Morgunblaðið - 18.04.2008, Blaðsíða 28

28 FÖSTUDAGUR 18. APRÍL 2008 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Árni Ágústssonflugumferðar-
stjóri fæddist á Hell-
issandi á Snæfells-
nesi 3. apríl 1922.
Hann lést á hjúkr-
unarheimilinu Sól-
vangi í Hafnarfirði
6. apríl síðastliðinn.
Foreldrar Árna
voru Ágúst Illugi
Pálsson járnsmiður,
f. í Ferjukoti í Borg-
arhreppi 14. júlí
1874, d. í Hafn-
arfirði 10. ágúst
1965, og Ingveldur Jónína Lár-
usdóttir húsfreyja, f. í Flateyj-
arbúð í Fróðárhreppi á Snæfells-
fellsnesi 4. maí 1880, d. í
Hafnarfirði 22. júní 1966. Árni
var yngstur tíu systkina og eru
þau nú öll látin.
Árni flutti fjögurra ára gamall
ásamt fjölskyldu sinni til Hafnar-
fjarðar og bjó lengst af á Reykja-
víkurvegi 32, en síðustu árin bjó
hann á Hrafnistu í Hafnarfirði og
síðar á Sólvangi.
Eftir að Árni lauk prófi frá
Verzlunarskóla Íslands starfaði
hann um tíma hjá Eimskipafélagi
Íslands. Samhliða því skrifaði
hann íþróttafréttir fyrir Morg-
unblaðið og fleiri blöð ásamt því
að sjá um knattspyrnuþátt fyrir
Ríkisútvarpið.
Árni lærði flugumsjón og starf-
aði sem flugumferðarstjóri á
Keflavíkurflugvelli og síðar á
John F. Kennedy flugvellinum í
New York. Hann starfaði seinna
hjá Stefáni Thor-
arensen í Laugaveg-
sapóteki, hjá Heild-
verslun Alberts
Guðmundssonar,
Rarik, Inn-
kaupastofnun rík-
isins og síðast hjá
Ríkisendurskoðun.
Knattspyrnu-
hreyfingin naut
krafta Árna um ára-
bil. Hann var fyrsti
formaður knatt-
spyrnunefndar FH
og síðar formaður
knattspyrnudeildar FH í mörg ár
og formaður fulltrúaráðsins í 20
ár. Hann var framkvæmdastjóri
KSÍ í formannstíð Alberts Guð-
mundssonar og formaður ung-
linganefndar KSÍ til fjölda ára
þar sem hann vann mikið frum-
kvöðlastarf.
Árni sat í fulltrúaráði Sjálf-
stæðisflokksins í Hafnarfirði, var
kosningastjóri og sinnti auk þess
ýmsum öðrum nefndar- og trún-
aðarstörfum fyrir flokkinn. Hann
var gerður að heiðursfélaga FH
árið 1979 og hlaut gullmerki KSÍ,
ÍSÍ og ÍBH.
Árni var ókvæntur og barnlaus
en bróðurdóttir hans, Brynja Kol-
brún Lárusdóttir, f. 5. nóvember
1942, og synir hennar, Róbert Ró-
bertsson, f. 14. mars 1968 og Auð-
ólfur Þorsteinsson, f. 9. desember
1971, ólust upp á heimili Árna.
Útför Árna fer fram frá Frí-
kirkjunni í Hafnarfirði í dag og
hefst athöfnin klukkan 15.
Árni Ágústsson var einn helsti
frumkvöðull knattspyrnunnar í Hafn-
arfirði.
Þeir eru ófáir drengirnir sem eiga
þessum mikla frumkvöðli að þakka
sína knattspyrnuiðkun. Árni varð
fyrsti formaður knattspyrnudeildar
FH og var hann alla sína tíð mikill
áhugamaður um framgang deildar-
innar.
Árni var brautryðjandinn sem öll
félög óska sér. Hann hafði óbilandi
trú á því að hægt væri að byggja upp
knattspyrnudeild hjá FH sem ætti
eftir að jafnast á við allt það besta
sem byðist hér heima sem og í þeim
löndum er við berum okkur saman
við.
Mörgum okkar er það í fersku
minni þegar við FH-ingar vorum að
byrja að leggja gras á Kaplakrikavöll
er Árni lýsti því fyrir okkur hve mik-
ilfenglegt það yrði þegar stórlið frá
Evrópu kæmu til þess að etja kappi
við okkur í Evrópukeppnum. Þarna
fannst mörgum ef ekki öllum Árni
vera full-bjartsýnn en hvað hefur
ekki komið á daginn?
Árni var duglegur við að stofna til
sambanda við erlend félög og forystu-
menn þeirra og viðhalda þeim. Þessi
sambönd hans urðu til þess að yngri
flokkar FH fóru að fara erlendis til
æfinga og var þetta fyrir marga þessa
drengi þeirra fyrsta upplifun af út-
löndum. Þessar ferðir ungu knatt-
spyrnumannanna úr FH undir leið-
sögn Árna eru og verða tilefni í góðar
sögur og vekja jafnan upp ljúfar
minningar hjá öllum þeim sem tóku
þátt.
Knattspyrnudeild FH byggir á
þeim góða grunni sem lagður var af
upphafsmönnum hennar og er á eng-
an hallað þegar sagt er að Árni okkar
Ágústsson hafi þar verið fremstur í
flokki.
Við knattspyrnumenn í FH minn-
umst Árna fyrst og fremst fyrir óeig-
ingjörn störf í okkar þágu. Fyrir það
verðum við ævinlega þakklátir.
Fjölskyldu Árna sendum við okkar
innilegustu samúðarkveðjur.
F.h. Knattspyrnudeildar FH,
Jón Rúnar Halldórsson.
Kveðja frá aðalstjórn FH
Árni Ágústsson fæddist á Hellis-
sandi á Snæfellsnesi 3. apríl 1922 en
fluttist fjögurra ára til Hafnarfjarðar
og átti heima þar síðan. Við minn-
umst hans fyrir störf hans að knatt-
spyrnunni í FH. Hann varð fyrsti for-
maður knattspyrnudeildar FH árið
1964 og það kom því í hans hlut að
ryðja brautina fyrir fótboltann í FH.
Árni hafði sýn brautryðjandans og
markaði þá stefnu sem enn er í há-
vegum höfð í FH. Yngri flokka starf
knattspyrnudeildar FH hefur skilað
miklum árangri og þar byrjaði Árni á
fyrstu árum deildarinnar.
Það er lærdómsríkt að hugsa til
þess hvernig Árni vann og hugsaði.
Þegar fimmti flokkur FH lék til úr-
slita í Íslandsmótinu í fótbolta árið
1966 hafði stefnan verið mörkuð. Og
Árni fylgdi því eftir. Meistaraflokkur
FH fór upp í fyrstu deild árið 1974 og
þá var Kaplakrikinn að rísa sem
framtíðarsvæði FH. Árni lét ekki
sitja við orðin tóm. Hann útskýrði
markmiðin um Íslandsmeistaratitl-
ana í framtíðinni og þá glæstu daga
þegar stórliðin kæmu til að leika í
Evrópukeppninni á leikvangi í Kapla-
krika sem stæðist alþjóðlegar kröfur.
Mörgum fannst nóg um spádómana.
Það lýsir hins vegar Árna best að
þetta hefur gengið eftir og FH státar
af gríðarlega öflugri knattspyrnu-
deild.
Það voru ekki bara FH ingar sem
nutu krafta Árna. Hann var fram-
kvæmdastjóri KSÍ í formannstíð Al-
berts Guðmundssonar á árunum
1968-1973. Einnig var hann formaður
unglinganefndar sambandsins og þar
komu hæfileikar hans í ljós og það er
varla ofmælt að Árni breytti þar al-
gjörlega um aðferðir við þjálfun
ungra leikmanna sem KSÍ naut síðar
í ríkum mæli. Frægt er þegar Árni
fór með Faxaflóaúrvalið, sem var úr-
valslið drengja á aldrinum 16 – 18 ára,
til Skotlands árið 1971 og liðið sigraði
þar í sterku alþjóðlegu móti. Fyrir
störf sín var Árni gerður að heiðurs-
félaga í FH árið 1979 og hann sat í
fulltrúaráði félagsins til dauðadags.
Hann var einnig sæmdur gullmerki
ÍBH, KSÍ og ÍSÍ.
Við FH-ingar fáum seint fullþakk-
að störf Árna Ágústssonar. Hann er
að öðrum ólöstuðum „faðir“ fótbolt-
ans í FH. Mörgum varð hugsað til
hans þegar Íslandsbikarinn fór á loft í
Krikanum í fyrsta skipti í september
2004. Hjá Árna var það aldrei spurn-
ing um hvort, heldur hvenær. Árni
var fjölmenntaður heimsborgari, les-
inn í pólitík og sögu en umfram allt á
undan sinni samtíð í fótboltanum.
Tengslanet hans var alþjóðlegt og
hann var fróðleiksbrunnur um fót-
boltann í hinum stóra heimi. Hann
var þeirrar skoðunar fyrir fjörutíu ár-
um að með réttri þjálfun ungra knatt-
spyrnumanna hér heima gætum við
staðið okkur vel á alþjóðavettvangi.
Sagan hefur sýnt okkur að Árni hafði
rétt fyrir sér.
Það er söknuður og tregi í Krik-
anum. Árni Ágústsson var ekki tals-
maður meðalmennsku. Hann var sá
eldhugi sem þurfti þegar FH-ingar
áttu þann draum að eignast fótbolta-
lið í fremstu röð. Það tók áratugi en
Árni bilaði aldrei heldur hafði þá sýn
sem þurfti. Við sendum aðstandend-
um innilegar samúðarkveðjur. Minn-
ingin um Árna Ágústsson mun lifa.
Leifur Helgason.
Árni var Hafnfirðingur. Meira að
segja FH-ingur. Það þóttu nú ekki
meðmæli í fótboltanum á miðri síð-
ustu öld. Hafnfirðingar og FH-ingar
voru frægastir fyrir frammistöðu sína
í handbolta en hlutur þeirra var rýr ef
nokkur þegar kom að knattspyrn-
unni.
En svo kom að því að Albert Guð-
mundsson kom heim og var lokkaður
í þjálfun og leik hjá Íþróttabandalagi
Hafnarfjarðar. Einhvern veginn er
ég þeirrar skoðunar að á bak við þá
ákvörðun hafi þeir staðið Axel Krist-
jánsson í Rafha og Árni Ágústsson.
Alla vega voru þeir hans dyggustu
stuðningsmenn og aðdáendur en
hvað sem því líður má fullyrða að þau
spor sem þá voru tekin, í lok sjötta
áratugar síðustu aldar, hafi ráðið því
að Hafnfirðingar og FH-ingar hafa
náð fótfestu í þessari vinsælustu
íþrótt landsmanna. Með öðrum orð-
um: lagt grunninn að því fótboltaveldi
sem nú um mundir ríkir í Kaplakrika
og allt um kring.
Nú er Árni vinur minn fallinn í val-
inn og með honum kempa og kapps-
fullur áhrifamaður í knattspyrnusögu
Íslendinga. Ég man fyrst eftir Árna
sem krítiker hjá Morgunblaðinu,
næmur og velskrifandi, jákvæður og
áhugasamur. Þegar Albert tók við
formennsku í KSÍ var Árni Ágústs-
son hans hægri hönd og raunar fram-
kvæmdastjóri KSÍ, alt-muligmand,
meðan það tímabil gekk yfir. Ég tók
við af Albert sem formaður KSÍ og
naut starfskrafta hans í ýmsum og
ólíkum störfum innan sambandsins.
Einkum var Árni áhugasamur um
ungviðið og var hann gerður ábyrgur
fyrir unglingalandsliðunum. Hann
var alls staðar virkur, natinn og
metnaðarfullur fyrir hönd sinna liða.
Hann var hafsjór af fróðleik um sögu
knattspyrnunnar og um tíma tók
hann að sér að skrifa sögu Knatt-
spyrnusambands Íslands, handrit
sem aldrei var notað en vonandi ein-
hvers staðar til.
Við Árni áttum ágætt samstarf á
þessum árum. Hann var skemmtileg-
ur persónuleiki, óspar á sjálfan sig,
sögumaður góður og húmoristi, sem
gaman var að umgangast. Hann var
jafnan vel til fara, háttvís og snyrti-
legur, kurteis en skrafhreifinn. Á síð-
ari árum, eftir að við báðir hurfum til
annarra starfa, urðu samskiptin
minni, en hann hringdi stundum
óvænt og þá brá fyrir glettni og gam-
ansögum, eins og honum var einum
lagið.
Ég tek mér það bessaleyfi, sem
heiðursforseti KSÍ, að þakka Árna
Ágústssyni fyrir einlægan áhuga um
framgang knattspyrnunnar á Íslandi.
Hann var persónuleiki sem styrkti
stöðu knattspyrnunnar og KSÍ um
langt árabil.
Blessuð sé minning þessa góða
drengs.
Ellert B. Schram.
„Strákar. Sá dagur mun renna upp
að FH verður stórveldi í fótboltanum
eins og handboltanum. Og þið getið
sjálfir orðið hluti af því ævintýri, ef
þið leggið hart að ykkur, æfið vel og
hafið trú á ykkur sjálfum, félögum
ykkar og auðvitað FH.“ Sá sem þetta
mælti fyrir meira en fjörutíu árum
var þá að leggja okkur lífsreglurnar,
stráklingunum sem æfðu fótbolta
með yngri flokkunum í FH. Árni var
þá í forystu í fótboltanum hjá FH, en
sú íþróttagrein hafði sumpart átt á
brattann að sækja, m.a. vegna þess að
hún stóð skugga glæsilegs árangurs
handboltamanna í félaginu. Árni
Ágústsson var forystumaður sem
kom að öllu í fótboltanum hjá FH um
langt árabil. Lengi vel var hann sam-
tímis formaður knattspyrnudeildar-
innar, í forystu barna- og unglinga-
starfs, var við þjálfun og mætti
nánast á hvern einasta leik sem FH
lék í knattspyrnunni um áratuga-
skeið. Árni Ágústsson og knattspyrn-
an í FH voru í raun eitt og hið sama.
Og nú hefur þessi frumkvöðull og
eldhugi kvatt þessa jarðvist, 86 ára
gamall. Saddur lífdaga.
Ég var einn af þessum strákum
semstunduðu fótboltann stíft undir
leiðsögn Árna og hans samstarfs-
manna. Mörg eftirminnileg atvik
koma upp í hugann frá þeim árum og
síðar. Árni hafði til að mynda áhyggj-
ur af því að við myndum velja hand-
boltann fremur en fótboltann þegar
fram liðu stundir og vissi sem var að
Hallsteinn Hinriksson, faðir hand-
boltans á Íslandi, sem kenndi okkur
leikfimi, hafði einnig mikil áhrif á
okkur strákana. Þannig var að lengi
fram eftir aldri stunduðu ungmenni í
Hafnarfirðinum handbolta og fót-
bolta jöfnum höndum. Um 17 eða 18
ára aldurinn þurftu menn gjarnan að
velja á milli vegna aukins æfingaá-
lags. Sá sem þetta ritar valdi þá hand-
boltann en fjölmargir strákanna sem
voru á svipuðu reki og ég völdu hins
vegar fótboltann og það var næsta
nýtt í handboltabænum Hafnarfirði.
Örlög höguðu því svo til að ég tók
að mér forystustörf í knattspyrnunni
í Hafnarfirði áratugum síðar. Það var
árið 1999. Árni hafði þá að mestu látið
af formlegum störfum fyrir knatt-
spyrnudeildina, en fylgdist afar vel
með og togaði í spotta bak við tjöldin.
Og hann náði að lifa draum sinn um
FH sem stórveldi í fótboltanum, því
fyrsti Íslandsmeistaratitillinn í efstu
deild kom í Kaplakrikann haustið
2004 og FH ingar héldu þeim bikar
næstu þrjú árin. Og sækja hann aftur
næsta sumar! Ég man hvað Árni
gladdist einlæglega yfir þessu þess-
um árangri og þessum tímamótum í
sögu knattspyrnunnar í FH, enda
þótt hann væri þá kominn á efri ár og
farinn að gefa eftir.
Árni Ágústsson var ekki maður
sem hrópaði á torgum. Ævinlega
spariklæddur í virðulegum frakka,
fylgdist vel með öllu og var vakinn og
sofinn yfir hagsmunum félagsins.
Hann þrýsti á yfirvöld, ýtti á rétta
takka og gaf ekki þumlung eftir þeg-
ar velferð FH átti í annars vegar –
hvort sem það var innan vallar eða ut-
an.
Ég þakka fyrir það að hafa átt
Árna Ágústsson að vini og velgjörð-
armanni um áratugaskeið.
Allir FH-ingar lúta höfði í þakklæti
og virðingu gagnvart ötulum forystu-
manni sem fallinn er frá. Nafn Árna
Ágústssonar verður skrifað gullnu
letri í sögu knattspyrnunnar í FH um
ókomna tíð.
Guðmundur Árni Stefánsson.
Árin líða hratt, Árni Ágústsson
fallinn frá. Kannski má segja að Árni
hafi kvatt okkur í FH kringum alda-
mótin en síðast kom hann til að vígja
Risann 2005 og enn var reisn yfir
honum þó minnið væri farið að gefa
sig. Það er að mörgu leyti táknrænt
með Árna að síðasta formlega verkið
fyrir FH var vígsla Risans sem í mín-
um huga er merkasta íþróttamann-
virki sem reist hefur verið á Íslandi
og eitt af þeim mannvirkjum sem
munu gera Kaplakrika að besta
keppnis- og æfingasvæði á Íslandi.
Þetta var einn af draumum Árna og
framtíðarsýn hans.
Árni var einstakur maður, helgaði
líf sitt fótboltanum og þá að mestu
fótboltanum í FH, var flinkur leik-
maður, en hans er aðallega minnst
fyrir frábært uppbyggingarstarf hjá
félaginu sínu, FH. Hann var í forystu
þegar fótboltinn var endurvakinn í fé-
laginu og var vakandi yfir því starfi
dag og nótt. Ég var einn af þeim ungu
drengjum sem sóttu æfingar hjá fé-
laginu og fyrir tilstuðlan Árna mynd-
aðist frábær hópur, góð lið sem fljót-
lega sómdu sér vel á landsvísu og
tekið var eftir. Upp úr 1970 var þessi
hópur farinn að spila fyrir meistara-
flokk félagsins og standa sig gegn
bestu liðum landsins, leiðin lá í efstu
deild, en það markmið náðist 1974.
„Strákarnir hans Árna“ komnir í 1.
deild.
Árni var langt á undan sinni samtíð
varðandi fótboltann, sótti sér þekk-
ingu til vina sinna erlendis og var
áskrifandi að mörgum ritum og bók-
um varðandi þjálfun. Það var ekki
nóg bara að æfa, það þurfti góða
menntaða þjálfara, góða aðstöðu og
það þurfti að öðlast reynslu í keppni
við erlend lið. Öllu þessu barðist Árni
fyrir, oft fyrir daufum eyrum, en
hann hélt áfram og kom þessu flestu í
gegn. FH spilaði skemmtilegan fót-
bolta, farið var í keppnisferðir til út-
landa og hægt og sígandi batnaði að-
staðan í Kaplakrika. Þar sá hann fyrir
sér alvöru „stadium“ og FH spila við
Rangers í Evrópukeppninni. Það
varð nú ekki, en fyrsti Evrópuleikur
FH var við samlanda þeirra í Dundee
United og var gaman að fylgjast með
Árna kringum þá leiki, bæði hér
heima og ekki síður í ferðinni til Skot-
lands, en að sjálfsögðu var Árna boðið
með í þá ferð.
Samstarf og vinátta okkar Árna
var langt og ánægjulegt. Fyrst var
hann leiðbeinandinn og þjálfarinn en
á seinni árum vorum við samstarfs-
menn varðandi stjórnun og uppbygg-
ingu félagsins, alltaf var gott að leita
til Árna, hann var alltaf boðinn og bú-
inn, gefandi góð ráð og heilræði. Oft
kom ég við á heimili hans að Reykja-
víkurvegi 32 í Hafnarfirði en þar bjó
Árni við sérstakar aðstæður með
þremur systrum sínum, bróðurdóttur
og sonum hennar. Vegna sérstakra
aðstæðna bróðurdótturinnar kom það
í hlut þeirra systkina að ala upp hina
ungu drengi Róbert og Auðólf. Þetta
fórst þeim systkinum frábærlega úr
hendi, en eins og áður var Árna um-
hugað um að búa vel að þeim og koma
þeim til mennta og þjálfunar.
Að leiðarlokum vil ég þakka Árna
árin sem við áttum saman, hans ötula
og mikla frumkvöðlastarf í FH og
sendi fjölskyldu Árna þeim Kolbrúnu
Brynju, Róbert og Auðólfi mínar inni-
legustu samúðarkveðjur.
Viðar Halldórsson.
Það voru forréttindi að alast að
miklu leyti upp á knattspyrnuvöllum
Hafnarfjarðar á 7. áratugnum, jafn-
vel þó að aðstaða til knattiðkunar hafi
ekki verið til fyrirmyndar, eingöngu
malarvellir, þó að stöku túnbleðlar
hafi verið herteknir undir hinn göf-
uga leik. En ánægjan, leikgleðin og
keppnisandinn sem sveif yfir vötnum
var ekta. Og menn tókust á og mikill
rígur myndaðist milli aðalkeppinaut-
anna, FH og Hauka. Á þessum árum
var knattspyrnuiðkun undir merkj-
um FH að stíga sín fyrstu spor undir
styrkri handleiðslu merkra frum-
kvöðla. Þar verður á fáa hallað þó full-
yrt sé að Árni Ágústsson hafi þar far-
ið fremstur meðal jafningja. Hans
óeigingjarna elja, dugnaður og ósér-
hlífni var með hreinum eindæmum,
enda fór varla svo fram leikur í Hafn-
arfirði og þó víðar væri, að Árni væri
ekki á hliðarlínunni að hvetja sína
menn til dáða. Og hann fylgdist með
öllum flokkum, ekki síst þeim yngri,
til að finna hvar hæfileikar leyndust
sem unnt yrði að þróa og koma til
nokkurs þroska. – Og árangurinn fór
að koma smám saman í ljós og fljót-
lega fór liðið að taka af alvöru þátt í
keppni meðal sterkustu knattspyrnu-
liða landsins.
Árið 1989 er mörgum FH-ingnum
minnisstætt, en þá blasti fyrsti Ís-
landsmeistaratitillinn við, sem þó átti
ekki að verða í það skiptið. Hins veg-
ar vann liðið sér þátttökurétt í Evr-
ópukeppni í fyrsta sinni. Og til að
undirbúa þann viðburð sem best
stofnaði Þórir Jónsson, formaður
knattspyrnudeildar, Evrópunefnd
sem Árni Ágústsson leiddi ásamt
Gísla Á. Gunnlaugssyni og undirrit-
uðum. Það var mikið ævintýri að
vinna með þessum heiðursmönnum,
sem allir eru nú fallnir frá, og leiða
liðið á vit nýrra afreka og aukins
þroska. Og eftirleikinn þekkja allir.
Íslandsmeistaratitlar og bikarmeist-
aratitill eru komnir í hús og liðið hef-
ur sannað sig sem eitt af sterkustu
knattspyrnuliðum landsins. Þennan
árangur og uppgang allan má að
miklu leyti þakka markvissu upp-
byggingarstarfi Árna Ágústssonar. –
Blessuð sé minning hans.
Ársæll Guðmundsson.
Árni Ágústsson
 Fleiri minningargreinar um Árna
Ágústsson bíða birtingar og munu
birtast í blaðinu næstu daga.