Skinfaxi - 01.12.1995, Qupperneq 26

UMFÍ
Lífrænn úrgangur
Tilraunir á Hólmavík lofa góbu
Sumariö 1994 hófst tilraun meö nýtingu á iífrœnum
úrgangi hjá 20 fjölskyldum á Hólmavík. Hólmavíkur-
hreppur stóö fyrir tilrauninni meö aöstoö Pokasjóös
Landverndar, sem veitti myndarlegan styrk til verkefn-
isins. Fjölskyldurnar 20 fengu afhenta safnkassa úr
timbri. Af þeim voru 10 einangraöir og 10 óeinangr-
aöir. I þessa kassa söfnuöu fjölskyldurnar lífrœnum úr-
gangi eftir ákveöinni forskrift og héldu auk þess dag-
bœkur um framgang verkefnisins.
Tilgangurinn
Tilgangur verkefnisins var m.a. sá, aö
bera saman notagildi einangraðra og
óeinangraðra safnkassa við íslenskar
aðstæður, að kanna hversu vel mis-
munandi úrgangur hentar til niður-
brots í safnkössum og að fá fram al-
menna umræðu um nýtingu á lífræn-
um úrgangi.
Hvað gerist í safnkössunum?
í safnkössunum á sér stað niðurbrot
(rotnun) lífrænna efna. Niðurbrotið er
í „höndum" örsmárra lífvera, sem
sundra lífrænu efnunum í smærri
eindir, sem síðar geta nýst plöntum til
næringar. Til að geta unnið þessa
vinnu þurfa lífverurnar hita og súr-
Fjölskylda á Hólmavík vib safnkassa sinn: Anna Margrét Valgeirsdóttir, Erla Björk jónsdóttir, jóhanna Huld Höskuldsdóttir og
Höskuldur B. Erlingsson.