Sjómannablaðið Víkingur - 01.07.1960, Blaðsíða 19

finnanleg I Kanada. Á slðustu 10
árum hafa verið reistar þar 70 verk-
smiðjur.
Af hráefni virðist enginn skortur.
Sjávarstraumamir meðfram strönd
landsins flytja með sér feiknin öll
af síld og öðrum fiski, og það þarf
ekki að leita að síldinni á miðunum.
Síldin er um allan sjó. Útgerðarfé-
lögin láta í té báta og veiðarfæri og
greiða fiskimönmmum 3 dali (114
kr.) fyrir síldartonnið. Það er lítið
verð, en þó gott samanborið við
venjuleg daglaun í Perú.
Farið er til veiða snemma á
morgnana og komið að landi á há-
degi með fullfermi. Þeir fara svo
aftur út 1 eftirmiðdaginn og koma
að á kvöldin. Bátamir geta flestir
borið um 50 tonn af síld.
Daginn út og daginn inn er veitt
á sömu miðum. Straumurinn kemur
alltaf með nýjar síldartorfur. Þama
er alltaf blíða logn og bezta veður.
Það gefur auga leið að við slíkar
aðstæður myndast hörð samkeppni.
Margir hér (í British Columbia)
leita því eftir öðmm fisktegundum
til þess að bæta upp verksmiðjuveið-
ina, m ,a. álaveiðar. Fyrir reyktan
ál fást 2,25 dalir pr. kíló. Svo eru
einnig stundaðar rækjuveiðar.
Frá Bretlandi fengum við fyrir
skömmu nokkuð magn af hraðfryst-
um rækjum í 5 punda pakkningum
og vom þær seldar fyrir 70 cent
pundið.
Annars finnst mér alveg furðu-
legt hve gífuriegt magn af fiski og
alls konar fiskafurðum Bandaríkin
kaupa erlendis frá.
Þá er hér ágætis markaður fyrir
makrílflök. Meir af hraðfrystum
fiski og minna af saltfiski er leiðin
til betra verðs á heimsmarkaðnum.
Það mundi borga sig fyrir Norð-
menn að senda sölumenn hingað.
Hér í Kanada er mikið keypt af
norskum fiskafurðum, mest saltsíld
og niðursoðinn brislingur, sem er
mikil eftirspurn eftir hjá norsk-,
sænsk- og finnskfæddum Kanada-
mönnum. Hann kostar hér 40 cent
pundið, en það er meira en við gef-
um fyrir smálax.
Brislingurinn hefur víst hækkað
drjúgt í verði í Noregi.
Ég man eftir þegar ég í fyrsta
skipti sá brisling. Það var í Flekke-
fjord líklega 1898, því ég var þá
byrjaður í skóla. Við fengum 3 full
austurstrog fyrir 10 aura.
Móðir mín steikti brislinginn á
VÍKINGUR
pönnu með smjðri og hrærðum eggj-
um. Þetta þótti mér svo góður mat-
ur, að þessi máltíð er mér i fersku
minni, eftir 60 ár“.
Þetta skrifar hinn aldni, norski
Kanadamaður og biður Fiskaren að
skila kveðju til „Gamle landet".
France hleypt af
stokkunum
Mesta hafskipi Frakka var hleypt
af stokkunum í St. Nazaire á At-
lantshafsströnd í Frakklandi 10.
maí s.l. Hið nýja skip er 55 þús.
smálestir. Yvonne de Gaulle, eigin-
kona forsetans, gaf skipinu nafnið
France. Það er rúmlega 315 metrar
á lengd og getur náð 30 hnúta hraða.
France verður í Ameríkusiglingum
og verða tvö farrými á því.
Bátasmíðar auknar
Jón Árnason hefur lagt fram á
Alþingi frumvarp um að Fiskveiða-
sjóði íslands verði heimilað að veita
skipasmíðastöðvum lán til bygging-
ar nýrra fiskiskipa innanlands gegn
ríkisábyrgð .
1 greinargerð með frumvarpinu
segir Jón Árnason:
í fjáriögnjm fyrir árið 1960 var
samþykkt heimild til handa ríkis-
stjóminni að ábyrgjast allt að 10
millj. kr. lán fyrir skipasmíðastöðv-
ar til bátasmíða innanlands gegn
þeim tryggingum, er hún metur
gildar, enda greiðist lánið að fullu
af stofnláni, sem Fiskveiðasjóður
íslands veitir. Ríkisstjómin setur
að öðru leyti nánari skilyrði um
ábyrgðir þessar.
Þróun skipasmíða.
Með þessari samþykkt hefur AI-
þingi sýnt vilja sinn til að styðja
að eðlilegri þróun skipasmíðastöðv-
anna með það fyrir augum að auka
bátasmíðar innanlands. Samþykkt
þessi ætti jafnframt að fela í sér
þá tryggingu, að atvinna þeirra
manna, sem skipasmíðar stunda,
verði jafnari og öruggari en nú á
sér stað, en á því er hin mesta nauð-
syn. Eins og nú er háttað, er það
víða svo, að einu verkefni skipa-
smíðastöðvanna eru hið árlega við-
hald bátaflotans, sem verður að
framkvæma á sem skemmstum
tíma á milli vertíða. Það er því höf-
uðnauðsyn, að hver skipasmíðastöð
hafi jafnan með höndum einhverja
nýsmíði og tryggi með þeim hætti
eðlilegt viðhald og aukningu skipa-
flotans í landinu og enn fremur sam-
felida vinnu þeirra manna, sem
þessa atvinnugrein stunda.
Til þess að samþykkt sú, sem að
framan getur, megi veita þá fyrir-
greiðslu, sem til er ætlazt, er nauð-
synlegt, að gerð verði breyting á
lögum um Fiskveiðasjóð Islands,
svo sem lagt er til í frumvarpi þessu.
Skip fyrir 500 millj. kr.
Sérstök nefnd, sem norska Stór-
þingið kaus til að undirbúa tillögur
varðandi nýsköpun í efnahags- og
atvinnulífi Finnmerkur og Þrænda-
laga hefur nýlega skilað áliti sínu.
Gerir nefndin ráð fyrir feikna mik-
illi fjárfestingu í endurnýjun fiski-
skipastóls byggðarlaganna.
Nýsköpunin á að ná yfir 10 ára
tímabil og leggur nefndin til að láta
smíða togskip fyrir 170 milljónir n.
kr., að viðbættum 20 bátum fyrir
17 milljónir n. kr. Enda þótt hér
sé myndariega af stað farið, myndi
þessi fjölgun skinanna ekki nægja
til að sjá fiskvinnslustöðvunum í
fyrrgreindum fylkjum fyrir hrá-
efni. Talið er að til þess þyrfti að
smiða um 90 fiskiskip af ýmsum
gerðum fýrir um það bil 500 millj.
n. kr.
í greinargerð nefndarinnar segir
m. a.: Norðmenn gjalda þess nú, að
á uppbyggingarárunum að styrjöld-
inni lokinni, var mest áherzla lögð á
að reisa fiskiðjuverin. en það
gleymdist að sjá svo um að fiskiðfu-
verin fengju nægilegt hráefni til
stöðugs reksturs.
Er þar einnig lagt til að byggðir
verði þrír stórir skuttoerarar eins
fljótt og unnt er. Reynslan sýnir að
þessi gerð skipa hentar mjög vel
viö Norður-Noreg. Er því ráðgert að
30 slík skip verði byggð á næstu
10 árum. Um það bil 1000 manns
ættu að geta haft stöðuga vinnu
á fiskiskipunum árið um kring og
framleiðsla fiskiðjuveranna yrði þá
stöðug.
Hlutafélög verða mynduð um
kaup togaranna, sem kosta um það
bil 6 millj. n. kr. hver. Þykir æski-
legast að skipstjórar eigi að ein-
hverju leyti línubátana. Nefndin
leggur áherzlu á það að stjórnmála-
leg viðhorf ráði engu áliti nefndar-
innar, heldur sé markmiðið með til-
lögunum að leysa vandræði er stafi
af hráefnaskorti fiskiðjuveranna í
norðurhéruðum Noregs.
155