Morgunblaðið - 18.04.2008, Blaðsíða 32

32 FÖSTUDAGUR 18. APRÍL 2008 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Sigurlaug Reyn-isdóttir fæddist í
Borgarnesi 7. júní
1964. Hún lést á
gjörgæsludeild
Landspítalans 12.
apríl síðastliðinn.
Foreldrar hennar
eru Karólína Rut
Valdimarsdóttir
húsmóðir, f. á
Skjaldartröð á
Hellnum á Snæfells-
nesi 12.2. 1936 og
Reynir Ásberg
Níelsson rafvirki, f.
í Borgarnesi 26.4. 1931, ólst upp á
Hreðavatni í Borgarfirði. Þau slitu
samvistum. Makar þeirra eru Lýð-
ur Sveinbjörnsson f. 1.5. 1940, og
Fríður Pétursdóttir, f. 21.3. 1935.
Systkini Sigurlaugar eru Krist-
ján Ásberg Reynisson, f. 28.2.
1955, Þórdís Mjöll Reynisdóttir f.
26.12. 1960, Kristín Guðmunda
Björk Reynisdóttir, f. 20.4. 1962,
Þorleifur Jóhannes Ásberg Reyn-
isson, f. 29.9. 1971, og Karl Lúðvík
Ásberg Reynisson, f. 1.11. 1975.
Hinn 28. ágúst 1993 giftist Sig-
urlaug Sturlu Gunnari Eðvarðs-
syni, f. 16.10. 1964. Foreldrar hans
eru Eðvarð Sturluson, f. 23.3.
1937, og Arnbjörg Jóna Bjarna-
dóttir, f. 4.10. 1943. Börn Sig-
urlaugar og Sturlu eru Erla
María, f. 18.3. 1984, maki Jónas
Guðni Sævarsson, f. 28.11. 1983,
og Svava Rún, f. 1.11. 1997.
Sigurlaug ólst upp í Borgarnesi
og gekk þar í skóla sem og í Fella-
skóla í Breiðholti og Hlíðardals-
skóla í Ölfusi. Seinna gekk hún í
Fjölbrautaskólann í Breiðholti.
arfirði þar sem þau undu sér
hverja stund við byggingar, smíð-
ar, gróðursetningu o.fl. Sigurlaug
var vinmörg og vildi hafa mikla
gleði í kringum sig og hafði yndi
af því að taka á móti gestum og
vinum og gleðjast með þeim hvort
sem var á heimili sínu eða í sum-
arbústaðnum. Sigurlaug var virk í
félagsmálum og var m.a. í Lions-
klúbbnum Æsu í Njarðvík. Hún
hvatti dætur sínar áfram í íþrótt-
um og var virk í foreldrastarfi
barnanna, bæði í skóla og íþrótt-
um. Sigurlaug hafði yndi af ferða-
lögum og ferðuðust þau hjónin
víða og hafði hún m.a. gaman af
því að koma í vínhéruð Frakk-
lands og smakka á eðalvínum í
Bordeaux. Hún hafði einnig gam-
an af því að fara með dætur sínar
til útlanda í verslunar- og sólar-
landaferðir. Sigurlaug var áhuga-
manneskja um veiði og hafði yndi
af þeim veiðiferðum sem hún fór á
hverju ári.
Sigurlaug var lífsglöð og góð
kona. Hún unni heimili sínu og
hugsaði einkar vel um fjölskyldu
sína. Hún var ávallt boðin og búin
til að aðstoða fjölskyldu sína og
vini og var dugleg að kalla fólk
saman. Sigurlaug var stoð og
stytta fjölskyldu sinnar og var
einnig dugleg að rækta vinskap
við samferðafólk sitt. Sigurlaug
var hin glæsilegasta og alltaf vel
tilhöfð. Hún átti fjölskyldu sem
þótti einkar vænt um hana. Henn-
ar verður sárt saknað af mörgum,
bæði fjölskyldu og vinum.
Útför Sigurlaugar fer fram frá
Ytri-Njarðvíkurkirkju í dag og
hefst athöfnin klukkan 14.
Hún stundaði síðar
nám við Háskólann á
Bifröst árið 2005-
2006 og lauk þaðan
prófi frá frum-
greinadeild. Sig-
urlaug fór ung að
vinna og starfaði
m.a. hjá Kaupfélagi
Borgfirðinga, Esso í
Borgarnesi ásamt því
að annast bókhald og
reikningagerð fyrir
föður sinn til fjölda
ára. Hún starfaði hjá
Tollvörugeymslunni í
Reykjavík ásamt því að skúra á
kvöldin hjá Ríkisbókhaldi. Síðan
hóf hún störf hjá Blaðaprenti þar
sem hún kynntist eiginmanni sín-
um á sameiginlegri kaffistofu
Blaðaprents og Tímans en Sturla
vann hjá Tímanum.
Sturla og Sigurlaug hófu bú-
skap í Reykjavík árið 1989. Þau
bjuggu á Bifröst frá 1990-1992 þar
sem Sturla var við nám, en fluttu
þá á Hólmavík þar sem þau unnu
bæði hjá Kaupfélagi Steingríms-
fjarðar við verslunar- og bók-
haldsstörf. Síðan lá leið þeirra til
Njarðvíkur þar sem þau hafa búið
síðan. Þegar þau fluttu suður fór
Sigurlaug að vinna hjá Lands-
banka Íslands í Sandgerði, síðar
sem fjármálastjóri hjá Suð-
urnesjum hf. og síðan hjá ITS á
Keflavíkurflugvelli. Eftir það lá
leiðin til Fjárvakurs í Reykjavík
og síðustu árin starfaði Sigurlaug
sem umboðsmaður Mastercard á
Suðurnesjum.
Sigurlaug og Sturla byggðu sér
sælureit við Hreðavatn í Borg-
Elsku besta mamma okkar.
Takk fyrir allt sem þú hefur gefið
okkur og gert fyrir okkur. Þú hefur
alltaf hugsað svo vel um okkur og
verið lang langbesta mamma í heimi.
Þú ert svo góð og falleg elsku
mamma. Við eigum eftir að sakna
þín svo mikið. Við hugsum til þín á
hverjum degi, biðjum fyrir þér og
tölum við þig. Þú hefur alltaf verið
svo dugleg og gert allt fyrir okkur.
Við lítum svo mikið upp til þín og vilj-
um líkjast þér eins mikið og við get-
um. Við ætlum að vera rosalega dug-
legar og gera þig stolta af okkur. Við
vitum að þú munt alltaf passa okkur
þó svo að þú getir ekki verið hérna
hjá okkur lengur. Við munum líka
passa hvor aðra, pabba og Jónas. Við
eigum yndislegar minningar um þig
sem við munum ávallt varðveita.
Minning þín mun lifa alla tíð í hjört-
um okkar. Megi allir englar Guðs
vaka yfir þér elsku besta mamma
okkar. Við elskum þig svo mikið.
Þínar dætur,
Erla María og Svava Rún.
Elsku besta mamma mín. Það er
svo ótal margt sem mig langar að
segja þér en því verður víst ekki öllu
komið að hér. Aldrei hefði mig grun-
að að þú yrðir tekin frá mér svona
fljótt og snögglega. Ég hélt að ég
hefði nægan tíma en eins og þú sagð-
ir oft – enginn veit hvað átt hefur
fyrr en misst hefur.
Þú hefur alla tíð hugsað ótrúlega
vel um mig og hef ég alltaf sagt að þú
sért besta mamma í öllum heiminum.
Þú varst tilbúin til að gera hvað sem
er fyrir mig og það var aldrei neitt
vandamál – þú bara reddaðir hlut-
unum. Þó að ég sé orðin fullorðin þá
hugsaðir þú að mörgu leyti um mig
eins og ég væri lítil stelpa og þú
varst alltaf svo stolt af mér. Ég hefði
þó mátt segja þér oftar hvað ég hef
verið stolt af þér. Þú ert sterkasta
manneskja sem ég veit um, svo ótrú-
lega klár og skynsöm. Þú hefur verið
stoð mín og stytta og ert og verður
alltaf fyrirmynd mín í lífinu.
Ekki nóg með að þú hafir verið
besta mamma í heimi þá varstu einn-
ig besta vinkona mín sem ég leitaði
til þegar mig vantaði ráðleggingar
eða bara einhvern til að tala við. Ég
treysti þér fyrir öllu og sagði þér frá
hverju sem var. Þú leitaðir einnig til
mín með það sem lá þér á hjarta og
þykir mér virkilega vænt um það. Þú
varst svo góðhjörtuð, elsku mamma,
svo dugleg og alltaf að gefa af þér.
Fjölskyldan kom ávallt á undan
sjálfri þér í forgangsröðinni. Þú
varst svo kraftmikil, það var eins og
þú hefðir einhvern yfirnáttúrlegan
óbilandi kraft. Þú gast verið á millj-
ón allan daginn, alla daga.
Þú varst alltaf svo falleg og flott,
svo vel tilhöfð og með fínu bleiku
neglurnar þínar. Ég held það minn-
ist þess enginn að hafa séð neglurnar
þínar án þess að þær væru bleikar.
Fyrir stuttu spurði ég þig hvort þú
gætir lánað mér naglalakk og þú
hélst nú það. Þú náðir í körfu fulla af
naglalakki og komst með til mín. Það
sem hefði kannski ekki átt að koma
mér á óvart var að hvert og eitt ein-
asta naglalakk í körfunni var bleikt –
mismunandi bleikt en bleikt engu að
síður. Ég hló nú bara að þér og
spurði hvort þú ættir ekki naglalakk
sem væri ekki bleikt. Þú gramsaðir í
körfunni og tókst upp bleikt nagla-
lakk og sagðir að þetta væri nú eig-
inlega ekki bleikt.
Ég á svo margar góðar minningar
mamma mín og þær mun ég varð-
veita í hjarta mínu. Eins ómögulegt
og það er að þurfa að kveðja þig þá
er ég ótrúlega þakklát fyrir þann
tíma sem ég átti með þér. Það er svo
auðvelt að taka lífið sem sjálfsagðan
hlut. Minningar um þig, elsku
mamma mín, eru nú það dýrmætasta
sem ég á. Ég vil einnig að þú vitir að
ég geri allt sem ég get til að tryggja
það að Svava Rún fái þá ást og þann
stuðning sem þú hefur gefið mér.
Takk fyrir allt sem þú hefur gert fyr-
ir okkur systur og sérstakar þakkir
fyrir þær ómetanlegu möppur sem
þú skildir eftir fyrir okkur – fullar af
yndislegum minningum.
Ég veit þú verður alltaf hjá okkur.
Þú lifir áfram í hjörtum okkar og
fylgir okkur hvert sem leið okkar
liggur. Einnig veit ég að þú átt eftir
að vaka yfir okkur,vernda og gefa
okkur styrk. Á þessari stundu er það
þó ekki mikil huggun en við verðum
að vera sterk – fyrir þig. Ég vildi svo
innilega að ég þyrfti ekki að kveðja
þig strax elsku mamma mín. Ég
elska þig meira en orð fá lýst og ég á
eftir að sakna þín endalaust mikið á
hverjum degi, svo lengi sem ég lifi.
Þú hefur gefið mér svo ótrúlega mik-
ið. Elsku mamma, besta mamma í
heimi. Guð geymi þig.
Þín dóttir,
Erla María.
Elsku tengdamamma.
Ég kynntist ykkur Erlu Maríu
fyrir tæpum sjö árum þegar ég var
bara 17 ára unglingur. Ég man vel
þegar ég hitti þig í fyrsta skiptið. Þá
kíktir þú með nefið inn í herbergi til
okkar Erlu Maríu – bara rétt svona
til að athuga hvernig strákur ég
væri. Innan við mánuði seinna buðuð
þið Sturla mér með ykkur fjölskyld-
unni til Danmerkur. Það var alltaf
svo þægilegt að umgangast ykkur og
mér leið eins og ég hefði alltaf verið
hluti af lífi ykkar. Þú hefur alltaf ver-
ið jafn yndisleg við mig og ávallt
hægt að tala við þig um hvað sem er.
Það sem mér fannst hvað
skemmtilegast í fari þínu var hvað
þú hafðir alltaf gaman af því að koma
okkur á óvart. Þú skipulagðir frá-
bærar óvissuferðir sem öll fjölskyld-
an skemmti sér í og enginn vissi
hvert ætti að fara nema þú. Einnig
má nefna hvernig þú pakkaðir jóla-
pökkunum inn. Þá pakkaðir þú sama
pakkanum um það bil tíu sinnum inn
og reyndir þannig að villa um fyrir
okkur með hjálp skókassa, dagblaða
og ýmislegs annars. Alltaf hlógum
við jafn mikið að þessu.
Það var alltaf jafn gaman að fá
símtal frá þér. Það fyrsta sem þú
sagðir í símanum var ávallt: „Hæ, er
þetta uppáhaldstengdasonur minn?“
Þú notaðir þetta einnig óspart þegar
þú kynntir mig fyrir öðru fólki. Við
hlógum mikið að þessu þar sem þú
átt bara einn tengdason – en ég veit
að ég var samt uppáhalds.
Mér þykir svo ótrúlega vænt um
þig og ég veit að þú átt eftir að vaka
yfir okkur og hjálpa okkur í gegnum
lífið. Þú hefur alla tíð gert ómetan-
lega hluti fyrir okkur og hjálpað okk-
ur á ótal vegu. Takk fyrir allt. Ég
elska þig mest.
Þinn uppáhaldstengdasonur,
Jónas Guðni.
Ekki hefði okkur grunað Silla mín
þegar við kvöddumst síðast, áður en
við hjónin fórum til Kanarí, að við
ættum ekki eftir að sjást oftar í
þessu jarðlífi. Þú sem ætíð varst ið-
andi af lífi, alltaf hress og kát og sí-
fellt gefandi af þér. Okkur tengda-
foreldrum þínum sýndir þú alltaf frá
fyrstu kynnum einstaka nærgætni
og hlýju og vildir allt fyrir okkur
gera. Við fengum meira að segja lyk-
il að sumarbústað ykkar hjóna, sem
við reyndar höfum enn og aldrei var
annað tekið í mál en að við hefðum
hjónaherbergið þótt þið hjónið vær-
uð þar líka. Þaðan eigum við ótal
góðar minningar, alltaf eitthvað um
að vera, fara í pottinn, reyna að yrkja
og margt fleira. Minningarnar eru
margar og af mörgu að taka. Til
dæmis heimsóknir ykkar fjölskyld-
unnar vestur í Súgandafjörð meðan
við bjuggum þar. En svona er lífið,
enginn veit hver annan grefur, því
bilið er oft stutt milli blíðu og éls svo
brugðist getur lánið frá morgni til
kvelds. Öll þekkjum við hendingarn-
ar „Sjá, tíminn, það er fugl sem flýg-
ur hratt, hann flýgur máske úr aug-
sýn þér í kveld“.
Gleðin er léttfleyg og lánið er valt
lífið er spurning sem enginn má svara.
Vinirnir koma kynnast og fara
kvaðning til brottfarar lífið er allt.
(F.G.)
Kveðjustundin er alltaf erfið, sér-
staklega þegar fólk er kallað burt
fyrirvaralaust í blóma lífsins. Við
hjónin sendum okkar innilegustu
samúðarkveðjur til Sturlu, Svövu
Rúnar, Erlu Maríu og Jónasar, for-
eldra, systkina og ástvina allra.
Vissan um að látinn lifir er huggun
harmi gegn.
Eðvarð Sturluson og
Arnbjörg Bjarnadóttir.
Elsku hjartans Silla mín. Við vor-
um svo heppin að fá að kynnast þér
og þinni fjölskyldu í gegnum son
okkar Jónas Guðna sem er tengda-
sonur þinn. Silla á yndislegar dætur
og eiginmann sem hún hugsaði svo
vel um og var svo stolt af, og töluðum
við mikið um hvað þau voru að gera
og afreka. Silla var orkumikil, kát og
alltaf stutt í geislandi brosið hennar.
Við gerðum margt skemmtilegt sam-
an með fjölskyldunni okkar, fórum á
fótboltaleiki, körfuboltaleiki, út að
borða eða borðuðum saman heima
við öll tilefni, og óvissuferðirnar þín-
ar sem þú hafðir svo gaman af að
skipuleggja og koma okkur á óvart
með, og núna síðast þegar við borð-
uðum saman í Perlunni þegar Erla
María átti 24 ára afmæli.
Ég gæti bætt við fleiri gullkornum
um Sillu, en vil bara þakka þann tíma
sem við áttum saman og mun ég gera
mitt besta til að halda matarboðun-
um og óvissuferðunum uppi sem við
höfðum svo gaman af, því við vorum
ein stór fjölskylda og verðum það
áfram, því ég veit að það er þín ósk
að svo verði.
Elsku Sturla, Svava Rún, Erla
María og Jónas Guðni, missir ykkar
er mikill og sár, guð gefi ykkur ljós
og kraft á þessum erfiðu stundum.
Ég kveð þig, hugann heillar minning blíð,
hjartans þakkir fyrir liðna tíð,
lifðu sæl á ljóssins friðar strönd,
leiði sjálfur Drottinn þig við hönd.
(Guðrún Jóhannesdóttir)
Þuríður (Þurý), Sævar og synir.
Þau voru svipleg tíðindin sem okk-
ur bárust sl. föstudag um skyndileg
og mjög alvarleg veikindi Sigurlaug-
ar mágkonu minnar. Tíðindi sem
enginn átti von á og síst af öllu að
eitthvað hefði getað komið fyrir hana
Sillu okkar sem var í blóma lífsins,
rétt tæplega 44 ára að aldri.
Sigurlaug eða Silla eins og við vor-
um vön að kalla hana innan fjölskyld-
unnar var lífsglöð kona að eðlisfari
og það var alltaf stutt í bros og hlát-
ur.
Á tímum sem þessum leitar hug-
urinn um liðnar samverustundir, lítil
augnablik verða allt í einu svo dýr-
mæt. Áður en maður veit af er maður
lagður af stað í ferðalag um land
minninganna, allt frá þeirri stundu
þegar við hittumst fyrst og þar til við
kvöddumst síðast.
Minningarnar streyma um náms-
ár Sturlu á Bifröst, árin þeirra á
Hólmavík þar sem alltaf var svo
notalegt að koma við og þiggja gist-
ingu á leið vestur í Súgandafjörð.
Brúðkaupið þeirra þar sem þau voru
svo glæsileg, fæðingu Svövu Rúnar,
öll afmælin, bleika tímabilið, þorra-
blótin, árshátíðirnar, sæluhelgarnar
og allar heimsóknirnar í sumarbú-
staðinn ykkar við Hreðavatn sem
enduðu ávallt með glæsilegri veislu,
skötuveislurnar á Þorláksmessu,
berjaferðirnar okkar vestur og síð-
ast en ekki síst þegar Erla María út-
skrifaðist með glæsilegum námsár-
angri en það var stolt móðir sem tók
virkan þátt í að gera þennan útskrift-
ardag dóttur sinnar að eins eftir-
minnilegum degi og raun bar vitni.
Svona væri hægt að halda lengi
áfram.
Fjölskyldan skipti hana miklu
máli og vildi hún allt fyrir alla gera.
Hún lagði mikinn metnað í það sem
hún tók sér fyrir hendur og bar
glæsilegt heimili þeirra vitni um
næmi hennar fyrir fallegum hlutum
en það var sama hvert var litið, hver
hlutur átti sinn stað hvort sem var
inni í stofu eða í bílskúr.
Þannig var Silla, alltaf svo skipu-
lögð. Hún bjó yfir einstakri orku og
kom ávallt miklu í verk á stuttum
tíma. Hún var framkvæmdaglöð og
lét sér aldrei nægja að hugsa bara
um hlutina.
Hún var vön að hafa eitthvað á
prjónunum en hún vildi alltaf vera að
undirbúa og skipuleggja fram í tím-
ann. Það að hún hafi daginn fyrir
hinn örlagaríka dag hringt í Sturlu
og tjáð honum að hún væri búin að
panta óvissuferð fyrir fjölskylduna
kom ekki á óvart. Það kom okkur
hins vegar öllum í opna skjöldu að
hún skyldi fyrirvaralaust hafa lagt í
sína hinstu ferð, án nokkurra viðvar-
ana.
Elsku Sturla, Svava Rún, Erla
María og Jónas, missir ykkar er mik-
ill. Við Eyþór vottum ykkur og fjöl-
skyldunni allri okkar dýpstu samúð
og vonum að góður guð gefi ykkur
styrk á þessum erfiðu tímum.
Minning um góða konu mun ávallt
lifa í hjörtum okkar.
Sigrún Edda Eðvarðsdóttir
og fjölskylda.
Það fyrsta sem kom í huga minn
þegar ég heyrði fréttirnar af henni
mágkonu minni Sigurlaugu var að
þetta gæti ekki verið rétt. Hver vog-
ar sér að taka þig frá fjölskyldu þinni
sem elskar þig svo heitt. Þú hefur
ætíð verið besta mamma sem stelp-
urnar þínar gátu haft og Sturla er
einungis hálfur maður án þín. Mér
verður oft hugsað til þín Silla og þá
get ég ekki annað en brosað, því þú
varst kona sem lifðir lífinu eins og
hver dagur gæti verið þinn síðasti.
Það var aldrei verið að bíða eftir
betri tímum heldur var hver dagur
sá besti og lífsins notið til hins ýtr-
asta. Það var þinn hæfileiki og nokk-
uð sem við hin getum lært af þér. Ég
er fegin að hafa náð að kveðja þig á
spítalanum og ég vona svo innilega
að þér líði vel þar sem þú ert núna.
Ég tel mig heppna að hafa kynnst
þér og þínum lífskrafti. Hvarf þitt
bjó til tómarúm í lífi fjölskyldu þinn-
ar en ég lofa þér að við munum gera
allt sem í okkar valdi stendur til þess
að þau hafi það eins gott og mögulegt
er.
Ég og Bjarni sendum okkar inni-
legustu samúðarkveðjur til fjöl-
skyldu Sigurlaugar og ástvina.
Elsa Eðvarðsdóttir og
Bjarni M. Heimisson.
Elsku Sigurlaug frænka, núna
ertu farin frá okkur.
Við vitum ekki hvað við eigum að
gera og segja því að okkur finnst
þetta vera svo ósangjarnt.
En svona er lífið og við verðum
bara að læra að lifa með því að þú ert
farin.
En við vonum að þú sért kominn á
betri stað núna og vitum að þú dóst
hamingjusöm og ánægð með lífið.
Allt gekk svo vel hjá þér/ykkur.
Þegar sólin dvelur
bak við drungaleg ský,
þá er hún að gráta
með guði yfir því,
hvað myrkrið er elskað
mannheimum í.
(Davíð Stefánsson.)
Við vottum Sturlu, Erlu Maríu,
Svövu samúð okkar.
Þín frændsystkini
Tanja, Telma, Víví og Heiðar.
Sigurlaug Reynisdóttir
 Fleiri minningargreinar
um Sigurlaugu Reynisdóttur bíða
birtingar og munu birtast í blað-
inu næstu daga.