Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1977, Síða 59

Jón Sigurðsson
Ekki voru eigendur „Farsæls“
ánægðir með þessi málalok og
báðu þeir nú Þorstein Jónsson í
Laufási að fara og reyna .björgun.
Þorsteinn var þá á nýjum bát,
„Unni II“. Brá hann þegar við og
fór austur fyrir Elliðaey, en allt fór
á sömu leið. „Farsæll“ var kominn
svo nærri eynni að Þorsteinn
treysti sér ekki til þess að bjarga,
enda kominn stórsjór og rok.
Sneri hann því heim aftur við svo
búið.
Morguninn eftir fór Þorsteinn
aftur á slysstaðinn, til þess að
freista þess að reyna björgun,
enda þótt enn væri mjög vont
veður og stórsjór. Var þá ekkert
lengur sjáanlegt eftir af „Farsæl“.
Urðu þar ævilok Sigurðar Einars-
sonar og endalok „Farsæls“.
„Farsæll“ var mjög illa búinn til
þess að fara þessa ferð. Hafði
hann staðið uppi í Hrófum allt
haustið, en var settur ofan þennan
morgun. Segl voru óundirslegin
og vélin hafði ekki verið reynd að
öðru leyti en því, að farið hafði
verin hafði verið ein hringferð
innan hafnar.
Þeir, sem með Sigurði fóru í
þessa síðustu för hans voru/ Páll
Einarsson í Nýjabæ undir Eyja-
VÍKINGUR
fjöllum og stjórnaði hann julinu til
Eyja, Sveinn Sigurhansson, nú á
Skólaveg 1 í Vestmannaeyjum,
Eyjólfur Jónsson, Syðri-Rotum
undir Eyjafjöllum, Kristmundur
Jónsson, Hrauni, nú í S.kógum í
Vestmannaeyjum, og Albert
Ingvarsson frá Grímsey. Var Al-
bert mikill skákmaður og fékk eitt
sinn viðurkenningu erlendis frá
fyrir leikni sína í þessari íþrótt.
Julið, sem mennirnir fóru á til
Eyja, átti Hannes Sigurðsson í
Brimhól, og hafði hann haft for-
mennsku á því við Fjallasand.
Um nóttina, meðan „Farsæll"
var að berjast við Elliðaey,
dreymdi Svein Sigurhansson að
Sigurður kæmi til sín og segði við
sig: „Það var hart á meðan á þessu
stóð.“ Við þessi orð hrökk Sveinn
upp af svefninum, og var klukkan
þá tvö.
Sigurður Einarsson var fæddur
í Stóru-Mörk undir Eyjafjöllum
11. júlí 1885. Foreldrar hans voru
Einar Ólafsson og Katrín
Sæmundsdóttir. Ólst Sigurður
upp með þeim. Hann var harð-
duglegur maður og byrjaði að
stunda sjó hér í Vestmannaeyjum
á unga aldri,fyrst á opnum skipum
og síðan á vélbátum, eftir að þeir
komu til sögunnar. Hann var
smiður góður og var einn þeirra,
er smíðuðu húsið Breiðablik fyrir
Gísla J. Johnsen, en það var stór-
hýsi í þá daga.
M/b „ÍSLAND“
Leið nú fram yfir áramótin
1911 og 1912. Menn áttu í miklum
önnum við að standsetja allt fyrir
næstu vertíð. Að mörgu þurfti að
huga, bæði viðkomandi bátum og
veiðarfærum, svo að allir höfðu
nóg að starfa.
Árið 1906 hafði Sigurður
Sigurðsson í Frydendal keypt vél-
bát við sjötta mann. Hét sá bátur
„ísland“. Hafði Sigurður sjálfur
formennsku á honum í fimm ver-
tíðir, og var vertíð sú er nú fór í
hönd sú sjötta.
Þessa vertíð hafði Hermann
Benediktsson, nú í Bergholti í
Vestmannaeyjum, ráðist að-
gerðarmaður til Sigurðar, og var
þetta ein af fyrstu vertíðum Her-
manns í Eyjum. Hermann var
þegar kominn til vertíðar og sestur
að í Frydendal, þar sem hann
Gamla góöa merkið
TRETORN
Merki stígvélanna sem sjó-
menn þekkja vegna gæð-
anna.
Fáanleg:
Með eða án trésóla.
Með eða án karfahlífar
Stígvélin sem sérstaklega
eru framleidd með þarfir
sjómanna fyrir augum.
EINKAUMBOÐ
JÓN BERGSSON
H/F
LANGHOLTSVEGI 82
REYKJAVÍK
SÍMI36579
443