Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 2000, Blaðsíða 86

Náttúrufræðingurinn - 2000, Blaðsíða 86
Mestur hluti orkuauðlinda jarðar á upp- runa sinn í sólarorkunni, þar á meðal vatns- afl, kol, olía og gas. Einu orkulindimar sem eiga uppmna sinn í jörðinni em kjamorka og jarðhiti. Sjávarfallastraumar, sem örlítið hafa verið nýttir sem orkulind, eiga uppmna sinn aðallega í aðdráttarafli tunglsins. Langmestur hluti orkunotkunar mann- kyns fer í raforkuframleiðslu og samgöngu- tæki. Af árlegri orkuframleiðslu í heiminum nota Bandaríkjamenn um ijórðung, þótt þeir séu ekki nema 5% mannkyns. Ef allt mann- kyn neytti jafnmikillar orku og Bandaríkja- menn væm óendumýjanlegar orkuauðlindir sem nýta má á viðráðanlegu verði uppumar á fáum ámm eða áratugum. Af árlegri orkunotkun í heiminum (1990) koma 38% ffá olíu, 30% frá kolum, 20% ffá gasi, 7% ffá vatnsafli og 5% frá kjamorku. Aðrir oikugjafar komast ekki á blað. I Bandaríkjunum em hlutfollin nokkuð svipuð. A Islandi em þau hins vegar allt önnur (1. mynd). Hér ein- kennist orkunotkunin af því að vera miklu vistvænni en yfirleitt gerist. Olíunotkun fer mest í samgöngutæki og fiskiflotann, jarðhiti er mest notaður til húshitunar en einnig all- mikið til raforkuframleiðslu og iðnaðar og loks vatnsorka til raforkuframleiðslu. Þess ber þó að geta að ofíu- og bensínnotkun hér á landi er mjög mikil á hvem íbúa. Fyrir árið 1995 var hún næstmest í heiminum, næst á effir Bandaríkj- unum. Því má segja að það sem við Islendingar vinnum upp með mikilli jarðhita- og vatns- aflsnýtingu tapist af'tur með miklum akstri einkabíla, flutningum og fiskveiðum. ■ jARÐOLÍA Orðið jarðolía er hér notað í sömu merkingu og orðið „petroleum". Það er vökvi og/eða gas sem er blanda af margskonar kolvetnis- samböndum af lífrænum uppruna. Vökvinn nefnist hráolía (crude oil) en gasið jarðgas (natural gas). Jarðolíu er yfirleitt að finna í setlögum sem myndast hafa í sjó, þótt hún hafi einnig fundist í landrænu seti. Efnasam- böndin í hráolíu hafa mismunandi suðu- mark. Með þrepasuðu má skipta henni upp í mismunandi efni eins og asfalt, koppafeiti, BANDARÍKIN ÍSLAND 1. mynd. Orkunotkun í heiminum. Tölurnar fyrir Bandaríkin og heiminn eiga við árið 1990 og eru frá Plummer og McGeary (1993) og Pipkin (1994). Fyrir ísland eru tölurnar fengnar frá Orkustofnun og eiga við árið 1998. smurolíu, brennsluolíu, steinolíu, bensín og gas. Slík þrepasuða fer fram í olíuhreinsi- stöðvum sem ef til vill væri einfaldara að nefna olíuver. Jarðolía myndast við efnahvörf sem umbreyta Iífrænum leifum í setlögum, þegar þau fergjast og hitna í 100-200°C. Ef jarðolía 212
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Náttúrufræðingurinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.