Morgunblaðið - 16.07.2008, Blaðsíða 28

Hann margfaldar allt með
fimm þessi maður og lætur
þetta hljóma eins og ég hafi verið
sóttur og sendur til Hollywood… 31
»
reykjavíkreykjavík
Eftir Ásgeir Ingvarsson
asgeiri@mbl.is
ÍSLENSKA fatamerkið Inmate
verður þátttakandi í sýningunni
Premium Exhibition sem haldin
verður í tengslum við tískuviku í
Berlín nú um helgina.
Um meiriháttar viðburð í fataiðn-
aðinum er að ræða þar sem hönnuðir
hvaðanæva úr heiminum kynna
vörur sínar.
Þemað er frelsi
Áróra Gústafsdóttir fram-
kvæmdastjóri Inmate segir þetta í
fyrsta skipti sem merkið fær veg-
lega kynningu erlendis: „Þetta er
önnur lína okkar sem við munum
kynna í Berlín, sumarlínan 2009,“
sagði hún þegar blaðamaður náði
tali af henni í Shanghaí þar sem hún
var að leggja lokahönd á framleiðslu
fatalínunnar og sækja sýningar-
eintök af fatnaðinum. „Segja má að
frelsi sé þema línunnar, hún er létt,
lipur og þægileg en í haustlínunni
bar meira á fjötrum, keðjum og
vopnum,“ bætti Áróra við en bæði er
um herra- og dömulínu að ræða.
Fangafatnaður
Fyrsta línan frá Inmate leit dags-
ins ljós í nóvember á síðasta ári og
vakti strax mikla athygli en fatn-
aðurinn er markaðssettur sem götu-
fatnaður í dýrari kantinum. Hönn-
uðir Inmate kalla sig Jette Jonkers,
Bobby Breiðholt og AC Bananas. In-
mate-línan er systurlína Made in
Prison bolalínunnar sem hönnuð er
og framleidd af vistmönnum í ís-
lenskum fangelsum.
Fatnaðurinn hefur verið seldur í
gegnum vefsíðu merkisins og í versl-
uninni Brim. Einnig hefur eitthvað
verið selt af hönnuninni í Hollandi,
en einn hönnuðanna þriggja sem
eiga heiðurinn af Inmate er hol-
lenskur en býr nú á Íslandi.
Áróru til trausts og halds í Berlín
verða Saga Sigurðardóttir og Elísa-
bet Alma Svendsen sem starfrækja
tískusíðuna Reykjavik Looks.
Inmate-línan sýnd í Berlín
Götusmekkvísi Allskyns fjötrar voru áberandi í fyrstu línunni frá Inmate
eins og þessi mynd ber með sér. Þema sumarlínunnar, hins vegar, er frelsi.
Léttleiki og frelsi einkenna fatnaðinn sumarið 2009
www.inmate.is
 Söngkonan
Bryndís Jakobs-
dóttir (Dísa)
heldur nú á föstu-
dag í tveggja
vikna tónleika-
ferðalag um Ís-
land. Með haustinu stefnir Dísa á
frekari landvinninga og heldur þá
aftur til Danmerkur þar sem hún
mun spila á nokkrum tónleikum.
Tíðar Danmerkurferðir Dísu hafa
vakið athygli margra og ef sá sem
þetta skrifar vissi ekki betur,
mætti halda að Dísa væri þegar
orðin stórstjarna þar í landi.
Það gerist e.t.v. síðar en hið
sanna í málinu mun vera að
danskur tónlistarmaður að nafni
Mads Mouritz togi stúlkuna ekki
síður en tónlistarframinn út til
Danmerkur. Dísa og Mads kynnt-
ust á tónlistar-ráðstefnu fyrr á
þessu ári í Árósum þar sem þau
komu bæði fram og hafa, að því er
virðist, verið nær óaðskiljanleg
síðan.
Mads kom hingað til lands í lok
síðasta mánaðar og lék þá á Org-
an. Var það mál manna að kauði
hefði nú annað og meira til að
bera en bara fríða snoppuna.
Ræktar tengsl sín við
frændur okkar Dani
 Breska útgáfu-
fyrirtækið Fat
Cat sem á sínum
tíma gaf út Sigur
Rós og gefur í
dag út sveitir á
borð við múm,
Animal Collect-
ive, Mice Parade,
HiM, Black Dice o.fl., hefur samein-
ast útgáfufyrirtækinu One Little
Indian. Fat Cat hefur glímt við fjár-
hagsörðugleika um hríð, líkt og
flest önnur plötufyrirtæki heims og
komust eigendur fyrirtækisins að
þeirri niðurstöðu að samruni við
One Little Indian væri besta niður-
staðan, en Fat Cat verður til áfram
sem útgáfumerki undir sömu stjórn
og forðum. One Little Indian er í
eigu Derek Birkett en stærsti lista-
maðurinn þar á mála er Björk Guð-
mundsdóttir.
Litli indíáninn stækkar
Eftir Gunnhildi Finnsdóttur
gunnhildur@mbl.is
HLJÓMSVEITIN Groundfloor er að gefa út sína
fyrstu plötu eftir nokkuð reglulegt tónleikahald
síðustu fimm árin, oftar en ekki á Rosenberg
gamla þar til hann varð eldi að bráð. Platan ber
nafnið Bones og er búin að vera í vinnslu í fjögur
ár þar sem potturinn og pannan í hljómsveitinni,
þeir Haraldur Guðmundsson og Ólafur Tómas
Guðbjartsson, ákváðu að gera flest allt sjálfir sem
við kom útgáfunni. Platan er nú loksins komin í
heiminn og verða útgáfutónleikarnir haldnir á
Organ í kvöld.
Meðal þess sem tafði útgáfuna var að Ólafur,
söngvari, gítarleikari og lagasmiður hljómsveit-
arinnar, flutti um tíma til Danmerkur og stuttu
síðar fór hinn helmingur hennar í kontrabassa-
nám til Austurríkis þar sem hann býr enn.
„Við erum búnir að vera í hálfgerðri pásu síð-
ustu tvö ár, en alltaf þegar ég kem heim þá spilum
við fullt af giggum, söfnum pening og höldum
áfram með þetta,“segir Haraldur. Þegar hann er
beðinn um að lýsa tónlist hljómsveitarinnar kem-
ur á hann nokkurt hik. „Þetta er svona þægileg,
melankólísk kassagítartónlist með svolitlu djass-
ívafi. Hvernig hljómar það?“ Hann segir það svo-
lítið óþægilegt að geta ekki sett neinn merkimiða
á tónlistina, sérstaklega þegar hann er að reyna
að koma henni á framfæri erlendis, en þar herja
þeir félagar helst á markaðinn í Austurríki og
Þýskalandi. „Ég er búinn að koma þessu í nokkrar
verslanir en stefnan er að láta dreifa þessu fyrir
okkur. Þá verðum við bara í góðum málum. Ég er
bara bjartsýnn á þetta, því við erum búnir að
borga upp allan kostnaðinn af þessu. Ef við náum
að selja nokkrar plötur núna og svo smá fyrir jólin
þá verðum við ríkir menn,“ segir hann og hlær.
„Þá verðum við ríkir menn“
Morgunblaðið/Ómar
Groundfloor Ólafur Tómas Guðbjartsson og Haraldur Guðmundsson spiluðu fyrir kostnaðinum við plötuna áður en hún varð til.
myspace.com/groundfloortheband
NAFNIÐ á hljómsveitinni, sem myndi út-
leggjast Jarðhæð á íslensku, segir Haraldur
lýsandi fyrir tónlist sveitarinnar. „Við erum
ekki með neitt rafmagn og læti, heldur
báða fætur á jörðinni og spilum á þessi
grunnhljóðfæri. Það er það sem við stönd-
um fyrir.“
Jarðsamband