Skinfaxi - 01.05.1943, Blaðsíða 28

30
SKINFAXI
1 = seinasta atrennuskrefið. Bolurinn aftan við stökkfótinn.
2 = uppstökkið (spyrnan og lyftan). Bolurinn lóðrétt yfir
stökkfætinum. Hné sveiflufótar lyft i mjaðmarhæð. 3 = fyrsta
svifskrefið. Athugið legu stökkfótar. 4—6 = Stökkfóturinn
tekur 2. svifskrefið, meðan fellur sveiflufóturinn. Bolurinn er
ennþá reistur. Athugið hversu bolurinn er vel reistur í 6.
7—9 = Sveiflufætinum er sveiflað fram að stökkfætinum og
bóðir teygðir fram á við. Þegar fæturnir hafa báðir verið
færðir sem lengst fram, bognar bolurinn fram á við (9—10)
11 = Stökkinu lokið.
þvi að komast í hina haganlegustu afstöðu við bolinn í lok
svifsins aukið við stökklengdina.
Meðan ó svifinu stendur verður bolurinn að vera reistur
og örmum haldið hátt, því að við það hækkar svifbraut þunga-
miðjunnar. Hæð likamans í svifinu og rétt staða bolsins gera
svifskrefin möguleg. f uppstökkinu var sveiflufæti lyft í
mjaðmarhæð (sjá 2 í myndasamstæðunni) og er það upphaf
hins fyrsta svifskrefs og er því lýkur (4) hefur stökkfótur-
inn þegar næsta svifskref (4, 5 og 6) og er þá hæsta punkti
svifsins náð (líkaminn byrjar að falla til jarðar).
Fallið: Þá lyftist sveiflufóturinn fram í sömu hæð og stökk-
fóturinn (7, 8 og 9) og armarnir færast aftur fyrir bolinn (9)
til þess að geta með sveiflu sinni fram á við rykkt líkam-