Náttúrufræðingurinn

Årgang

Náttúrufræðingurinn - 2006, Side 23

Náttúrufræðingurinn - 2006, Side 23
Tímarit Hins íslenska náttúrufræðifélags 9. mynd. Djásnþörungar: 1 Staurastrum dejectum, 2 S. cuspidatum, 3 S. teliferum, 4 S. gracile, 5 S. paradoxum, 6 S. tetracerum, 7 S. polymorphum, 8 S. aculeatum. (7 og 8 eru ófundnir á íslandi).9 10. mynd. Djásnþörungar V: 1 Hyalotheca dissiliens, 2 Desmidium cylindricum, 3 D. coarctatum, 4 D. swartzii, 5 Gymnozyga moniliformis. (2, 3 og 5 eru ófundnir á íslandi).9 Sphaerozosma (gr. spliaira = kúla). Keðjudjásn 1 þessari ættkvísl eru frumurnar lauslega tengdar saman í langar keðjur sem geta hæglega brotnað upp. Tengslin eru separ eða vörtur á endum frumurtnar. Skoran vanalega djúp og opin. Hálffrumur sporöskju- laga, sléttar eða með punktaröðum. Við frjóvgun losna frumurnar srmdur. Þrjár tegtmdir þekktar hér- lendis: S. excavatum (?), S. filiformis og S. vertebratum. Sú fyrstnefnda er áberandi í svifi sumra vatna, t.d. í Vatnsfjarðarvatni. í ættkvíslinni Onychonema eru frumurnar samvaxnar á endum, oftast með broddum sem ganga á misvíxl. Engin tegund skráð hér. Spondylosium (gr. spondulos = hryggjarsúla). Banddjásn Líkist undanfarandi ættkvísl en hér eru frumurnar fastar bundnar, þó mismunandi þéttar eftir tegund- um, jafnan með áberandi og opinni skoru. Þrjár tegundir skráðar hér: S. planum (?), S. pygmaeum og S. moniliforme (?). Þær hafa fundist í svifi nokkurra vatna á Norður- og Austurlandi. Peniaceae Tegundir þessarar ættar hafa sjaldan greinilega miðskoru og skera sig að ýmsu öðru leyti úr dæmigerðum djásnþörungum. Closterium (8. mynd). (lat. claustrum = lokað svæði). Mánadjásn Frumur aflangar, tvískiptar en skorulausar, vanalega mjóar í báða enda og með langsrákum, vanalega íbognar eða hálfmánalaga, oft all- stórar, jafnvel allt að 1 mm á lengd. (C. ehrenbergii). í báðum endum eru litlaus stykki með áberandi safabólu og í henni eru örsmá kom á sífelldu iði vegna sameindahreyfinga. Græniberar oft með langsfellingum og mörgum litberum og safabólum. Veggir stundum dökkir af jám- samböndum. Frjóvgun fer vanalega fram milli nakinna kynfrumna, sem skríða út úr móðurfrumunni eftir að hún hefur brotnað um samskeytin. Okfruman vanalega kúlulaga, stundum vörtótt. 25 tegundir þekkt- ar hér á landi, sumar þeirra mjög algengar; finnast eirtnig í næringar- ríkum vötnum, svo sem í Mývatni. (Sumir telja þessa ættkvísl til sér- stakrar ættar, Closteriace ae.) Gonatozygon (11. mynd). (gr. gonos = fræ, sæði; gr. zygon = ok). Gaddadjásn Frumur staflaga, óskiptar, oftast þverstýfðar og breiðastar á endum 23

x

Náttúrufræðingurinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.