Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 2000, Síða 40

Náttúrufræðingurinn - 2000, Síða 40
1. mynd. Rauðberjalyng í Reyðarfirði. Myndina tók greinarhöfundur 3. október 2000. Á henni sjást einnig bláber og eitt krœkiber og má afþeim ráða stœrð rauðberjanna. fjalla. í Noregi vex það norður eftir öllu og í allt að 1800 m hæð í Lom í Jotunheimen. Virðist tegundin einkum kjósa magran, súran jarðveg. Hérlendis vex rauðberjalyng í lyngmóum og kjarrlendi, oft í brekkum og skjólmegin í ásum þar sem snjóþekja er í meðallagi eða meiri. 1 Núpasveit vex lyngið allvíða, einkum í hraundokkum og við jarðsig mót austri. Ekki fer miklum sögum af rauðberjasprettu þar sumarið 2000, og gæti verið um að kenna næturfrosti í júnímánuði. Vafalítið hefur alþýða manna fyrr á öldum veilt rauðberjalyngi athygli á þeim fáu stöðum þar sem það er að finna. Guðmundur Hjaltason kennari varð fyrstur manna hérlendis til að skrá tegundina árið 1896 og þá í Núpasveit, þar sem lyng þetta hefur síðan fundist á fleiri stöðum og verið að breiðast út. í 1. og 2. útgáfu Flóru Islands er rauðberjalyngs einvörðungu getið úr Núpasveit. Ingimar Oskarsson skráði lyngið árið 1927 utan til í Reyðarfirði að sunnan- verðu og kannaði árið 1944 úlbreiðslu þess í Núpasveit. í 3. útgáfu Flóru íslands 1948 er tegundarinnar auk þess getið frá Siglufirði (Astvaldur Eydal) og við Uxahver í Reykja- hverfi (Baldvin Friðlaugsson). Fundar- staðurinn í Siglufirði hefur verið véfengdur og telur Guðbrandur Magnússon, sem manna mest hel'ur kannað þar gróður, hæpið að rauðberjalyngið vaxi þar (Guðbrandur Magnússon 1964). Ingólfur Davíðsson skoðaði, að lilvísan Nönnu Guðmunds- dóttur kennara, rauðberjalyng á Fossárdal í Berufirði 1952, en börn þar á dalnum höfðu tekið eftir því um 1937. Eyþór Einarsson fann lyngið í Ormsstaðaljalli í Breiðdal 1958 og síðan hel'ur það fundist þar á stærra svæði. Einnig er rauðberjalyngs getið í fjallafurureit frá 1910 við Rauðavatn hjá Reykjavík (Hákon Bjarnason 1977) og í skógræktarreit í landi Fífilgerðis við Akur- eyri (Helgi Hallgrímsson 1980). Á báðum þessum stöðum er lyngið líklega aðflutt af mannavöldum. El' horft er fram hjá skóg- ræktarreitnum við Rauðavatn takmarkast þekkt útbreiðsla rauðberjalyngs hérlendis við svæði frá Siglufirði austur um til 38
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84

x

Náttúrufræðingurinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.