Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 2000, Síða 52

Náttúrufræðingurinn - 2000, Síða 52
2. mynd. Hér má sjá þann hluta rifbeinsins sem varð eftir ímalarstálinu þegarþað brotnaði. Þessi beinbútur, 15-20 cm langur og um 5 cm gildur, var sendur til aldursákvörðunar við Háskólann íArósum íDanmörku. - The whalebone in the sediments at Stóra-Fellsöxl. This part of the bone was radiocarbon-dated at the University of Aarlius, Denmark. Ljósm./ photo: Hreggviður Norðdahl. egar Þorvaldur Thoroddsen jarðfræðingur ferðaðist um landið á ofanverðri nítjándu öld fann hann og hafði fréttir af beinum hvala og rostunga í jarðlögum á landi, en þessara beinafunda getur hann meðal annars í riti sínu Lýsing íslands og Ferðabókum. Þá strax varð ljóst að slíkir beinafundir segja okkur að einhvern tíma í fyrndinni hefur afstaða láðs og lagar verið nokkuð á annan veg en hún er á okkar dögum. Frá þeim tíma, er dýrin drápust við strendur landsins og bein þeirra grófust í setlög strandarinnar, hefur landið risið úr sæ og fornir sjávarbotnar orðið að þurrlendi. Astæða þess að landið reis úr sæ er sú að það hafði svignað undan fargi ísaldar- jökulsins, svo mikið að allt núverandi lág- lendi landsins lá þá mörgum tugum eða hundruðum metra neðar en það gerir nú. Við bráðnum ísaldarjökulsins dró úr fargi hans og smám saman reis landið á ný og náði núverandi stöðu sinni. Af þessari ástæðu er almennt álitið að því hærra yfir sjó sem bein finnast þeim mun eldri séu þau. Þau yngstu eru líklega af dýrum sem drápust á ströndum landsins eftir að það byggðist, en þau elstu eru talin vera frá lokum ísaldar og því mörgþúsund ára gömul. ÖIl eru þessi bein úr sjávardýrum sem enn lifa í sjónum kringum landið eða við strendur grannlanda okkar. Nú á tímum er hægt að ákvarða nákvæm- lega aldur beina með svonefndri geislakols- aðferð. Beinafundur, eins og sá sem varð í malamámum austan í Akrafjalli 5. júní 1997, varpar skýrara ljósi en áður á þær umhverfis- breytingar sem urðu í lok ísaldar, þegar jökla leysti af landinu og það reis úr sæ. Vitneskja okkar um legu fjörumarka styrkist sem og vitneskja okkar um aldur sjávarmarka og hraða landlyftingar. Beinar rannsóknir á beinunum sjálfum geta, auk aldurs þeirra, gefið mikilvægar upplýsingar um forna áa núlifandi hvala við ísland. 178
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116

x

Náttúrufræðingurinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.