Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1977, Side 58

EINKASALAR
HÉR Á LANDI
FYRIR HIN
HEIMSÞEKKTU
„LION“ vélþétti.
Framleiðendur:
JAMES WALKER
& Co. Ltd.
Woking, England.
Sigurður Einarsson frá Stóru Mörk
besta veður og talinn sandadauð-
ur sjór. Fór „Farsæll“ þá upp að
Fjallasandi þeirra erinda að sækja
Bergstein formann og tvo háseta
hans, þá Kristján Ólafsson í Ey-
vindarholti og Júlíus Einarsson í
Stóru-Mörk. Var vélstjórinn
Sigurður Einarsson formaður í
þessari ferð.
Lagt var af stað í blíðviðri, og
gekk ferðin vel austur að Fjalla-
sandi, að öðru leyti en því, að vél-
in stöðvaðist einu sinni á leiðinni.
Tókst fljótlega að koma henni í
gang aftur, svo að litlar tafir urðu
af þessu atviki.
Þegar upp að sandinum kom
hafði brimað það mikið, að sjór
var orðinn ófær og ekki viðlit að
lenda. Margt manna var komið í
sandinn og meðal þeirra var
Bergsteinn formaður og hásetarn-
ir, sem áður er getið. „Farsæll“
varð nú að snúa frá sandinum af-
tur án þess að fá þá afgreiðslu þar,
sem til var ætlast.
Stefna var tekin á Vestmanna-
eyjar, en þá var tekið að hvessa á
suðaustan og sjór all-mjög tekinn
að þyngjast. Þegar komið var út
undir Elliðaey stöðvaðist vélin.
Rak bátinn þá fyrir vindi og sjó.
Skipar Sigurður þá svo fyrir, að
akkeri skulu látin falla, en þá var
„Farsæll“ kominn fast upp undir
Elliðaey. Segir Sigurður þá öllum
að fara í léttbátinn, en það var jul,
sem haft var með í þessari ferð.
Fóru nú allir í léttbátinn og reru til
Eyja, en Sigurður varð eftir um
borð í „Farsæl“ til þess að reyna
að koma vélinni í gang á ný. Þeir,
sem á léttbátnum voru báðu
Sigurð að koma með og lögðu
all-fast að honum, en hann var
ófáanlegur til þess að yfirgefa
„Farsæl“.
Ferðin heim til Eyja á julinu
gekk vel. Þegar þeir komu að
bryggju, var vélbáturinn „Karl“,
formaður Magnús Þórðarson í
Dal, að koma úr róðri, með fullan
bát af fiski. Var hann beðinn að
fara austur að Elliðaey, og varð
Magnús skjótt við þeim tilmælum.
Þegar Magnús kom austur fyrir
Elliðaey var komið rok og „Far-
sæll“ kominn upp að eynni, svo
nálægt, að ómögulegt var að að-
hafast nokkuð til björgunar. Varð
„Karl“ því að snúa við heim aftur.
Sigurður Sigurðsson í Frydendal
442
VÍKINGUR