Morgunblaðið - 09.08.2008, Blaðsíða 36

36 LAUGARDAGUR 9. ÁGÚST 2008 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
Nú kveðjum við Bjarna Pál sem er
farinn frá okkur allt of snemma. Ég
og Kristján, faðir Bjarna Páls, erum
náfrændur og jafnaldrar. Við vorum
jafnframt á okkar uppvaxtarárum ná-
grannar, leik- og skólafélagar. Á
barnsárum bjó Bjarni Páll ásamt for-
eldrum sínum og yngri systkinum,
Önnu Björk og Birki, í Frakklandi en
þá bjuggum við í Japan, þar sem Már,
elsti sonur okkar Siggu, fæddist.
Samgangurinn var því ekki mikill á
þeim tíma en við fylgdumst með því
sem gerðist hjá Kristjáni, Doddu og
börnunum, og hittumst þegar tæki-
færi gafst til. Kynnin urðu þó meiri
eftir að við fluttum aftur til Íslands og
bjuggum um tíma hjá foreldrum mín-
um í Brúnalandi. Bjarni Páll og systk-
ini hans voru þá oft í pössun hjá
ömmu sinni og afa í næsta húsi. Þá
sáum við Má sjaldan enda oft glatt á
hjalla hjá krökkunum í Brúnalandi
32. Eftir að við fluttum á Fjölnisveg-
inn hittust börnin sjaldnar, en það fór
alltaf prýðisvel á með þeim þegar þau
komu saman í fjölskylduboðum. Sam-
skiptin milli Más og Bjarna Páls urðu
svo meiri gegnum skátastarfið, sem
var sameiginlegt áhugamál þeirra og
hugsjón. Síðasta árið voru þeir einnig
skólafélagar í MH. Það fór svo að Már
og Bjarni Páll urðu félagar og vinir,
líkt og við feður þeirra í eina tíð. Okk-
ur brá því mjög síðastliðið haust þeg-
ar við fréttum af veikindum Bjarna
Páls. Fréttirnar sem við fengum urðu
smám saman verri og vonir sem við
leyfðum okkur að hafa brugðust og á
endanum var ljóst að hverju stefndi.
Þann 15. júlí fengum við svo harma-
fréttina að þessi yndislegi drengur
væri ekki lengur á meðal vor.
Þegar Bjarna Páls er minnst kem-
ur helst upp í hugann góðmennska og
æðruleysi. Þessa mannkosti sýndi
hann snemma. Mér er minnisstætt
þegar hann varð viðskila við Önnu
ömmu sína eitt sinn í Frakklandi,
u.þ.b. fjögurra ára gamall. Meðan
Bjarni Páll
Kristjánsson
✝ Bjarni PállKristjánsson
fæddist í Reykjavík
19. janúar 1988.
Hann lést á krabba-
meinslækningadeild
Landspítalans 15.
júlí síðastliðinn.
Útför Bjarna Páls
var gerð frá Nes-
kirkju 31. júlí sl.
Hann hvílir í Sól-
landi, nýjum duft-
reit við Fossvogs-
kirkjugarð.
hans var leitað í ákafa
var Bjarni Páll
óhræddur og spjallaði
við starfsfólkið á lög-
reglustöðinni, þar sem
hann var kominn, og
lék sér á meðan hann
beið þess að hann yrði
sóttur til þess að fara
heim. Á sama hátt
sýndi hann ótrúlegan
styrk og hugrekki að-
eins tvítugur að aldri
þegar hann gekk í
gegnum erfiða krabba-
meinsmeðferð og fáar
fréttir voru góðar. Þeir sem eldri eru
gætu fáir gengið í gegnum slíkt mót-
læti af sama æðruleysi. Viðmót
Bjarna Páls, foreldra hans og systk-
ina gerði það að verkum að félögum
og fjölskyldu þótti gott að koma til
hans allt fram til síðustu stundar. Það
var líkt og við sæktum styrk til hans
frekar en öfugt. Bjarni Páll lét ekki
bugast. Hann hélt sinni ró meðan
horfurnar í hans veikindum versnuðu,
en að þessu sinni var hann ekki sóttur
til þess að fara heim.
Það er erfitt að horfast í augu við að
lífið geti verið svo óréttlátt og við
skiljum ekki hvers vegna þessi glæsi-
legi og góði drengur er farinn frá okk-
ur. Við verðum nú að læra af honum
að sætta okkur við það sem lífið færir
okkur og mæta örlögunum af æðru-
leysi. Við munum minnast Bjarna
Páls svo lengi sem við lifum.
Már Másson.
Það er með sárum söknuði og ólýs-
anlegum trega sem við skátasystkin
Bjarna Páls í Ægisbúum kveðjum
hann, nú þegar hann hverfur heim til
skapara síns. Ægisbúar sjá á bak
kraftmiklum skátabróður sem af elju
og trúmennsku lagði svo mikið af
mörkum í starfi félagsins. Bjarni var
einn af máttarstólpum Ægisbúa og
átti stóran þátt í því að skapa það and-
rúmsloft glaðværðar og samheldni
sem ríkt hefur í félaginu um langt
skeið. Það er því stórt skarð höggvið í
okkar raðir sem ekki verður fyllt.
Bjarni var góður skáti í sönnustu
merkingu þess orðs, fjörugur, snjall
og skapandi. Starf Bjarna í upphafi
skátaferils hans vakti athygli foringja
hans sem töldu einsýnt að þar færi
góður félagi og efnilegur skáti sem
myndi starfa vel og lengi, sér og öðr-
um til góðs. Sú varð og reyndin.
Bjarni lauk Gilwell-þjálfun, æðstu
foringjaþjálfun skátahreyfingarinn-
ar, með sóma og gegndi starfi sveit-
arforingja auk þess sem hann var fé-
lagi í Sæúlfum en svo nefnist
félagsskapur eldri Ægisbúa.
Bjarni rækti skátastarf sitt af rögg-
semi, hugkvæmni og samviskusemi,
trúr grundvallarhugsjónum skát-
anna, og uppskar að launum virðingu
þeirra skáta sem hann leiðbeindi. Þá
naut Bjarni óbilandi trausts eldri Æg-
isbúa sem vissu að þar fór drengur
góður sem gat staðið undir miklum
væntingum og leysti með gleði þau
verkefni sem honum voru fólgin.
Bjarni háði hetjulega baráttu við
illvígan sjúkdóm og reyndi jafnframt
eftir fremsta megni að rækta skáta-
störf sín. Er óhætt að segja að við í
stóru skátafjölskyldunni hans reynd-
um að tryggja að svo gæti verið enda
gátum við ekki hugsað okkur að tak-
ast á við þau verkefni sem biðu án
þátttöku hans. Það fór þó svo að Æg-
isbúar þurftu að takast á við stærsta
verkefni ársins, Landsmót skáta, án
Bjarna því skömmu fyrir mótið
kvaddi hann eftir harðvítugan slag við
ofurefli. Það var því með blendnum
tilfinningum sem Ægisbúar fylktu liði
á Landsmót, en í anda Bjarna geng-
um við til leiks og starfa stoltir með
bros á vör, enda vissum við að þannig
heiðruðum við minningu hans best.
Við hátíðalega athöfn á mótinu var
foreldrum Bjarna afhent gullmerki
Ægisbúa sem stjórn félagsins ákvað
að veita honum vegna þeirrar fyrir-
myndar sem hann var í veikindum
sínum sem hann tókst á við af fádæma
æðruleysi. Bjarna verður þó ekki
minnst meðal Ægisbúa fyrir það eitt,
heldur sem glaðværs og góðs vinar
sem hægt var að treysta á í blíðu og
stríðu. Það er huggun harmi gegn að
vita til þess að þegar við skátavinir
Bjarna hverfum heim mun hann taka
á móti okkur með bros á vör og leiða
okkur á vit nýrra ævintýra, varðelda
og útilega. Ægisbúar kveðja traustan
vin og kæran skátabróður í hinsta
sinn; megi minningin um góðan skáta
og yndislegan dreng lifa um ókomna
tíð.
Sofnar drótt, nálgast nótt,
sveipast kvöldroða himinn og sær.
Allt er hljótt, hvíldu rótt.
Guð er nær.
Skátafélagið Ægisbúar.
Fyrir fáeinum árum hófu nokkrir
skátakrakkar nám í Menntaskólanum
við Hamrahlíð. Þeir héldu mikið hóp-
inn og voru áberandi kátir og glaðleg-
ir. Bjarni Páll var í þessum hópi. Við,
sem ritum þetta, kenndum honum
báðar frönsku, fyrst Ásrún og síðan
Sigríður. Við erum lánsamar að hafa
kynnst Bjarna Páli. Hann var ein-
stakur ljúflingur, einmitt sú mann-
gerð sem lýsti af hvar sem hann var,
brosmildur, rólegur og yfirvegaður.
Það var greinilegt að hann naut þess
að vera til og hlakkaði til að takast á
við lífið sem hann trúði svo mikið á.
Það er með mikilli sorg í sinni sem
við kveðjum þennan yndislega strák.
Fjölskyldu hans og vinum vottum við
okkar dýpstu samúð.
Ásrún Lára Jóhannsdóttir,
Sigríður Anna Guðbrandsdóttir.
Elsku Boggi, besti frændi minn.
Það er ekki hægt að sætta sig við að
þú sért farinn. Margt getur verið
skemmtilegt og sumt leiðinlegt í til-
verunni en þegar þú varst nálægt var
hamingjan alltaf til staðar. Þú varst
besti frændi sem maður gat hugsað
sér. Það fór ekki framhjá neinum að
þú varst hinn fullkomni skáti. Þú
varst góðviljaður og hugrakkur og í
þínu hjarta skein alltaf sól. Mér
fannst alltaf svo gaman að fá ykkur í
heimsókn á Vopnafjörð og líka svo
skemmtilegt að koma til Reykjavíkur
til ykkar. Það var svo gaman að fara
með ykkur í bíó og í klifurhúsið. Það
er mjög ósanngjarnt að þú skyldir
fara svona snemma því öll vildum við
hafa þig hjá okkur. Frá þér barst
hlýja og væntumþykja. Í hjörtum
okkar býrð þú alla ævi, nafn þitt mun
lifa sem hetja hjá mér. Ég kvíði ekki
lengur að deyja því ég veit að þú munt
taka á móti mér. Þú ert örugglega
uppi á himnum að stjórna skátaflokki
og með fiðluna undir vanganum að
spila svo fallega og allir englar á
himnum eru að hlýða á þessa fallegu
tóna. Þú varst ofboðslega góður við
mig og alla aðra, það er mér heiður að
hafa átt þig að sem frænda og vin.
Sjáumst frændi.
Guðni Þór (Gusi).
Fyrstu kynni mín af Bjarna voru í
gegnum Elvar vin hans er þeir komu
saman í MH fyrir 4 árum síðan. Það
var ekki erfitt að sjá hve nánir þeir
voru, félagar frá æskuárum. Skáta-
starfið var báðum hugleikið og báðir
ætluðu að sækja skátamót í sumar.
Tilhlökkunin var mikil. En nú er
skarð fyrir skildi og tómarúmið verð-
ur vandfyllt, ekki síst í huga besta vin-
arins. Vöktu þeir félagar athygli mína
með framkomu sinni, svo kurteisir og
prúðir ævinlega. Þegar á leið kynni
okkar kom í ljós hve skemmtilegur
húmor leyndist undir rólegu yfir-
bragði Bjarna. Hann var fallegur
ungur maður, vel greindur og óspar á
brosið. Því var kærkomið að rekast á
hann og spjalla. Bjarni og félagar áttu
sérstakan samastað á Miðgarði í MH.
Við borðið þeirra ríkti mikið fjör,
glens og gaman. Þáttur vinanna
tveggja var oftar en ekki þungamiðj-
an í því sem þar fór fram og auðsætt
hve hópurinn var samstilltur. Hlátra-
sköllin glumdu við og kátína ungu
mannanna hafði smitandi áhrif á um-
hverfið. En ský dró fyrir sólu, er
Bjarni greindist með krabbamein.
Hann tókst á við veikindi sín af æðru-
leysi og dugnaði þrátt fyrir mikla van-
líðan. Hvað ég skildi hann vel í þessu
stríði, hafði sjálfur reynt á eigin
skinni slík átök fyrir fjölmörgum ár-
um síðan. Ekki kom þó annað til
greina hjá Bjarna en að stunda skól-
ann áfram þrátt fyrir að læknismeð-
ferð tæki sinn toll og tíma frá námi er
hann þurfti að dveljast á sjúkrahúsi.
Síðast hitti ég Bjarna á sólbjörtum
degi við Ægisíðuna skömmu áður en
ég fór í sumarleyfi. Hann mætti mér
broshýr að vanda og horfði bjartsýnn
fram á sumarið.
Bjarna verður sárt saknað í MH.
Ég er þakklátur fyrir að hafa kynnst
honum. Það er bjart yfir minningun-
um sem tengjast þessum góða dreng.
Ég sendi innilegar samúðarkveðjur
til foreldra, systkina og annarra ást-
vina. Sérstakar kveðjur einnig til vin-
anna og skólafélaganna. Guð styrki
ykkur öll.
Guðlaugur Gíslason,
húsvörður í MH.
Á stundum sem þessum er ómögu-
legt að skilja vegi lífsins og þær
þrautir sem lagðar eru fyrir mann-
fólkið. Í gegnum sorg og tár lærum
við að lífið, gleðin og fólkið okkar er
það dýrmætasta sem við eigum.
Elsku Bjarni Páll, megi öll heims-
ins birta og gleði fylgja þér á vit nýrra
ævintýra. Hjá okkur lifir áfram minn-
ing um hugrakkan, sterkan og falleg-
an dreng sem vann stórar hetjudáðir
á sinni stuttu ævi. Með lífsgleði
kenndir þú okkur að takast á við lífið
með æðruleysi.
Elsku Dodda, Kristján, Baldvin,
Anna Björk og Birkir. Megi sumarið
umvefja ykkur á þessum erfiðu tím-
um. Allar okkar hlýju og góðu hugs-
anir fylgja ykkur.
Steinunn, Sturla, Ásta
Sóley og Ragnheiður.
Elsku hjartans systursonur minn
Bjarni Páll er látinn. Ég trúði alltaf að
hann myndi sigra þennan illvíga sjúk-
dóm sem hann barðist við af einstöku
æðruleysi. Kannski af því að Bjarni
Páll var sjálfur svo óhræddur, bjart-
sýnn og jákvæður og taldi okkur hin-
um trú um að þetta væri ekkert mál.
Eða kannski trúði ég því ekki að hann
yrði tekinn frá okkur, hann sem átti
eftir að gera svo marga góða hluti í líf-
inu fyrir sig og ekki síður fyrir aðra.
Aldrei kvartaði hann yfir hlutskipti
sínu heldur tókst óhræddur á við það
verkefni sem honum var ætlað. Mikið
hefur honum verið ætlað stórt og mik-
ilvægt verkefni á himnum fyrst kallið
hans kom svona snemma.
Bjarni Páll kom í heiminn fyrir
rúmum 20 árum, lítil falleg sál, hann
fer sem stærri en jafnfalleg sál. Hann
tókst á við lífið fullur sjálfstrausts og
ábyrgðar, tók skynsamlegar og með-
vitaðar ákvarðanir, lét ekki teyma sig
né hafði áhyggjur af því hvað öðrum
fannst. Hann lifði fallegu heilbrigðu
lífi og var fyrirmynd annarra ung-
menna eins og sona minna. Svo stolt
gat ég alltaf sagt við þá: sjáið hvernig
krakkarnir á Ægisíðunni gera þetta,
takið þau til fyrirmyndar. Það gerðu
þeir svo sannarlega og stoltið skein úr
augunum á Guðna Þór þegar hann
talaði um frændfólk sitt á Ægisíðunni
og hann hlakkaði alltaf jafn mikið til
að fá þau í heimsókn á Vopnafjörð eða
fara til þeirra í heimsókn ekki síður
en við hin.
Það fyrsta sem kemur upp í huga
mér þegar ég hugsa um Bjarna Pál er
orðið góður. Mikið ofboðslega var
hann góður og vel gerður drengur.
Góður og hlýr við alla, kelirófa sem
faðmaði og kyssti mömmu sína, ömm-
ur og frænkur ef hann mætti þeim úti
á götu. Honum þótti ekkert mál að
hafa yngri frændsystkini sín með í
öllu sem hann gerði, hann var svo
innilega barngóður. Bjarni Páll hafði
mikið sjálfstraust sem hann fór vel
með, aldrei steig honum það til höfuðs
að vera svo fallegur að hann skyggði á
sólina eða svo góður að eflaust myndu
finnast englavængstúfar ef kíkt væri
undir bolinn hans; nei hann var bara
hann sjálfur svo góður og hlýr. Hvar
sem hann kom var hann fólki minn-
isstæður og skildi eftir sig hlýjar
minningar.
Ég var svo stolt þegar öll syst-
kinabörn mín spiluðu í kirkjunni þeg-
ar við Nonni giftum okkur, þar stóð
Bjarni Páll með þanda nasavængi og
pínu stút á munninum af vandvirkni
og spilaði svo glæsilega á fiðluna sína.
Bjarni Páll var skáti af lífi og sál.
Ósjaldan er við fjölskyldan komum
suður og gistum eins og alltaf á Ægi-
síðunni var sagt: þið sofið bara í her-
berginu hans Bjarna Páls, hann er í
útilegu með skátunum. Útivist, söng-
ur, klifur, varðeldur, smíðar, fjallabíl-
ar, vatnsbusl, núðlur, gleði, góð-
mennska, hjálpsemi, trúin, vinátta,
umhyggja, kurteisi; allt eru þetta orð
sem minna á Bjarna Pál og tengjast
einnig skátunum.
Ég eftir að sakna hans Bjarna Páls
míns óendanlega mikið og þó hann
hafi verið 16 árum yngri en ég þá
kenndi hann mér svo margt og fyrir
það er ég þakklát og sætti mig aldrei
við að kallið hans hafi komið svona
fljótt. Bjarni Páll mun taka á móti
okkur hinum með útbreiddan faðm-
inn, teinréttur í skátaskyrtunni sinni
með merkin sín og hátíðarklútinn,
kyssa okkur og knúsa og leiða okkur
svo um nýju heimkynnin þar sem
hann er án efa hrókur alls fagnaðar.
Megi algóður Guð styrkja okkur öll
í þessari djúpu sorg og mikla söknuði.
Guðrún Anna (Gura).
Elsku gullið mitt.
Þegar þú komst í heiminn fæddist
fallegasta barn Íslands. Tæpum
tveimur árum seinna fæddust falleg-
ustu tvíburar Íslands, systkinin þín,
og þið voruð svo rík að eiga stóra
bróður, hann Baldvin.
Ég man svo vel hvað mamma var
stolt og glöð þegar hún eignaðist
fyrstu langömmubörnin sín.
Við Daði eigum svo skemmtilegar
minningar þegar við fórum til Parísar
í árshátíðarferð með Rafhönnun. Þá
var pabbi þinn í doktorsnámi í París.
Þið bjugguð rétt fyrir utan París í
litlu þorpi. Við fórum öll út að ganga
með tvíburana í kerru og þú skopp-
andi allt um kring. Allt í einu tókst þú
á sprett á undan okkur og ég ætlaði
að hlaupa á eftir þér en foreldrar þínir
Elsku Bjarni Páll.
Þú varst ein af þeim
manneskjum sem við erum
fegnar að hafa kynnst.
Þú tókst á við þessi veik-
indi eins og allt annað í lífinu:
með krafti, húmor og hug-
rekki. Ef eitthvert okkar var
ávallt viðbúið þá varst það
þú. Okkur þykir innilega
vænt um þig og við munum
sakna þín.
Sjáumst hinum megin, „ba
ba bleah!“ Þínar Fenr-
isstelpur
Elínborg,
Heiða Kristín,
Margrét og
Ragnheiður Ásta.
HINSTA KVEÐJA
Ástkær faðir minn, sonur, bróðir, mágur og frændi,
GERHARD ROLAND ZELLER,
Grettisgötu 76,
Reykjavík,
varð bráðkvaddur þriðjudaginn 5. ágúst.
Útför hans verður auglýst síðar.
Sunnefa Gerhardsdóttir,
Philipp og Else Zeller
og fjölskylda.
✝
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir og afi,
STEFÁN EYSTEINN SIGURÐSSON,
Steinagerði 1,
Reykjavík,
lést miðvikudaginn 6. ágúst á hjúkrunarheimilinu
Skjóli.
Útförin auglýst síðar.
Sigurður Mar Stefánsson, Soffía Helga Magnúsdóttir,
Guðmundur Skúli Stefánsson,
Gunnar Helgi Stefánsson, Sæunn Halldórsdóttir,
Guðrún Margrét Stefánsdóttir, Paul Siemelink,
Andri Stefánsson, Harpa Örlygsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.