Skinfaxi - 01.12.1932, Side 31

SKINFAXI
183
ur von, að fólkið í dalnum hafi nokkurn skapaðan lilut
með Jósafat að gera. Auðvitað dettur þeim ekki i hjart-
ans hug, að fara ofan í dal, eða senda Jósafat þangað,
þvi að þeim finnst, sem eðlilegt er, að þeirra só „ríkið,
mátturinn og dýrðin“.
Skúli Guðjónsson.
fslendingseðlið.
Það hafa vitrir menn mælt, að eðli hverrar þjóð-
ar mótaðist eftir landinu, sem hún lifir í. Þvi er ís-
lendingseðlið ólíkum þáttum ofið, eins og náttúra
landsins.
Það er stórbrotið og stolt, eins og landið sjálft;
það er traust og fast fyrir, eins og klettarnir við haf-
ið; það er lireint eins og nýfallinn snjór, og ber merki
silt hátt eins og ískrýndir tindar, sem gnæfa við
hiiiiin.
Það er létt eins og háran, sem leikur við strönd-
ina; það er milt eins og blærinn, sem andar úr suðri;
og það er tilfinninganæmt og blítt eins og hlómin
fögru, sem blika mót sól um brekkur og dali, laut
og hól.
Það er myndauðugt eins og norðurljós á nætur-
himni; það er kyrrlátt eins og heiðavötnin djúpu,
en þó um leið síkvikt og síungt ein og lækirnir litlu,
sem skoppa syngjandi niður fjallahlíðarnar á leið til
sjávar.
En landið okkar heitir Island, sjálfir heitum við
Islendingar, og sterkasti þátturinn í Islendingseðlinu
er cðli issins, jöklanna miklu, sem gefa landinu nafn.
Eins og jökullinn liarðnar og færist í aukana, þeg-