Morgunblaðið - 24.04.2008, Blaðsíða 30

30 FIMMTUDAGUR 24. APRÍL 2008 MORGUNBLAÐIÐ
UMRÆÐAN
Bréf til blaðsins
Morgunblaðið Hádegismóum 2, 110 Reykjavík  Bréf til blaðsins | mbl.is
Undanfarin fimm
ár í það minnsta
hafa hópar hafið
sumarið á því að
ganga saman í
bæn. Sumardag-
urinn fyrsti mark-
ar nýtt upphaf.
Veturinn er að
baki og sumarið
hefur innreið sína,
hikandi oft, en styrkist frá hinum
fyrsta sumardegi.
Hópar fólks sem játa kristna trú
safnast saman fljótlega eftir sól-
arupprás og biðja saman á göngu í
miðborginni sem og víðar á landinu.
Fyrir nokkrum árum voru þrír hóp-
ar sem hófu bænastarfið, núna eru
þeir tuttugu og sjö gönguleggirnir
sem farnir verða. Nánari upplýsingar
um tíma- og staðsetningar er hægt að
nálgast á veffanginu http://www.lind-
in.is/Templates/ganga_1.htm.
Hvort sem þú kemst með eða ekki,
þá taktu endilega þátt á þinn máta.
Allar bænir í Jesú nafni og góður hug-
ur skipta máli, svo skemmir ekki að
hreyfa sig. Best er að láta þetta hald-
ast í hendur alla daga sumarsins, góð-
an bænarhuga og hressilega hreyf-
ingu.
ÞORVALDUR VÍÐISSON,
miðborgarprestur
Dómkirkjunnar.
Að ganga
með góðum hug!
Frá Þorvaldi Víðissyni
Þorvaldur Víðisson
FULLTRÚAR minnihluta borg-
arstjórnar, Óskar Bergsson, Sigrún
Elsa Smáradóttir og Svandís Svav-
arsdóttir fara mikinn í fjölmiðlum
varðandi málefni
Reykjavík Energy In-
vest. Margar rang-
færslur eru í greinum
þeirra og skal nú leitast
við að leiðrétta nokkrar
þeirra.
Óskar og Sigrún
Elsa halda því ítrekað
fram að undirritaður
hafi skrifað undir vilja-
yfirlýsingu um verkefni
í Eþíópíu. Þetta er
rangt. Fyrrverandi
stjórn REI ákvað að
skrifað yrði undir vilja-
yfirlýsingu við Eþíóp-
íumenn um að kannaðir
yrðu möguleikar á sam-
starfi í jarðhitamálum
og var skrifað undir
hana í janúar síðast-
liðnum.
Nýlega skrifaði und-
irritaður undir vilja-
yfirlýsingu í Jemen um
áframhaldandi við-
ræður REI við þarlend
stjórnvöld vegna hugs-
anlegs samstarf um
jarðhitanýtingu. Rétt
er að taka fram að sú viljayfirlýsing
er án fjárhagslegra skuldbindinga. Í
Djíbúti var skrifað undir sam-
komulag um hagkvæmnisathugun
vegna hugsanlegs jarðhitaverkefnis
og er leitast við að lágmarka áhættu
REI vegna hennar eins og ítrekað
greint hefur verið frá í fjölmiðlum og í
sölum borgarstjórnar.
Þverpólitísk sátt?
Athyglisvert er að Óskari, Sigrúnu
Elsu og Svandísi verður öllum tíðrætt
um að nú sé verið að rjúfa einhverja
meinta þverpólitíska sátt, sem eigi að
hafa náðst um málefni REI, vænt-
anlega á tímum 100 daga meirihlut-
ans. Hið rétta er að í nafni þess meiri-
hluta unnu framsóknarmenn,
samfylkingarmenn og vinstri grænir
að því að margfalda hlutafé REI svo
hægt væri að skuldbinda félagið fyrir
milljarða króna í erlendum áhættu-
verkefnum. Meirihluti stjórnar Orku-
veitunnar samþykkti t.d. í byrjun
nóvember að skuldbinda REI um 6-7
milljarða króna til að fjárfesta í hluta-
bréfum á Filippseyjum. Í janúar var
unnið að því að margfalda hlutafé
REI. Það fór ekki fram hjá borg-
arfulltrúum vinstri manna að sjálf-
stæðismenn voru andsnúnir þessari
stefnumörkun. Allt tal um að sátt hafi
náðst um málefni REI á
tímum 100 daga meiri-
hlutans er því algerlega
úr lausu lofti gripið og
skrif Sigrúnar Elsu um
að hann hafi lagt aðal-
áherslu á að finna sam-
eiginlegan grunn til að
vinna áfram að orkuút-
rásinni eru úr tengslum
við veruleikann. Hitt er
svo annað mál að fyrr-
greind áform náðu ekki
fram að ganga. Ekki
varð af hlutabréfa-
kaupum á Filippseyjum
vegna ágreinings milli
REI og erlendra sam-
starfsaðila þess. Og fyr-
irhuguð hlutafjáraukn-
ing REI í janúar sl.
rann út í sandinn þar
sem nýr meirihluti sjálf-
stæðismanna og F-lista
komst til valda og
breytti snarlega um
stefnu í málefnum fyr-
irtækisins.
Ábyrgðarleysi
Samfylkingarinnar
Undirritaður fagnar því að nú skuli
Sigrún Elsa Smáradóttir, borg-
arfulltrúi Samfylkingarinnar, loks
hafa tekið sæti í stjórn REI. Er það
vonum seinna. Í tíð 100 daga meiri-
hlutans var samfelldur vandræða-
gangur í málefnum fyrirtækisins og
náði sá meirihluti t.d. ekki að skipa
fyrirtækinu stjórn. Þremur vikum
eftir að meirihluti sjálfstæðismanna
og F-lista tók við, var hann tilbúinn
með fulltrúa sína í stjórn REI og var
minnihluta Samfylkingar og vinstri
grænna í stjórn Orkuveitunnar boðið
að tilnefna einn fulltrúa. Sátt var um
að Samfylkingin tilnefndi fulltrúann.
Eftir að tvær vikur voru liðnar án
þess að Samfylkingin nýtti sér þetta
boð varð ekki lengur undan því vikist
að skipa fyrirtækinu stjórn og var
það gert 28. febrúar sl. en án þátttöku
minnihlutans. Það er svo fyrst á
stjórnarfundi sl. föstudag sem Sam-
fylkingin axlar loks ábyrgð í stjórn
REI og tilkynnir að Sigrún Elsa taki
þar sæti.
Sigrún Elsa reynir að skýra þenn-
an drátt með því að Samfylkingin hafi
kosið ,,að stjórn REI yrði ekki póli-
tískt skipuð, heldur skipuð fag-
stjórnendum.“ Þetta er einkar ótrú-
verðug skýring í ljósi þess að áður en
100 daga meirihlutinn hrökklaðist frá
í janúar, hafði sú ákvörðun verið tek-
in að ný stjórn REI yrði skipuð sama
fólki og þá sat í stjórn Orkuveitunnar
fyrir Framsóknarflokkinn, Samfylk-
inguna og Vinstri græna. Þeir stjórn-
armenn voru allir nátengdir valda-
kjörnum þessara flokka og í þessum
hópi var m.a. formaður fyrrv. Fram-
sóknarflokksins og fyrrv. þingmaður
Samfylkingarinnar. Engum dylst að
þetta ágæta fólk hefur miklu fremur
yfir sér pólitískt yfirbragð en ,,fag-
legt“. Ekki skal þó dregið úr því að
þetta tvennt getur vel farið saman.
REI áfram í eigu Orkuveitunnar
Óskar fullyrðir að Sjálfstæðisflokk-
urinn vilji selja REI. Þetta er rangt.
Borgarfulltrúar Sjálfstæðisflokksins
og F-listans hafa lagt til að unnin
verði úttekt á REI og verðmat á
verkefnum fyrirtækisins með það
fyrir augum að það geti í framtíðinni
einbeitt sér að ráðgjöf og þróun-
arverkefnum en unnt verði að selja
þau verkefni er hafa áhættu í för með
sér. Ætlunin er að þekking Orkuveit-
unnar verði áfram nýtt á vettvangi
REI til ráðgjafarþjónustu í þágu fyr-
irtækja á sviði jarðhitaverkefna og
umhverfisvænna orkugjafa. Tillagan
er framlag í þá stefnumótunarvinnu,
sem nú á sér stað varðandi REI og í
góðu samræmi við það hlutverk OR
að tryggja Reykvíkingum og öðrum
notendum á heimamarkaði góða
þjónustu á sem bestu verði.
Undarlegt er að því skuli vera
haldið fram að umrædd tillaga rjúfi
þá sátt sem náðist um REI með loka-
skýrslu stýrihóps borgarráðs um
málefni fyrirtækisins. Í þeirri skýrslu
segir að REI skuli áfram rekið með
það hlutverk að sinna þróunar og
fjárfestingarverkefnum á erlendri
grundu og það verði 100% í eigu OR.
REI getur vel verið áfram í eigu
Orkuveitunnar og sinnt slíkum verk-
efnum með ýmsum hætti án þess að
tefla milljörðum króna í tvísýnu á við-
sjárverðum mörkuðum eins og 100
daga meirihlutinn vildi gera.
Ótrúverðugt upphlaup
minnihluta borgarstjórnar
Kjartan Magnússon svarar
Óskari Bergssyni, Sigrúnu
Elsu Smáradóttur og
Svandísi Svavarsdóttur
»REI getur
vel verið
áfram í eigu
Orkuveitunnar
og sinnt slíkum
verkefnum með
ýmsum hætti án
þess að tefla
milljörðum
króna í tvísýnu.
Kjartan Magnússon
Höfundur er borgarfulltrúi og stjórn-
arformaður Reykjavík Energy Invest.
EIN minnisstæðasta kvikmynd
seinni ára ber heitið „My Left Foot“
og segir frá hinum írska Christy
Brown sem var algjörlega lamaður
nema á vinstra fæti.
Með sínum skarpa heila og hreyf-
anlega fæti vann
Christy ýmis andleg og
líkamleg afrek sem
aðrir hefðu vart leikið
eftir.
Lengi vel var hann
álitinn andlega vanheill
enda átti hann eðlilega
í erfiðleikum með að
hreyfa sig og að tala.
Viðbrögð af þessu
tagi þekkja margir
parkinsonssjúkir. Þeir
eru iðulega taldir ýmist
vangefnir eða ölvaðir,
nema hvort tveggja sé,
enda slaga sumir eða slást til vegna
ofhreyfinga eða skorts á jafnvægi og
tala óljóst eða drafandi. Sönn dæmi
eru um að fólk með mikil parkinsons-
einkenni hafi t.d. verið rekið út af
öldurhúsum borgarinnar sökum ölv-
unar – algjörlega að ósekju.
Christy Brown braust úr fjötrum
fötlunar sinnar, aðallega fyrir tilstilli
óbilandi trúar móður sinnar og
systkina. Hann las ætíð mikið, lærði
að skrifa með vinstri fæti, samdi ævi-
sögu sína og málaði myndir í smáhúsi
í bakgarði heima á Írlandi. Þessi
snjalli maður náði þannig heims-
frægð með því „að bregða undir sig
betri fætinum“, ef svo má segja.
Fyrirsögn þessa pistils um Park-
insonssamtökin er
þannig hreint ekkert
einkennileg, enda eru
PSÍ jöfnum höndum
skipuð parkinsons-
veikum og aðstand-
endum þeirra. Það er
eitt af mörgu mjög
merkilegu og góðu við
þennan félagsskap.
Skýringar liggja í aug-
um uppi ef að er gáð.
Vegna eðlis veikinnar,
þ.e. hreyfi- og talhrörn-
unar eða mismikillar
hömlunar, getur sá
veiki átt erfitt með eitt og annað sem
frískum veitist auðvelt. Hugsunin er
skýr en hreyfi- og talfærni getur leg-
ið algerlega í láginni. Þá er gott að
geta brugðið undir sig betri fætinum
og fengið kærleiksríkan aðstandanda
til liðs – raunar ómetanlegt.
Núna eru nokkrir stjórnarmenn
og formaður PSÍ t.d. fullfrískir að-
standendur. Svona hefur þetta ætíð
verið í PSÍ og sýnir framsýni þeirra
sem lögðu línurnar við stofnun fé-
lagsins, fyrir tuttugu og fimm árum í
ár.
Mér finnst þetta athyglisvert og til
eftirbreytni. Þótt mér þyki þetta
spennandi fyrirkomulag er engin
dúndrandi eftirsókn eftir stjórn-
arsetu eða formennsku í félaginu
enda fylgir sá böggull skammrifi að
nánast allt starf innan samtakanna
er kauplaus sjálfboðavinna. Einnig
til eftirbreytni, tel ég, enda á frjálst
starf í þágu þeirra sem minna mega
sín í samfélaginu í grundvall-
aratriðum að vera ábatalaust. Þar er
á ferð siðferðileg skylda þeirra sem
feta í fótspor miskunnsama Samverj-
ans.
Með baráttukveðjum.
Að bregða undir sig betri fætinum
Elín G. Ólafsdóttir skrifar í
tilefni alþjóðadags samtaka
parkinsonssjúkra
» Parkinsonssjúkir eru
oft taldir vangefnir
eða ölvaðir, enda slaga
sumir eða slást til af of-
hreyfingum...
Elín G. Ólafsdóttir
Höfundur er félagi í Parkinsons-
samtökum Íslands – PSÍ.
ÉG las einhvers staðar um daginn
að menn væru að gantast með nýtt
nafn á ríkisstjórnina, sumsé útlaga-
stjórn. Mér finnst þetta nokkuð fynd-
ið því það er rétt að bæði ráðherrar
og alþingismenn eru á faraldsfæti.
Sannleikurinn er sá að stjórnsýslan
og þingstarfið verður æ alþjóðlegra.
Ekki bara fyrir stjórnarliða, heldur
sömuleiðis fyrir stjórnarandstæðinga
sem eru hluti af utanferðaliðinu sem
þátttakendur í sendinefndum, fasta-
nefndum og þingnefndum en Alþingi
á aðild að alls níu al-
þjóðaþingmanna-
samtökum. Sem er líka
eins gott, því þeir skila
sínu jafnt og aðrir, ef
menn á annað borð taka
störf sín alvarlega. Og
hægt er að taka þá sjálfa
alvarlega.
Í síðustu viku vorum
við þrír alþingismenn,
Birgir Ármannsson,
Steingrímur J. Sigfús-
son og undirritaður
fulltrúar Alþingis á fundi
Evrópuráðsþingsins í
Strassborg sem er sosum ekki í frá-
sögur færandi, nema fyrir það að þar
tókst Steingrími J. Sigfússyni að
stela senunni sem við getum öll verið
hreykin af.
Á dagskrá voru fjöldamörg mál,
sem að mestu snúast um virðingu
fyrir mannréttindum, frelsi, rétt-
arríkið og jafnrétti fyrir lögum í sam-
ræmi við hlutverk Evrópuráðsþings-
ins. Þingið ávörpuðu þau Angela
Merkel, kanslari Þýskalands, Jílía
Tímósjenkó, forsætisráðherra Úkra-
ínu og Bernard Kouchner,
utanríkisráðherra Frakklands. Þeim
mæltist öllum vel. Hápunktur fimm
daga fundahalda var þó afgreiðsla á
ályktun um öruggan og löglegan að-
gang að fóstureyðingum sem verið
hefur í vinnslu frá árinu 2006. Svo
merkilegt sem það kann að hljóma
eiga konur ennþá langt í land, í fjöl-
mörgum Evrópuríkjum, að öðlast
rétt til fóstureyðinga. Þar valda eink-
um tilfinningar og siðferðilegar og
trúarlegar skoðanir sem eiga rétt á
sér innan marka einkalífsins en ekki
sem grundvöllur opinberrar stefnu-
mótunar ríkisins. Þvert á móti á rík-
isvaldið að sjá til þess að réttur
kvenna til lífs sé virtur með því að
veita þeim öruggan og löglegan að-
gang að fóstureyðingum. Fóstureyð-
ing er úrræði sem meirihluta kvenna
grípur til í neyð. Ályktunin er ekki að
ýta undir fóstureyðingar, þær eiga
sér stað hvort sem þær eru löglegar
eða ólöglegar. Ályktunin mælir hins
vegar gegn löggjöf sem neyðir konur
til að leggja líf sitt í hættu og gerir
konur, sem fara í fóstureyðingu, að
glæpamönnum.
Okkar maður,
Steingrímur J. Sigfús-
son, var fyrr á árinu
kosinn formaður jafn-
réttisnefndar Evr-
ópuráðsþingsins sem
er sú nefnd sem vann
að gerð ályktunar-
innar. Það lenti sem sé
á okkar manni að leiða
málið síðasta spölinn.
Og það var ekkert
smáverk. Þegar til
lokaafgreiðslu kom
lágu fyrir rúmlega sjö-
tíu breytingartillögur og þegar loka-
umræðan hófst voru tæplega 50
manns á mælendaskrá. Slíkur fjöldi
mála og ræðumanna er afar sjald-
gæfur og segir sína sögu um hitann
sem þetta mál veldur.
Er skemmst frá því að segja að
Steingrímur stýrði nefndinni til sam-
komulags innan hennar og leiddi
málið í gegnum umræðuna og at-
kvæðagreiðsluna af myndugleik.
Ályktun um frjálslynda stefnu, sem
líkist að mestu okkar eigin löggjöf,
var að lokum samþykkt (102 með, 69
á móti, 14 sátu hjá). Sigurinn var í
höfn.
Margir íslenskir fulltrúar Alþingis
hafa lagt þessu máli lið á und-
anförnum árum. Ég nefni sér-
staklega til sögunnar Guðrúnu Ög-
mundsdóttur, fyrrverandi þingmann.
Fer ekki milli mála að hér var á ferð-
inni baráttumál kvenna og skilningur
Evrópuráðsþingsins á rétti þeirra til
að ráða sjálfar yfir líkama sínum með
þeim takmörkunum sem siðferði,
tími og aðstæður greina/setja.
Jú, jú, utanstefnur eru margar og
ekki alltaf árangursríkar. En þessum
skyldustörfum þarf að sinna sem
öðru og þá er það einkar ánægjulegt
ef og þegar fulltrúar okkar á erlend-
um vettvangi, á alþjóðlegum sam-
komum, láta til sín taka og stela sen-
unni.
Steingrímur
stal senunni
Ellert B. Schram segir
frá fundi Evrópuráðsþingsins
í Strassborg
Ellert B. Schram
»Er skemmst frá
því að segja að
Steingrímur stýrði
nefndinni til samkomu-
lags og leiddi málið
í gegnum umræðuna
og atkvæðagreiðsluna
af myndugleik.
Höfundur er alþingismaður.