Skinfaxi - 01.10.1988, Blaðsíða 11
Tindastóll
Bæjarbúar styðja okkur
Rætt við formann knattspyrnuráðs Tindastóls, Stefán Haraldsson
Stefán Haraldsson er einn þeirra
Tindastólsmanna sem staðið hefur í
ströngu undanfarið í félagsstarfinu. Hann
er formaður knattspymuráðs félagsins.
Skinfaxi tók hann tali og spurði hann hvað
það væri helst sem vinna væri lögð í.
“Eins og ég sé það er það auðvitað
fjárhagurinn. Þú sérð þaðþegar lið þarfað
greiða 80 þúsund að meðaltali í
ferðakostnað fyrir hvern leik sem leikinn
er að heiman, eru skuldirnar fljótar að
safnast fyrir. Flugkostnaður fyrir meista-
raflokk einan er þannig um 600 þúsund á
sumri. í heildina er ferðakostnaður ekki
undir einni milljón króna hjá
knattspyrnudeildinni yfir sumarið.
Við reynum auðvitað allt sem við getum
á móti. Auglýsingar á vellinum hér í
bænum gefa nokkuð í aðra hönd, einnig
auglýsingar á búninga. Fyrirtæki hér í
bænum eru mjög vel-
viljuð íþrótta-
starfseminni. Og svo
er það auðvitað hin
hefðbundna fjár-
öflunarstarfsemi,
ýmis konar safnanir
og sjálfboðaliðs-
vinna. Þannig að
yfirleitt nást nú endar
saman. Enþaðkostar
gífurlega vinnu.”
-Talið berst að
Þjálfurum og
Þjálfaramálum. Þar
hafa Króksarar verið
nokkuð heppnir í
gegnum árin.
“Við höfum verið
með úrvals fólk”,
segir Stefán “eins og
^rna Stefánsson, Eirík Þorsteinsson.
Arna Ola og konu hans. Einnig Kristjönu
Aradóttur, Erík Þorsteinsson, Sigurjón
Elíasson og Gústaf Björnsson. Kári
Maríasson í körfunni og nú síðast hafa
Þeir fengið hvalreka, Val Ingimundar.
En þrátt fyrir þennan góða hóp þjálfara
hefur ekki tekist, a.m.k. í knattspyrnunni
"Ferðakostnaðurinn er ekki undir 1
milljón króna hjá knattspyrnudeildinni
yfir sumarið." Stefán Haraldsson.
S.flokkur Tindastóls stillti sér upp fyrir Skinfaxa, eldhressir strákar
að ná upp stöðugleika í gegnum árin. I
meistaraflokknum höfum við verið á
ferðinni á milli 2. og 3. deildar. Ég hef nú
samt þá trú að nú sé þetta að breytast.
Einn þátturinn sem hefur haft mikið að
segja er að fá Fjölbrautarskóla á staðinn
og að íþróttahús er að komast upp. Hálft
hús er auðvitað ekki nóg en þetta er að
koma. Með fjölbrautarskóla hér höfum
við strákana hér á staðnum. Margir þeirra
eru í skólanum en erum ekki að fá þá löngu
eftir að mótið er hafið eins og væri ef þeir
sæktu t.d. skóla suður í Reykjavík. Svo
sækir hingað auðvitað fólk annars staðar
frá og við höfum jafnvel úr fleirum að
velja. Það sem vantar nú við skólann er
íþróttabraut, eins og er svo víða við svona
skóla. Ég held að það myndi styrkja mjög
íþróttastarfseminaogjafnvel lyftahenni á
allt annað plan.
En um leið þurfum við að varast að setja
ekki í gang of mikla starfsemi, hrúga ekki
inn íþróttagreinum sem mannfjöldi þessa
bæjarfélags ræður ekki við. Mér sýnist að
slíkir hlutir hafi gerst og séu að gerast t.d.
í Borgamesi og á Selfossi. Það kemur upp
góð aðstaða, góðir vellir, sundlaug og góð
íþróttahús. Eftir svolítinn tíma eru kom-
narallt of margar íþróttagreinar þannig að
víða lætur árangur á
sér standa. Þetta þarf
að varast. Hér á
Sauðárkróki eru til
dæmis sömu menn að
hluta til í körfubolta
og fótbolta.”
-En hvað með
kvenfólkið. Er
uppsveifla þar?
“Það fór í fyrsta
sinn í sumar í gang 3.
flokkur í kvenna-
knattspyrnu í keppni.
Þær stóðu sig með
prýði miðað við
aðstæður. Þávarein-
nig í gangi eldri
flokkur, þær tóku þátt
í bæjakeppni og stóðu
sig vel. Þetta kom
stjórnendum knattspyrnumála
skemmtilega á óvart. Það var Vanda
Sigurgeirsdóttir, landsliðskona í
knattspyrnu, sem vakti okkur í þessu efni.
Hún kom stelpunum hér af stað og sýndi
fram á það þetta gengur al veg upp ef vel er
haldið á málum og unnið f þessu. Vanda
hefur spilað með Akranesliðinu í
Skinfaxi
11