Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1977, Síða 48

Gamla manninum var þungt í
huga, þarna sem hann stóð. Lit-
skrúðug fjaran lá framundan,
grænn bakkinn og víkin úti fyrir,
dökkur sjórinn. Þessi fagri sólar-
dagur lét hjarta hans skjálfa af
djúpri þrá. Þarna var gamli bát-
urinn hans, stolt hans og sigur.
Hann vildi mega hverfa með
honum út til hafsins, leita lands,
þar sem ævintýrið átti sér upphaf
og endi. Verða mynd í sjórekinni
spýtu, sem enginn maður þekkti
framar. Hverfa á vit þeirrar
minningar, sem var heitust og
björtust í huga hans, verða sjó-
maðurinn, sem átti frelsi og fékk
að ráða upp á eigin dómgreind.
Þeir komu tveir niður bakkann.
Litlir drengir í stuttum buxum og
ljósum skyrtubolum. Það glóði á
silfurlituðu boxin í höndunum á
þeim. Þeir voru í veiðihug. Dökk-
ur sjórinn var heillandi og fagur.
Þeir ætluðu að veiða síli og safna
sjávargróðri.
„Hæ,“ kölluðu þeir hátt.
„Afi, þú mátt ekki fara niður í
fjöruna, því þá getur þú dottið,
hún mamma segir það.“ Það skein
góðlát alvara út úr litlu andlitun-
um þeirra, er þeir ávörpuðu gamla
HAPPDRÆTTI
DAS
60% af ágóða varið til bygg-
ingar Dvalarheimilisins.
SKRIFSTOFA AÐALSTRÆTI 6
Aðalumboð Vesturveri.
Símar: 17117 og 17757
TAFLA YFIR NOTKUNARSVIÐ
NOKKURRA TECTYLEFNA í SKIPUM
NOTKUNARSVÆÐI
KJÖLFESTUGFYMAR
ÞURRÝMI (CO 'FERDAM)
NOTKUNNARREGLUR
121 127B
122 506AL
RORGANGAR
KEÐJUKASSAR
LOKUÐ RYMI
ÞILFARSHUS (BAK VIÐ KLÆÐNINGU)
I LEST: TANKTOPPUR. ÞILFAR
GUFULAGNIR
LESTARLUGUR (INNAN)
MÖSTUR. BÓMUR, LOFTRÆSTISTOKKAR
STÁLVÍR (SJALDAN i NOTKUN)
STALVIR (OFT i NOTKUN)
LOFTRÆSTISTOKKAR. MÖSTUR, BÓMUR
VARAHLUTIR, VERKFÆRI
VID MEÐHONDLUN Á BLAUTUM FLETI MEÐ TECTYL 506. 127B, 506AL, EÐA 121/122, SKAL NOTA 511 ADUR OG LEYFA 24 KLST. ÞORNUN A MILLI.
TECTYL MÁ EKKI KOMAST
I SNERTINGU VIÐ MATVÆLI.
OLIUVERZLUN ISIANDS HF.
432
VÍKINGUR