Morgunblaðið - 23.04.2008, Qupperneq 21

MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 23. APRÍL 2008 21
UMRÆÐAN
Í SAMBANDI við óánægju at-
vinnubílstjóra og fréttir þar að lút-
andi langar mig að koma eftirfar-
andi á framfæri.
Umkvörtunarefni okkar eru
aðallega tvö.
Annarsvegar gerum við athuga-
semdir við álögur ríkisins á elds-
neytisverð en ekki um hækkandi
verð á olíu á heims-
markaði.
Meira að segja við
bílstjórar áttum okkur
á því að þar hefur ís-
lenska ríkið lítil áhrif.
Það eru álögurnar
sem við teljum að séu
of háar og að þær
reglur sem gilda um
útreikninga álagnanna
séu beinlínis rangar
og ósanngjarnar
gagnvart ein-
staklingum og at-
vinnulífi. Reglurnar
hafa nefnilega í sér
innbyggðan hvata til
að halda verðinu uppi.
Fordæmi eru fyrir
því að einstökum
starfgreinum sé kom-
ið til aðstoðar þegar
samsvarandi aðstæður
hafa komið upp sam-
anber þegar útgerð-
inni var hjálpað með
sértækum aðgerðum
sem miðuðu að því að
lækka kostnað vegna
olíukaupa. Þessar aðgerðir eru enn
í gildi og hafa verið frá þessum
tíma (nú gefst útgerðinni t.d. kost-
ur á að kaupa sérstaka skipaolíu
sem er töluvert lægra verðlögð en
önnur olía.)
Þær aðgerðir voru og eru
kannski ekki öllum að skapi en
sýna þó að ríkið getur ýmislegt
gert ef vilji er fyrir hendi.
Hitt atriðið sem við erum
óánægðir með eru lög um akstur
og hvíldartíma.
Þau lög teljum við að gangi allt
of langt og séu of ströng miðað við
íslenskar aðstæður.
Ég heyrði Ágúst Mogensen, for-
stöðumann rannsóknarnefndar um-
ferðarslysa, halda því fram í út-
varpi fyrir skemmstu að
fjölmargar kannanir erlendis
sýndu að flutningabílstjórar væru í
sérstökum áhættuhóp hvað þreytu
varðaði og ef farið væri eftir kröf-
um bílstjóra yrði það á kostnað
umferðaröryggis á Íslandi.
Hann sagði reyndar í sömu frétt
að þessi slys væru sem betur fer
fátíð hér á landi.
Hafa svona kannanir verið gerð-
ar hér á landi?
Er hægt að heimfæra svona
kannanir upp á Ísland?
Þegar Evrópusambandið setti
þessi lög var tilgang-
urinn tvíþættur.
Annarsvegar að
tryggja bílstjórum lá-
markshvíldartíma og
samræma reglur þar
um milli landa og þá
um leið að bæta um-
ferðaröryggi.
Það tíðkast eða
tíðkaðist í það
minnsta að sú krafa
væri sett á bílstjóra í
akstri milli landa (t.d.
frá Noregi suður til
Ítalíu) að þeir skiluðu
sér á áfangastað inn-
an tilskilins tíma sem
oft var svo stuttur að
þeir urðu að keyra
nánast án þess að
stoppa alla leiðina. Að
sjálfsögðu urðu menn
þreyttir á svo löngum
akstri og þreyttur bíl-
stjóri er hættulegur
bílstjóri, sama hvað
bíl hann keyrir. Um
það getum við öll ver-
ið sammála.
Hér á landi eru aðstæður allt
aðrar, bæði hvað umferðina varðar
og atvinnuumhverfið sem við búum
við.
Við keyrum, með örfáum undan-
tekningum, miklu styttri vega-
lengdir undir minna álagi en
starfsbræður okkar (og systur) er-
lendis. Hraðinn er minni en á
hraðbrautum erlendis og umferðin
minni.
Við teljum að hættan í umferð-
inni liggi aðeins að litlu leyti hjá
okkur sem höfum það að lifibrauði
að keyra stóra bíla.
Hættan liggur fyrst og fremst í
almennu aksturslagi á Íslandi og
ég get fullyrt að þau dæmi þar
sem árvekni okkar og fagmennska
hefur komið í veg fyrir slys eru til
muna fleiri en þar sem við erum
ábyrgir fyrir tjóni. Okkur finnst að
við séum lagðir í einelti af yfirvöld-
um, einelti sem byggist ekki á
neinu nema illa ígrunduðum hug-
myndum um að því stærri sem
bíllinn er sé ökumaðurinn hættu-
legri. Við eigum erfitt með að
sætta okkur við að einir stétta
þurfum við að búa við eftirlit
minnst þriggja aðila sem allir virð-
ast hafa það að meginmarkmiði að
finna eitthvað sem hægt er að
hanka okkur á. Við eigum líka erf-
itt með að skilja þau undanþágu-
ákvæði sem er að finna í reglu-
gerð, samanber 4. grein laganna.
Af hverju er talið hættulegra að
flytja möl en fullan strætó af fólki?
Hvers vegna er ég (samkv. lög-
unum) hættulegri ökumaður ef ég
keyri frá Reykjavík með t.d. fullan
bíl af steinull á austur Hvolsvöll
heldur en ef ég keyri jafnstóran bíl
fullan af pósti norður á Akureyri
eða Egilsstaði?
Hvers vegna stendur ríkið ekki
við sinn hluta af lagasetningunni
með því að útbúa aðstöðuna sem
krafist er þ.e. vel útbúin hvíld-
arplön með vissu millibili landið
um kring?
Við erum alls ekki á móti lögum
um hvíldartíma, þvert á móti. Þau
eru mjög af hinu góða og eiga full-
an rétt á sér.
Við teljum bara að lögin þurfi að
vera í samræmi við íslenskan veru-
leika. Það væri ekki í fyrsta skipti
sem samevrópsk lög yrðu staðfærð
að okkar landi.
Nær væri að taka á íslenskri
umferðarmenningu heildstætt en
að leggja eina stétt í einelti og
gera hana þar með ábyrga fyrir
því sem aflaga hefur farið í annarri
lagasetningu um umferðaröryggi á
Íslandi (og þá er ég að tala um lög
um vegagerð til dæmis þar sem
okkur gengur ekki vel að læra af
reynslunni.)
Íslenska ríkið telur sig ekki allt-
af þurfa að fara eftir alþjóðalögum
þegar hætta er á að það komi við
pyngjuna hjá því sjálfu eða stór-
fyrirtækjunum. Haldið er úti
mörgum nefndum sem finna út og
sækja um undanþágur og óska eft-
ir sérákvæðum vegna sérstöðu
okkar.
Þetta virðist ekki eiga við um
alla.
Kannski hefur vilji okkar ekki
komið nógu skýrt í ljós.
Óánægja atvinnubílstjóra
Hjalti Tómasson skýrir
óánægju atvinnubílstjóra
» Okkur finnst
að við séum
lagðir í einelti af
yfirvöldum, ein-
elti sem byggist
ekki á neinu
nema illa
ígrunduðum
hugmyndum …
Hjalti Tómasson
Höfundur er atvinnubílstjóri.
FORINGI sjálfstæðismanna í
orkumálum Reykvíkinga, Kjartan
Magnússon, stjórnarformaður OR
og REI, skrifar grein
í Morgunblaðið í gær.
Þar hefði mátt gera
ráð fyrir að hann væri
að reyna að útskýra
fyrir kjósendum sín-
um hvað hann ætl-
aðist fyrir með REI.
Við lestur grein-
arinnar fást hins veg-
ar engin svör, sem
hlýtur að valda stuðn-
ingsmönnum Sjálf-
stæðisflokksins mikl-
um vonbrigðum og
áhyggjum. Það er lág-
markskrafa að stjórnarformaður
REI útskýri á hvaða ferðalagi
hann er því skrif hans hjálpa í
engu þeim sem reyna að skilja
stefnu Sjálfstæðisflokksins. Úr því
að stjórnarformaðurinn finnur það
ekki hjá sjálfum sér að svara þeim
spurningum sem er ósvarað hjá
almenningi um stefnu Sjálfstæð-
isflokksins í REI þá er nauðsyn-
legt að leggja fram þrjár af lyk-
ilspurningum sem uppi hafa verið,
bæði frá því að málið kom fyrst
upp í október s.l. og síðan eftir að
stjórn REI kom heim frá Afríku í
síðustu viku.
1. Það þarf að útskýra fyrir
kjósendum hvers vegna Sjálfstæð-
isflokkurinn er horfinn frá þver-
pólitískri sátt um að REI verði
100% í eigu Orkuveit-
unnar og vilji nú selja
fyrirtækið.
2. Það þarf að út-
skýra fyrir kjós-
endum hvers vegna
sjálfstæðismenn í
borgarstjórn eru á
móti því að blanda
saman opinberum
rekstri og einka-
rekstri á meðan sjálf-
stæðismenn í rík-
isstjórn eru að vinna
að sambærilegum
verkefnum með
Landsvirkjun og RARIK.
3. Stjórnarformaðurinn þarf að
útskýra hvað hann var að gera
þegar hann skrifaði undir vilja-
yfirlýsingar um orkurannsóknir
og arðsemiathuganir í Djíbútí,
Jemen og Eþíópíu, en segir síðan
þegar hann kemur heim að það sé
aðeins verið að fylgja eftir göml-
um verkefnum.
Allar þessar mótsagnir hafa
skaðað orðspor Íslands á sviði
orkurannsókna og þar ber Sjálf-
stæðisflokkurinn mikla ábyrgð.
Hvað sem segja má um Sjálfstæð-
isflokkinn hefur hann verið
stærsti og öflugasti stjórn-
málaflokkur landsins í marga ára-
tugi og byggði m.a. upp veldi sitt
á landsvísu í gegnum meirihluta
sinn í borgarstjórn Reykjavíkur,
þar sem embætti borgarstjórans
var í lykilhlutverki. Úr þessu um-
hverfi borgarstjórnarinnar
spruttu upp margir helstu for-
ingjar flokksins sem eru órjúf-
anlegur hluti af glæsilegri sögu.
Sagan sem skrifuð er þessa dag-
ana er saga niðurlægingar. Höf-
undar hennar, leikstjórar og aðal-
leikarar eru borgarfulltrúar
Sjálfstæðisflokksins.
Hvað segja sjálfstæðismenn nú?
Óskar Bergsson kallar eftir
svörum við spurningum um
orkumál Reykvíkinga
» Sagan sem skrif-
uð er þessa dag-
ana er saga nið-
urlægingar.
Höfundar hennar,
leikstjórar og aðal-
leikarar eru borg-
arfulltrúar Sjálf-
stæðisflokksins.
Óskar Bergsson
Höfundur er borgarfulltrúi
Framsóknarflokksins.
EGILS GULL - FERSK UPPLIFUN!