Morgunblaðið - 29.03.2008, Síða 24

Eftir Fríðu Björnsdóttur
fridabjornsdottir@gmail.com
Ég var alltaf með það í hugaað koma aftur til Ís-lands,“ segir BirgittaJónsdóttir Klasen, sem
nú býr í Keflavík en er reyndar
fædd í Lübeck í Þýskalandi. Móðir
hennar sem er látin var þýsk og fað-
irinn er íslenskur. „Ég kom hingað
fyrst þegar ég var innan við tvítugt
og var hér í tvö ár, 1968 til 1970. Þó
ég færi aftur til Þýskalands langaði
mig alltaf að búa hér og á endanum
kom ég aftur árið 2000 og settist hér
að.“
Það mætti ætla að ekki væri auð-
velt fyrir konu á fimmtugsaldri að
taka sig upp og flytjast til annars
lands jafnvel þótt það sé hennar föð-
urland í þess orðs fyllstu merkingu.
En Birgitta segist ekki hafa átt gott
líf í Þýskalandi, a.m.k. ekki sem
barn og unglingur. Þess vegna var
breytingin henni auðveldari en ann-
ars hefði verið.
Námskeið í heim–
sendingarþjónustu
Annað sem gerði flutninginn líka
einfaldari var að Birgitta hafði lært
og stundað náttúrulækningar í
Þýskalandi, sem og sálfræði- og fé-
lagsráðgjöf fyrir konur. Hún er eins
með kennsluréttindi og hefur að
auki kennt svæðameðferð og önd-
unarmeðferð við háskóla í Þýska-
landi. Vegna þekkingar sinnar hefur
henni tekist að skapa sér atvinnu-
möguleika hér á landi. Hún stundar
svæðanudd á Flughótelinu í Kefla-
vík og auk þess hefur hún haldið
margvísleg námskeið fyrir börn,
unglinga, fullorðna og einnig eldri
borgara.
Nú er hún að fara af stað með nýj-
ung í námskeiðshaldi, sem kalla
mætti heimsendingarþjónustu nám-
skeiða og fyrirlestra. Þessi heim-
sendingarþjónusta felst í því að hafi
fólk ekki sjálft tíma til að sækja
námskeið býðst Birgitta til að koma
heim og fræða fólkið innan veggja
heimilisins. Á þessum námskeiðum
ræðir hún m.a. um næringu og
heilsu og leiðir til að gera hlutina
rétt. Að fyrirlestri loknum svarar
hún spurningum sem geta vaknað
um mikilvægi góðrar heilsu. Hún
býður líka fjölskylduráðgjöf sem
ætti að koma foreldrum vel sem
berjast við hraðann í þjóðfélaginu og
hvernig þau eigi að geta sinnt börn-
um sínum eins og best verður á
kostið.
Sótti sér burðarkarla út á krá
„Það tók mig tvö ár að ákveða
endanlega að flytjast til Íslands. Ég
var með eigin rekstur og kenndi við
háskólann í Cuxhafen. Ég hugsaði
með sjálfri mér: Hvað er ég að gera
að hætta við allt þetta og er ég nógu
sterk til þess? Þetta var erfitt og ég
var ein míns liðs, en ég er sterk og
þar fyrir utan hrútur! Það tók mig
fimm mánuði að pakka eigum mín-
um í gám fyrir flutninginn,“ segir
Birgitta.
Ekki var öllu auðfyrirkomið í
gámnum. Sem dæmi nefnir hún
marmarasófaborðið sem er 120 kg á
þyngd og auðvitað ekki hægt fyrir
konu að pakka því inn og bera það út
í gám. Birgitta dó ekki ráðalaus í
þetta skipti og gerir það áreiðanlega
heldur ekki við önnur tækifæri. Hún
brá sér út á krá, nærri heimili sínu.
„Ég náði mér í tvo karla og bað þá
að koma heim og hjálpa mér með
borðið. Þegar þeir voru búnir að
koma því fyrir í gámnum sagði ég að
þeir mættu fara aftur á krána!“
Birgitta og hundurinn hennar, Je-
rome, búa í tveggja hæða húsi í
Keflavík og þar líður þeim vel innan
um alla hlutina sem Birgitta kom
með frá Þýskalandi. Þeir hefðu þó
getað verið fleiri en þeir eru. Eftir
að gámurinn kom til Íslands var
hann í töluverðan tíma í geymslu og
þá tókst ekki betur til en svo að
ýmsu, sem var Birgittu dýrmætt,
var stolið úr honum og hefur hún
ekki séð það síðan.
Húsgögn, úr og
ljósakrónan góða
Í ljós kemur að Birgitta hefur
lengi haft áhuga á gömlum hús-
gögnum og segir hún að sér hafi
aldrei fundist neitt fallegt nema það
gamla, allt frá því hún byrjaði að
kaupa húsgögn. Hún hafi orðið að
spara fyrir hverjum hlut og því
glaðst og verið stolt þegar hún gat
keypt hann. „Mér líður vel að eiga
þessa hluti.“
Gömlu húsgögnin vekja líka
áhuga gestsins. „Þegar ég keypti
þessi húsgögn voru þau dýr en mig
langaði að eiga þau og ég hef aldrei
hugsað mér að vera mikið að skipta
um húsgögn.“ Í einu horni stofunnar
stendur dömuskrifborð frá 1890,
vönduð smíð og úr góðum viði.
Þarna er líka fallegur glerskápur
fullur af alls kyns gersemum sem
húsmóðirin hefur safnað um ævina.
Og annar skápur, en nýrri, en í hon-
um leynist úrasafn eitt mikið. „Ég
byrjaði að safna úrum 1975 og nú
eru þau milli 30 og 40 talsins. Sum
eru mjög vönduð en önnur síður en
þá eru þau athyglisverð af öðrum
Margt að sjá Stofan hennar Birgittu er hlýleg. Marmaraborðið níðþunga er við hvítu sófana og í horninu er gamla dömuskrifborðið.
Með sál Skrifpúltið gamla hefur
sennilega þjónað mörgum.
Safngripir Lítill dúkkuvagn, leikfangahjól og læknistaska.
Líður vel innan veggja heimilisins
Morgunblaðið/Valdís Thor
Góð saman Birgitta og Jerome sem er uppáhaldið hennar enda bæði fallegur og skemmtilegur.
Úrin Sum dýrmæt, önnur sérstök.
Þetta var erfitt og ég
var ein míns liðs, en
ég er sterk og þar fyrir
utan hrútur!
lifun
24 LAUGARDAGUR 29. MARS 2008 MORGUNBLAÐIÐ