Skinfaxi - 01.07.1953, Blaðsíða 36

84
SKINFAXI
/fi/ttt/Z/fí
ÍÞRDTTAÞÁTTUR XXV:
Truh torahstur
Inngangur.
Traktorinn er ódýrasta og um leið mikilvirkasta búvélin,
sem bóndinn eignast. Ríður því á miklu, að liann notist vel;
að rétt og vel sé farið með vélina, svo að ending hennar sé
tryggð svo scm verða má; að afköstin við vinnu með traktorn-
um verði sem mest og vinnan vel af liendi leyst. Loks er þvi
ekki að gleyma, að traktorinn er búvél, sem er svo mikil fyrir
sér, að nokkur hætta getur stafað af akstri hans, ef ógætilega
er ekið, og kunnáttu og æfingu brestur vel að gera við akstur
og alla notkun traktorsins. Traktorakstur er þvi nokkur þátt-
ur umferðamenningar og manndóms, i framgöngu og skipt-
um við starfsfélaga og náungann, hvar sem verið er að verki -
með traktor og traktorverkfærum.
Allt skapar þetta skyldur. Sá, sem traktor ekur, hefir skyld-
ur við sjálfa sig og aðra um að valda ekki slysum. Hann hefir
líka skyldur við starfið og heimili sitt, um vinnugæði og af-
köst.
Traktorinn er vinur hinna ungu, unga sveinsins og ungu
meyjarinnar. Unglingana og jafnvel börnin langar til að aka
traktornum, liækka í sæti og beita aflinu, gera gagn á borð við
þá, sem stærri eru, njóta starfsgleðinnar við að vera hlutgeng-
ur og geta unnið verkin.
Þannig ber margt til, að æfingar í traktorakstri eru nauð-
syn, en geta um leið verið leikur og skemmtun. Akstur og
notkun traktorsins er íþrótt, sem eigi verður lærð, nema saman
fari þekking, æfing og háttprýði.
Starfskeppni í traktorakstri er miðuð við að leysa nokkrar
þrautir. Til þess að það takist glæsilega, þurfa þeir, sem keppa,
að hafa fullkomið vald á traktornum og geta gert hlutina á