Skinfaxi - 01.07.1953, Blaðsíða 45

SIÍINFAXI
93
Jí(t>nzlir rithöfunJar ocj ilá('J 7:
ÞOIIlSEItGlJlt ÞOltÐARSOlV
ÞDRSERGUR PORÐARSDN
Það kvað við hátt, þegar
Þói’bergur Þórðarson stökk
svo að segja alskapaður inn í
íslenzkar bókmenntir. Það var
árið 1924, þegar Bréf til Láru
konx út. Bókiix var nýstárleg á
mai’gan liátt, svo nýstárleg, að
ýmsum þótti nóg um. Mikil
spui’ning er, hvort Þórbergur
bafi nokkru sinni farið fram
úr þcinx köflum, sem bezt eru
ritaðir í Bréfi til Láru. Sanxt
befur hann margt vel ritað. En öll helztu einkenni hans
er að finna í þeirri bók, klingjandi stíl, bersögli, kínmi,
vægðai’leysi í dónxum og spámannsþrótt í boðskap.
Þói’bergur Þói’ðarson er mjög sérstæður rithöfundur.
Hann getur naumast talizt skáldsagnalxöfundur né
ljóðaskáld. Sanxt er bann hiklaust með fremstu rithöf-
uixdunx þjóðarinnar. Það er í'itsnilldin, senx skipar bon-
unx þar á bekk. Hann er umfranx alla aðra hluti frábær
ski'ásetjax’i, fjörugur ixáðfugl og ádeilinn heimspek-
ingur.
Þórbergur er fæddur á Hala í Suðursveit í A.-Skafta-
fellssýslu 12. marz 1889. Hann kom ungur til Reykja-
víkur, gekk í kvöldskóla einn vetur, annan vetur i
kennaraskólann og tvo vetur í gagnfræðaskóla. Px’óf
tók hann þó ekki. — Hann stundaði siðan norrænunám
í háskólanum í fimm ár. Jafnframt fékkst hann við
ýmis konar störf. Hann gaf út þrjú snxá ljóðakver,
áður en Bréf til Láru kom út, Hálfa skósóla, 1914, Spaks
manns spjarir, 1915 og Hvíta hi'afna, 1922. Þótt margt