Morgunblaðið - 27.03.2008, Síða 32

32 FIMMTUDAGUR 27. MARS 2008 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ HólmfríðurDavíðsdóttir
fæddist í Reykjavík
5. júlí 1952. Hún lést
á líknardeild Land-
spítalans í Kópavogi
þriðjudaginn 18.
mars síðastliðinn.
Foreldrar hennar
voru Davíð Óskar
Grímsson hús-
gagnasmíðameist-
ari, f. í Langeyj-
arnesi í Dalasýslu
12. apríl 1904, d. 16.
mars 1985, og Sig-
ríður Geirlaug Kristinsdóttir hús-
freyja, f. í Reykjavík 5. sept. 1911,
d. 3. mars 1988. Hólmfríður var
yngst 6 systkina. Hin eru Sigríður
Kristín, f. 25. okt. 1930, Grímur, f.
22. des. 1933, Jóhann Þorlákur, f.
20. ágúst 1937, Hjördís, f. 13. apr-
íl 1946, og Ósk, f. 1. jan. 1948.
Hólmfríður giftist 11. ágúst
1973 Guðmundi Ringsted járn-
smíðameistara, f. 3. júní 1949.
Þau slitu samvistum. Sonur
þeirra er Davíð Guðmundsson
rafvirki, f. 12. maí 1973, kvæntur
Hulddísi Guðbrandsdóttur hár-
snyrtimeistara, f.
10. okt. 1974, börn
þeirra eru Kolbrún
Marín Wolfram, f. 6.
mars 1998, og Ró-
bert Dagur Dav-
íðsson, f. 9. nóv.
2005.
Hólmfríður giftist
10. nóv. 1979 Sig-
urði Eiríkssyni
húsasmíðameistara,
f. 10. nóv. 1948, þau
slitu samvistum.
Sonur þeirra er Ás-
geir Sigurðsson
málari, f. 20. maí 1981, unnusta
Arndís Kristjánsdóttir hársnyrtir,
f. 31. maí 1984.
Sambýlismaður Hólmfríðar er
Gunnar Ásmundsson verkstjóri, f.
14. júlí 1954.
Hólmfríður vann skrif-
stofustörf mestan hluta ævinnar.
Hjá Tollstjóra í Reykjavík, Sveini
bakara og síðust ár ævi sinnar
vann Hólmfríður í móttöku hjá
Sláturfélagi Suðurlands.
Útför Hólmfríðar verður gerð
frá Digraneskirkju í Kópavogi í
dag og hefst athöfnin klukkan 15.
Elsku mamma mín, það er mér
sárt og erfitt að þurfa að kveðja þig
svona fljótt, sakna þín svo mikið. Þú
sem varst svo yndisleg og góð móðir.
Þú kenndir mér svo mikið þegar ég
var barn, eins og að koma fram við
náungann eins og þú vilt að hann
komi fram við þig. Og ef einhver slær
þig á vangann réttu honum þá hinn
vangann. Svo baðstu fyrir mér á
hverju kvöldi sem ég veit að hefur
verndað mig mikið í lífinu. Þú gafst
mér þann grunn út í lífið sem ég mun
alltaf geta notað mér þegar erfiðleik-
ar steðja að.Svo varst þú líka svo
skemmtileg móðir, eins og þegar
hresst lag kom í útvarpinu í stofunni
heima þá áttir þú það til að fara að
dansa eins og á balli um miðjan dag
skælbrosandi. Þú háðir hetjulega
baráttu við illskeyttan sjúkdóm þín
síðustu ár þar sem þú sýndir ein-
stakan lífsvilja. Allt fram á þín síð-
ustu andartök faðmaðir þú okkur og
kysstir, þá sérstaklega barnabörnin
þín, Kolbrúnu Marín og Róbert Dag
þótt að þú hefðir nær ekkert þrek,
Það eru vandfundnar ömmurnar
sem eru jafn stoltar af barnabörn-
unum og þú. Ég vil þakka þér, elsku
besta mamma mín fyrir það sem þú
gafst mér í lífinu. Ég mun kenna
börnum mínum það sem þú kenndir
mér, og vera duglegur að segja þeim
frá þér alla tíð.
Þinn sonur
Davíð.
Elsku mamma mín.
Það var mér mikill missir að sjá
þig fara svona fjótt frá okkur, aðeins
55 ára. Þú sem sagðir alltaf að þú
ætlaðir að verða svo gömul. Það var
ekki hægt að hugsa sér betri móður
en þig, mamma mín, svo góðhjörtuð,
indæl og hjálpsöm. En svo þegar þú
veiktist þá sýndir þú svo mikinn
kjark og þú gafst aldrei upp. Þú
varst alltaf svo ungleg og falleg og
þrátt fyrir veikindin hélstu þér alltaf
svo vel við. Í uppeldinu sýndir þú
mér aga en varst samt alltaf blíð og
góð, og við náðum alltaf svo vel sam-
an.
Það eru svo margar góðar minn-
ingar sem koma upp í huga minn, t.d.
öll ferðalögin sem við fórum í saman
um landið.
Ég kveð í bili en ég veit að þú verð-
ur alltaf hjá mér, elsku mamma mín.
Þinn sonur,
Ásgeir Sigurðsson.
Það er erfitt að þurfa að kveðja
jafn-yndislega konu og þig og það
alltof fljótt. Þú þráðir svo heitt að
vera hjá okkur en sjúkdómurinn sem
þú hefur barist svo hetjulega við
undanfarin ár hafði betur. Þú varst
svo sterk og nú er komið að okkur að
vera sterk og leyfa minningunum um
yndislega konu að lifa.
Þú varst svo hjartahlý og góð-
mennska þín og kærleikur gerðu öll-
um svo auðvelt að þykja vænt um
þig. Ég kom inn í fjöldskylduna fyrir
nokkrum árum þegar ég kynntist
syni þínum og brosi ég nú stundum
út í annað þegar ég sé hvað þið eruð
lík. Þegar ég kom fyrst til þín þá var
ég nú með smá-hnút í maganum en
sá hnútur var fljótur að fara, þú
tókst utan um mig og kysstir og
bauðst mig velkomna og þar með var
ísinn brotinn og við urðum fljótt
mjög nánar og gátum rætt um allt og
ekkert og leituðum við oft hvor til
annarrar ef eitthvað bjátaði á. Það
hefði ekki verið hægt að hugsa sér
betri tengdamömmu.
Þú elskaðir náttúruna og eru mér
eftirminnilegar sumabústaðaferðir
og Þingvallaferðir og síðasta sumar
þegar þú komst, þá orðin mjög veik,
til okkar í fellihýsið með honum
Gunna þínum og það þótti þér svo
gaman. Þú varst svo mikil blóma-
kona og blómstraðir einhvern veginn
með öllum blómunum og reyndir þú
oft að gefa mér pottablóm en þrátt
fyrir leiðbeiningar um vökvun lifðu
þau ekki lengi hjá mér; á endanum
gafstu mér gerviblóm sem er mjög
fallegt og ég kalla það Fríðublóm.
Mér er minnistæð ferð okkar á kaffi-
hús í nóvember sl., þá varstu mjög
veik en vildir fara á ítalska kaffihúsið
í Hamraborginni og fá þér döðlu-
tertu og kaffi og þar sátum við í tvo
tíma og ræddum saman ég held að
það hafi gert mikið fyrir okkur báð-
ar.
Það er ekki hægt að skrifa um þig
án þess að minnast á barnabörnin,
þau voru þér svo mikils virði, alltaf
þegar þú sást þau kom fallega brosið
þitt í ljós, ég man hvað þú varst glöð
þegar þú vissir að ég ætti dóttur og
þið náðuð strax mjög vel saman,
kannski af því að hún er viðkvæmt
blóm eins og þú og þú varst svo
spennt og glöð þegar þú vissir að von
væri á dreng, og alltaf varstu tilbúin
að koma að passa og hafðir mjög
gaman af að labba með kerruna í
Hafnarfirðinum og þótt sjúkdómur-
inn væri orðin þér erfiður á þessum
tíma varstu alltaf tilbúin að koma og
passa gullmolana þína. Það var svo
yndislegt að sjá þig í brúðkaupinu
okkar Davíðs þú varst svo glæsileg,
nýlega komin úr erfiðum meðferð-
um, þú fluttir svo fallega ræðu og
sagðir hvað þú værir lánsöm að eiga
okkur. Við eigum eftir að sakna þín
sárt en þú lifir áfram í hjörtum okk-
ar, við munum ylja okkur við minn-
ingarnar og kveikja á kertum eins og
þú gerðir svo mikið. Ég bið góðan
Guð að gefa okkur styrk á þessum
erfiða tíma, elsku Gunni, Davíð og
Ásgeir, þið hafið misst mikið en við
vitum að hún vakir yfir ykkur og
okkur öllum.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt.
Þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
(Þórunn Sigurðardóttir.)
Þín tengdadóttir
Hulddís.
Elsku Fríða,
þú tókst mér opnum örmum alveg
frá þeim degi er við hittumst fyrst.
Þú varst svo hlý og góð manneskja
og vildir allt fyrir alla gera. Ég vildi
að við hefðum geta átt lengri tíma
saman og kynnst ennþá betur. Það
leyndi sér ekki gegnum öll þín erfiðu
veikindi hvað þú varst stórkostleg
kona, þú misstir aldrei trúna, kjark-
inn og lífsgleðina.
Það var mikil hamingja þegar við
Ásgeir sonur þinn kynntumst og
mikið vildum við fá að hafa þig með
okkur núna þegar við erum að hefja
okkar líf saman.
Minningin um þig mun alltaf lifa
með okkur.
Arndís Kristjánsdóttir.
Elsku amma, það verður einmana-
legt án þín, það var mjög erfitt að
kveðja þig. Allt sem þú gerðir fyrir
okkur var svo frábært og gott og all-
ur tíminn sem við áttum með þér var
svo frábær að við munum aldrei
gleyma því. Það er frekar skrítin til-
finning að sitja og skrifa minning-
argrein um þig þú sem varst svo ung.
Við munum aldrei gleyma þér, þú
varst svo yndisleg kona og alltaf svo
gott að koma til þín og Gunna í Hlíð-
arhjallanum við fengum alltaf stórt
og gott knús frá þér. Við erum búin
að setja mynd af þér í herbergin hjá
okkur báðum og vitum að þú munt
passa okkur áfram, en nú ertu farin
til englanna og þér er batnað en við
söknum þín samt svo mikið, elsku
amma.
Þín barnabörn
Kolbrún Marín Wolfram
og Róbert Dagur.
Það er dapurlegt að setjast niður
og skrifa nokkur orð um okkar
elskulegu Fríðu, kærustuna hans
Gunna bróður. Við vissum hvert
stefndi en var samt brugðið þegar
kallið kom. Yndisleg og glæsileg
kona fellur frá í blóma lífsins og fær
ekki að njóta þeirra ára sem lífið gef-
ur oft svo ríkulega uppskeru.
Fríða var búin að vera hluti af fjöl-
skyldu okkar síðastliðin ár. Hún
hafði afskaplega góða nærveru, allt-
af svo hlý og ljúf í viðmóti. Hún kom
inn í stóra tengdafjölskyldu og á
stundum mjög hávaðasama. Það er
kannski ekki auðvelt fyrir suma að
blanda geði við slíkan frændgarð,
a.m.k. ef þeir hafa ekki raddstyrkinn
til. En Fríða þurfti ekki hávaðann,
hún kom til okkar á sínum forsend-
um sem voru ljúfmennskan og æðru-
leysið. Alltaf var stutt í brosið og oft
sló hún á létta strengi. Það var ynd-
islegt að sjá hana og bróður okkar
ástfangin og framtíðin blasti við. Þau
voru einnig sérstaklega nánir og
góðir vinir.
Því miður varð þeirra tími saman
allt of stuttur. Hnútur í handlegg
Fríðu reyndist illkynja krabbamein.
Það má segja að æðruleysið hafi
ætíð einkennt baráttu Fríðu við að fá
að lifa lífinu til fulls þrátt fyrir vá-
gestinn. Alltaf var hún jákvæð og
vongóð um meðferð og horfur. Hún
gerði reyndar svo lítið úr veikindum
sínum að kannski kom á óvart
hversu fljótt þetta tók af.
Síðustu jól komum við saman öll
stórfjölskyldan að venju á jóladag.
Fríða lét sig ekki vanta og mætti í
jólaskapi þó að það hafi ekki farið á
milli mála hversu langt hún var leidd
af veikindum sínum. Þegar þreytan
sagði til sín þá lagði hún sig inn í rúm
húsráðenda og safnaði kröftum um
stund, kom svo fram á ný og tók þátt
í jólagleðinni. Þetta er gott dæmi um
baráttuþrek hennar. Hún reyndi að
láta veikindin víkja og njóta þess
sem lífið bauð til hinstu stundar.
Við viljum þakka Fríðu fyrir sam-
fylgdina sem við hefðum svo gjarnan
viljað hafa miklu lengri.
Elsku Gunni og aðrir aðstandend-
ur, innilegar samúðarkveðjur send-
um við ykkur.
Elsku Fríða, bestu þakkir fyrir
allt. Minning þín lifir, kæra mág-
kona. Friður Guðs þig blessi.
Tengdafjölskylda.
Á sorgar- og saknaðarstundu tog-
ast margt á í huga mínum. Það er
komið að kveðjustund, eftir langt og
erfitt veikindastríð hefur Fríða litla
systir mín fengið hvíld og fæðst inn í
annað eilíft líf hjá guði föður sínum
þar sem ástvinir munu hittast á ný.
Minningarbrotin koma fram í
huga mínum þegar Fríða systir
fæddist, var ég þá 4½ árs, ég man
greinilega eftir þeirri stund heima á
Hjallaveginum, ég hékk á hurðar-
húninum til að vera fyrst til að sjá
hana, það var gaman að fá litla fal-
lega systur með fallegt bros og spé-
koppa. Fríða var hvers manns hug-
ljúfi alla tíð, mjög rólegt barn,
stundum of róleg fannst mér. Stund-
um gleymdist hún bara, allir sestir
við matarborðið og í miðjum matar-
tíma sagði einhver, hvar er Fríða?
Þá var hún að dunda sér upp á lofti í
dúkkuleik talandi við dúkkurnar sín-
ar. Hún var mjög þæg, fór ekki út
um hliðið á lóðinni nema biðja um
leyfi, meðan ég fór bara. Hún var
miklu meira að passa mig þegar hún
hafði aldur til, passa upp á mig í
sundlauginni á stóra brettinu. Þegar
hún hélt að öskukarlarnir hefðu hent
mér í öskubílinn óvart kallaði hún á
mömmu. Skemmtilegar fjöruferðir
niðri í Vatnagörðum að tína kuð-
unga, skeljar og blóm sem við not-
uðum til að skreyta sandkökurnar
okkar. Mamma okkar reyndi að hafa
okkur í fallegum kjólum, það gekk
vel með Fríðu, hún var svo mikil
dama, mínir rifnuðu á girðingum svo
ég var höfð í gallabuxum. Það var
svo flott hárið á henni sem náði niður
á rass og alltaf gaman að horfa á
mömmu greiða henni við fallega
snyrtiborðið hennar sem pabbi smíð-
aði og setti svo fallega slaufu í hárið á
henni, en hún lét klippa sig fyrst 10
ára. Hún var alltaf með langar fal-
legar neglur sem ég öfundaði hana
af. Hún uppgötvaði sína listrænu
hæfileika í Ljósinu þegar hún skap-
aði fallega hluti, eins og engla, hús og
fleira, mikil englakona var hún eins
og ég, átti aldrei nóg af þeim og gaf
hún mér marga fallega og alltaf var
kertaljós hjá henni. Hún hefur alltaf
átt fallegt heimili og gat gert mikið
úr litlu. Takk fyrir skemmtilegu
göngutúrana og hjólaferðir okkar
sem enduðu nú stundum á kaffihús-
um, þá fannst henni gott að fá hnetu-
vínarbrauð og döðlutertu á kaffihús-
inu í Hamraborg. Gott var að koma á
fallegt heimili hennar, börnum mín-
um og mér var hún alltaf góð og gaf
öllum barnabörnum fæðingargjafir,
Fríða mín var mjög gjafmild. Mikið
var hún hrifin að vera amma og þráði
að lifa og eignast fleiri barnabörn.
Hvíl í friði, elsku systir.
Elsku Davíð, Ásgeir, Gunnar og
fjölskyldur, megi guðs englar vernda
ykkur og styrkja.
Ósk systir.
Í dag er til moldar borin okkar
yndislega æskuvinkona, hún Fríða.
Það er þungbært að standa frammi
fyrir þeirri staðreynd að hún sé ekki
lengur á meðal okkar. Hún veiktist
fyrir 4 árum og full bjartsýni tókst
hún á við veikindin. Allt virtist ganga
vel, en fljótt skipast veður í lofti.
Veikindin tóku sig upp og við tóku
strangar lyfjameðferðir og skurðað-
gerðir. Hún sýndi aðdáunarverðan
styrk allan þennan erfiða tíma. Í
nóvember var vitað að baráttunni
væri að ljúka. Þetta hefur verið sér-
staklega erfiður tími fyrir Fríðu,
fjölskyldu hennar og vini.
Nú fer að vora. Vorið var Fríðu
sérstaklega kært og hafði hún oft orð
á því hve fallegur tími það væri, enda
sólargeislarnir hennar báðir fæddir
að vori.
Við trúum því að kærri vinkonu
líði nú vel og að þrautum hennar sé
lokið.
Nú á skilnaðarstundu viljum við
þakka fyrir góða samfylgd og trygga
vináttu. Hugur okkar er hjá ykkur,
elsku Gunni, Davíð, Hulddís, Ásgeir,
og Arndís og barnabörnunum Kol-
brúnu Marin og Róberti Degi. Megi
Guð vera með ykkur á þessari erfiðu
stundu. Að síðustu viljum við þakka
hjúkrunarfólkinu góða á líknardeild
Lsp. í Kópavogi sem hjúkraði henni
af alúð.
Oft er það ef illa fer
að einhver hulinn kraftur
Guð á himnum gefi ykkur
gleði og trúna aftur
(El. Jóh.)
Þínar vinkonur
Elín Skarphéðinsdóttir,
Hjördís Hafsteinsdóttir.
Í dag verður til moldar borin langt
um aldur fram mín kæra vinkona
Fríða. Fríða var búin að berjast við
illvígan óvin á fjórða ár. Hennar heit-
asta ósk var að ná tökum á meininu
sem hún greindist með fyrir tæpum
fjórum árum. Þessi fjögur ár erum
við búnar að vera mikið saman fyrir
utan þessi 36 ár sem við erum búnar
að þekkjast. Við áttum ánægjulegar
stundir saman síðastliðið sumar og
fram að jólum, þegar hún gat puntað
sig upp og farið með mér á kaffihús.
Hún átti dásamleg jól í faðmi fjöl-
skyldunnar sem hún mat mikils. Síð-
ustu mánuði dvaldi hún á líknar-
deildinni í Kópavogi. Henni leið ekki
alltaf vel þegar ég kom til hennar, en
ávallt gat ég hresst hana við með því
að mála hana og setja hana í fín föt.
Fríða vildi ekki láta vorkenna sér og
var mjög hörð af sér. Fríða eignaðist
tvo drengi, Davíð og Ásgeir, sem
voru stolt móður sinnar. Fríða og
Sigurður, hennar fyrrverandi mað-
ur, urðu strax miklir vinir okkar
hjóna, Elínar og Kára.
Mér þykir sérstaklega dýrmætt
að hafa getað átt með henni síðasta
kvöldið fyrir andlát hennar, hvíslað í
eyrað á henni og haldið utan um
hana. Daginn eftir fór ég til Kaup-
mannahafnar ásamt eiginmanni mín-
um Kára og fyrrverandi manni henn-
ar Sigurði.
Bið ég algóðan guð um að styrkja
ástvini hennar þá Davíð og Ásgeir,
syni hennar, og fjölskyldur og Gunn-
ar sambýlismann hennar.
Elín Sæunn Ingimundardóttir,
Kári Jakobsson, Sigurður
Eiríksson,Viðar Kárason og
fjölskylda, Ingimundur Kárason
og fjölskylda.
Hólmfríður
Davíðsdóttir
Elsku amma, þú hefur alltaf
verið svo góð við mig, þú ert
besta amma sem ég hef fengið.
Þú ert það sem hjarta mitt
þráir mest.
Það verður einmanalegt án
þín, amma, ég segi Róbert hvað
þú ert góð amma.
Þetta var fyrir þig, amma, ég
elska þig.
Kær kveðj,
Kolbrún Marín.
HINSTA KVEÐJA
Morgunblaðið birtir minning-
argreinar alla útgáfudagana.
Skil | Greinarnar skal senda í gegn-
um vefsíðu Morgunblaðsins: mbl.is –
smella á reitinn Senda efni til Morg-
unblaðsins – þá birtist valkosturinn
Minningargreinar ásamt frekari
upplýsingum.
Skilafrestur | Ef birta á minning-
argrein á útfarardegi verður hún að
berast fyrir hádegi tveimur virkum
dögum fyrr (á föstudegi ef útför er á
mánudegi eða þriðjudegi). Ef útför
hefur farið fram eða grein berst ekki
innan hins tiltekna skilafrests er
ekki unnt að lofa ákveðnum birting-
ardegi. Þar sem pláss er takmarkað
getur birting dregist, enda þótt
grein berist áður en skilafrestur
rennur út.
Lengd | Minningargreinar séu ekki
lengri en 3.000 slög (stafir með bil-
um - mælt í Tools/Word Count).
Minningargreinar