Náttúrufræðingurinn

Ukioqatigiit

Náttúrufræðingurinn - 1998, Qupperneq 45

Náttúrufræðingurinn - 1998, Qupperneq 45
Á Hatchobaro-jarðhitasvæðinu í Japan var natríum-flúoresen sett niður í borholu. 29-125 klukkustundum síðar skilaði efnið sér í vinnsluholur sem eru í nokkur hundruð metra fjarlægð frá niðurdælingarholunni. Rennslishraðinn var 4,6-14,3 metrar á klukkustund (Tokitao.fi. 1995). Á Geysissvæðinu í Kaliforníu, sem er þurrgufusvæði, var gerð tilraun með að setja halógen-alkana í eina niðurdælingarholu og síðan fylgst með efninu í 49 vinnsluholum. Eftir einn dag mældist efnið í 13 af 16 holum sem þá var búið að safna sýnum úr. í lok tilraunarinnar, eftir 51 dag, hafði kenniefnið komið fram í 38 af þeim 49 vinnsluholum sem sýnum var safnað úr. Eftir einn dag hafði kenniefnið borist með gufunni upp í 800 me- tra hæð frá niðurdælingarholunni og upp í 1600 metra eftir fimm daga (Adams 1995). Niðurstöðurnar sýna mjög hratt gufu- streymi. Svipaða sögu er að segja af niður- stöðum kenniefnamælinga á íleiri jarðhila- svæðum, svo sem Wairakei á Nýja-Sjálandi þar sem streymi í jarðhitakerfinu nemur tugum og jafnvel hundruðum metra á dag (Bixleyo.fi. 1995). UMFJÖLLUN Líkan af lághitanum Líkan Trausta Einarssonar af lághita íslands og túlkun Braga Árnasonar á tvívetnis- innihaldi vatnsins felur í sér að lághitinn sé æstæður', þ.e.a.s. endurnýjanleg auðlind; jarðhitavatnið svari til úrkomu sem féll inn til landsins þar sem það lá hærra en á viðkomandi jarðhitasvæðum. Á leið sinni djúpt í berggrunninum að jarðhitasvæðun- um hitni það upp við að næla sér í hluta af þeim varma sem stöðugt streymir upp í gegnum jarðskorpuna úr iðrum jarðar. í hinu nýja líkani er allt annað uppi á teningnum. Lághitinn er takmörkuð auðlind. Hitagjafinn er heitt berg í rótum lághita- svæðanna. Hvert lághitasvæði á sér upphaf og endi í tíma, eftir því hver lektin er og 1 Orðið œstœður er þýðing á enska hugtakinu „steady state“. hversu lengi grunnvatnsstreymið er að kæla bergið niður. Stærstu lághitasvæðin, þar sem hiti er um og yfir 80°C, eru hræringar- kerfi. Kalt grunnvatn streymir niður í ungar sprungur, hitnar upp á nokkru dýpi við snertingu við heitt berg og stígur þá aftur til yfirborðs. Inn í þessar sprungur seytlar jafnframt vatn úr berggrunninum í nágrenni þeirra. Vatnið sem hrærist í sprungunum er tiltölulega ungt en vatnið í berggrunninum gamalt. Aldursmunurinn ræðst af mismunin- um á sprungulekt og berggrunnslekt og legu jarðhitasvæðanna í landslaginu. Elst er berggrunnsvatnið þar sem láglendi er víðáttumest og grunnvatnsstreymi hægast. Hið gamla vatn í berggrunninum getur verið frá ísöld. Irennsli þessa vatns í sprungurnar leiðir til þess að tvívetnisinnihald jarðhita- vatnsins verður lægra en í staðbundinni úrkomu í dag. HAGNÝTT GILDl UMRÆDDRA RANNSÓKNA Hversu lengi endist lághitinn? í einum rúm- kílómetra af bergi sem inniheldur 10% vatn er varminn 2,5* 1012 kJ (kíló-Joule), eða 0,6* 1012 kílókaloríur, fyrir hverja gráðu. Hugsum okkur lághitakerfi sem hefur þetta rúmmál og er upphaflega 130°C heitt. Með því að nýta það og kæla niður í 100°C, eða um 30°C, má vinna úr því varma sem nemur 30*2,5*1012 = 7,5*1013 kJ. Þetta orkumagn svarar til þess að dælt væri úr svæðinu 200 lítrum á sekúndu að meðaltali af 115°C heitu vatni í 110 ár, og er þá gert ráð fyrir að varminn úr vatninu sé nýttur með því að kæla það í 40°C. Þetta vatnsmagn, 200 lítrar á sekúndu, er einmitt sama magn og tekið var úr Laugarnessvæðinu í Reykjavík að meðal- tali áður en Nesjavallavirkjun var tekin í notkun árið 1991. Hitinn í Laugarnes- svæðinu ernálægt 130°C. Það verður að teljast góð nýting á jarð- hitakerfi ef tæknilega reynist fært að kæla allt bergið niður um 30°C. Hvort slíkt reynist unnt er að mestu háð hlutfallinu milli sprungulektar og berggrunnslektar. Ef sprungulektin er góð en berggrunnslektin 123
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68

x

Náttúrufræðingurinn

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.