Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1977, Blaðsíða 51

fallegur. Nú er hann sólbátur,
draumabátur og skýjabátur.“
Hvað segir barnið, hugsaði afi
og beygði höfuðið. Mildur fögn-
uður snart hann, gerði hann
bljúgan, lét stór tár hrynja á
hendur hans, þar sem hann sat í
fjörunni hjá gamla bátnum.
„Líkar þér hann ekki?“ spurði
Þórir litli. Hann var dálítið kvíða-
fullur afa vegna. Hann hafði séð
tárin hans, en skildi þau naumast.
„Jú, jú,“ sagði afi lágt, „ekki svo
að skilja að hann gæti ekki verið
fallegri, en það er þó ekki víst, að
ég hafi hann svona á litinn. Það
getur verið að ég breyti honum.“
Þeir röltu upp bakkann og
leiddu afa. Boxin þeirra höfðu
orðið eftir niður í flæðarmálinu.
Litlu bárurnar gripu þau og hentu
þeim á milli sín.
„Líttu á þau,“ hrópaði Þórir
litli. „Þau fara á undan okkur til
ævintýraeyjunnar, heldurðu að
við finnum þau aftur?“
„Já, það held ég,“ ansaði afi.
„Við finnum alltaf aftur það sem
við missum. Það verður bara
öðruvísi. Kannski annað en það
var, en það kemur, býr í skilningi
okkar á einu og öðru.“
Afi nam staðar. „Þegar ég fer
héðan alfarinn, ætla ég að gefa
ykkur gamla bátinn minn.“ Hann
leit til baka, horfði niður í víkina.
„Þið verðið góðir við hann og far-
ið vel með hann, ekki skemma
hann með nöglum, höggum eða
þessháttar. Þú, Þórir minn,“ sagði
afi, og hann lagði höndina á öxl
drengsins, „þú ert nú orðinn svo
stór, þú ættir að passa hann fyrir
mig.“
„Ertu að fara burtu,“ spurði
Bjössi litli, hann tók fastara um
höndina hans afa.
En afi svaraði ekki, hann var
víst eitthvað að hugsa, eins og
æfinlega. Kannski var einmitt
þetta það besta, sem hann gat gert
fyrir gamla bátinn sinn. í leikjum
drengjanna mundi hann ætíð vera
VlKINGUR
voldugur og fagur. Hann mundi
flytja þá til ævintýraeyjunnar,
vera besta sjóskip heimsins í aug-
um þeirra, upplifa horfna daga,
verða ungur og nýr. „Við eigum
eftir að gera margt fyrir hann áð-
ur,“ sagði afi, hugsandi. „Mála
hann aftur og laga, það tekur
langan tíma.“
En Þórir litli var hugsandi. Afi
hafði veitt honum mikinn heiður.
Hann fylgdist því af mikilli um-
hyggju með honum. Krækti fyrir
moldarbörð og steina af mikilli
samviskusemi.
„Ójá,“ sagði afi. „Við finnum
aftur það sem við missum. Allt
kemur þetta til okkar afur í ein-
hverri mynd. Svona var það. Bát-
urinn hans átti eftir að veita hon-
um gleði. Þá gleði vildi hann gefa
öðrum. Og þessi leikur mundi
veita honum sjálfum hljóðláta
hvíld.
SÖLUSAMBAND
ISLENZKRA
FISKFRAMLEIÐENDA
stofnað í Júlímánuði 1932,
með samtökum fiskframleiðenda,
tll þess að ná eðlllegu
verði á útfluttan flsk landsmanna.
Skrifstofa Sölusambandsins
er í Aðalstræti 6.
Símnefnl: FISKSÖLUNEFNDIN
Síml: 11480 (7 Ifnur).
Ráðning á
krossgátu
úr 10. tbl.
IX -3 / / V' / / / / fl / 7
H E i M S ó K N V\
/ S N E I Ð / S í L
/ A U Ð N L N A T J
i / fl U R fl N N A / F A'
/ T / / 0 V / I L 1 N M fl S
/ A L u K l N N N F í N T
/ L 11 O N 6 / 'A N £ 6 S A / fi /
/ fl G H £ T fl / F / fl L Gí £ K
/ 5 / fl L l /^ P I / G A L L fl
/ T A Ð L A U N A / R A s K
/ Í! M S' V 1 N <a L A T 1 N
/ V E S T I Ð U / S W A p A
£ I N T A K S N Ó N fl R Ð
/ z1 R N £ í fl / fl L R
/ 4 Gi £ Gi N U M > fl R L fl K í
/ L /t í> fl / N í S ci / fl L fl /
7 'fí S 7 R fí P P L fl u s 7 L 'fl
/ s I T / ft K / £ p / T 0 L L
/ fl N A R / A M R fl R / A fl F
/ R fl u S fl P X / ■R r 0 A Ð L
435