Skinfaxi - 01.05.1943, Qupperneq 17

SKINFAXl
19
Fyrsta grein í stefnuskrá sambandsins var þessi:
„1. Að vernda og efla stjórnarfarslegt, nienningar-
legt og fjárhagslegt sjálfstæði íslendinga og vekja
virðingu þeirra fyrir þjóðernislegum verðmætum sin-
um og annarra.“
Félögin lýstu í'ylgi sínu við lýðræði í þjóðmálum,
vóru að öðru leyti óháð stjórnmálaflokkum og létu
sig engu skipta stefnumun og ágreining þeirra. „Þau
vilja styðja livert mál, sem til lieilla liorfir, liver sem
flytur, en berjast gegn liverju því, sem þau telja til
ófarnaðar.“
Við þetta hafa félögin staðið og gengið hreint til
verks.
Þau studdu fánamálið með dáð og framkvæmd frá
upphafi og skildust aldrei við það meðan um það
var barizt. Þau veittu þjóðinni ómetanlegan stuðn-
ing á næstu árum sjálfstæðisbaráttunnar, og áttu ör-
uggan hlut að sigri þeim hinum mikla, er unninn
var sumarið 1908, þegar allur þorri þjóðarinnar þver-
neitaði þeim boðum að gerast lögbundinn hluti í
„det samlede danske Rige“.
Ungmennafélögin fögnuðu því, er ísland fékk loks
viðurkenning fullveldis síns af hendi Dana með sam-
bandslagasamningnum 1918, réð sínum eigin ríkis-
fána og hlaut skjalfestan rétt til þess að lýsa samn-
inginn úr gildi fallinn að 25 árum liðnum með ein-
hliða uppsögn.
Þetta vannst á með samningnum. Vegna þess-
ara ákvæða var fallizt á hann, þótt hann væri al-
óaðgengilegur að öðru leyti.
Síðan 1918 liefir Alþingi lialdið áfram markvísri
baráttu þjóðarinnar til eflingar sjálfstæði hennar og
viðbúnaðar að taka öll vor mál í eigin hendur þegar
eftir árslok 1943, að samningstíma loknum. Er það
bæði margt og mjög veigamikið, sem Alþingi innti
af hendi í þessum efnum (óbreyttar hömlur á kosn-