Skinfaxi - 01.07.1953, Blaðsíða 4

52
SKINFAXI
— Já, á um það bil 35 fundum.
— Voru þeir yfirleitt vel sóttir?
-— Já, miklu fremur má það teljast, og sums staðar
ágætlega. Það fór að sjálfsögðu nokkuð eftir fundar-
tíma og færð. Færðin versnaði, er á leið, því að ég lenti
í páskasnjónum. — En auk þess að tala á fundum
félaganna, hélt ég erindi i skólum, ef því varð við kom-
ið.
— Já, einmitt. í hvaða skólum fluttir þú erindi?
— Ég talaði alls í 11 skólum, 4 húsmæðraskólum, 3
héraðsskólum, báðum bændaskólunum, og svo í mennta-
skólanum og gagnfræðaskólanum á Akureyri.
— Og um hvað ræddir þú við skólaæskuna?
— Ég flutti erindi, sem samið er út frá kjörorði
ungmennafélaganna, Islandi allt. Það er um skyldu
æskunnar við land og þjóð og ábyrgð þá, er á henni
hvílir, sérstaklega í þeim efnum að velja og hafna.
— Og hvernig féll þér svo ferðalagið?
— Prýðisvél. Það var bæði lærdómsríkt og ánægju-
legt. Mér var alls staðar mjög vel tekið, og fyrirgreiðsla
og viðurgerningur var með ágætum. Vil ég nota tæki-
færið að flytja hér beztu þakkir öllum þeim mörgu,
sem ég hitti á ferð minni og götu mína greiddu á ein-
hvern hátt.
— Hvað viltu svo að lokum segja sem ályktunarorð?
— Ég lít svo á, að á herðum æskunnar hvíli mikil
ábyrgð. Það er skylda hverrar kynslóðar að velja og
hafna. Þjóðfélagið hefur að ýmsu leyti gert vel við
æskulýðinn. Þjóðin á heimtingu á því, eftir að hafa
lagt svo ríkulega af mörkum til æskunnar í skólum og
íþróttal'élögum, að undan þeirri miklu varpliænu komi
annað og meira en andleg og siðferðisleg fúl-
egg. — Því verða ungmennafélögin og íþrótta-
félögin að gera sér fulla grein fyrir lilut-
verki sínu, en það er hlutverk ungu kynslóð-
arinnar að taka ákveðna afstöðu til vandamála yfir-