Náttúrufræðingurinn

Årgang

Náttúrufræðingurinn - 1998, Side 10

Náttúrufræðingurinn - 1998, Side 10
1. mynd. Þverskorin diskhirsla; a. ask- beður, b. fóðurlag og c. útlag. - Section through an apothecium; a. hymenium, b. subhymenium and c. excipulum. sem geta náð 70 |xm að þvermáli. Við ytra borð mynda oddbaugóttar frumur örþunnt lag, svo að askhirslan er sem mjölvuð að utan. ■ ÓX SKARLATSDISKUR Á LAUGARVATNI 1935? Skarlatsdisks hefur reyndar áður verið getið frá íslandi í ritgerð um stórsveppi (Studies in the Larger Fungi oflceland), sem birtist í safnritinu The Botany of Iceland 1941. Höfundur hennar var danskur grasafræð- ingur, Mads P. Christiansen, sem ferðaðist um landið sumrin 1935 og 1937, aðallega í þeim tilgangi að kanna fífla (Taraxacum). Að auki hugaði M. P. Christiansen að sveppum, einkum í fyrri ferðinni, en þá var sprettutíð fádæma góð að hans sögn. Sumarið 1937 fann hann hins vegar lítið sem ekkert af sveppum. Afrakstur ferðar M. P. Christiansens má teljast allgóður. Hann skráði 147 tegundir stórsveppa og þar af voru um 70 tegundir áður óþekktar hér á landi. Langflesta sveppi fann hann á Laugarvatni, og þar á meðal taldi hann skarlatsdisk, sem óx í túni hinn 5. ágúst 1935. Fundur M. P. Christiansens hefur verið dreginn í efa. Ástæðan er öðru fremur sú að ekkert eintak er varðveitt í Botanisk Mu- seum í Kaupmannahöfn. Fleira mætti til tína, eins og það að tegundin vex að jafnaði í sandi og samkvæmt flestum heimildum myndar hún askhirslur undir haust, í september og október. Helst er talið líklegt að hann hafi ruglað skarlatsdiski saman við aðra skylda og um sumt líka tegund, glóðar- disk (Melastiza chateri (W.G. Smith) Boud). Sú tegund er jafnan nokkru minni og blóðrauð, en ungar askhirslur eru vaxnar stuttum, brúnleitum hárum á jöðrum, sem vilja falla af. Hins vegar eru gróin nauðalík í báðum tegundum og hægur leikur að fara villur vega. Glóðardiskur hefur fundist á nokkrum stöðum, einkum um norðan- og austanvert landið en einnig í Haukadal í Biskupstungum, rétta 25 km frá Laugarvatni (2. sept. 1963; Helgi Hallgrímsson, munnl. uppl.). 2. mynd. Hluti afaskbeði í skarlatsdiski; a. askur með átta gróum, b. stoðímur og c. þrjú askgró. - Part of the hymenium of Aleuria aurantia; a. ascus with eight spores, b. paraphyses and c. spores. ■ LOKAORÐ Af framansögðu er ljóst að skarlatsdiskur (Aleuria aurantia (Fr.) Fuckel) vex hér á landi. Ýmislegt bendir til þess að fyrri greining hafi verið röng og þetta sé því fyrsti fundur tegundarinnar hér. Annars staðar á Norðurlöndum er tegundin algeng og vex eins og hér oftast í sandi, meðfram 88

x

Náttúrufræðingurinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.