Náttúrufræðingurinn

Årgang

Náttúrufræðingurinn - 1995, Side 59

Náttúrufræðingurinn - 1995, Side 59
2. mynd. Menn viö fuglatekju í Geirfuglaskeri undan Reykjanesi. Bátar lögðust upp að norðausturhorni skersins og sést vel á teikningunni hvernig þeim var haldið við stjóra svo þeir skelltust ekki í klettana. Ferðir í Geirfuglasker voru engan veginn hœttulausar og sagan geymir lýsingar afnokkrum báts- og mannssköðum í skerferðum. Stefeitt er eignað séra Hallkatli á Hvalsnesi til merkis um það: „Ég get ekki gefið mig í Geirfuglasker/ eggið biýtur báran því brimið er. “ Teikningin er úr handriti Guðna Sigurðssonar (um 1770) sem varðveitt er á Landsbókasafninu. - A hunting party on skerry Geiifuglasker off Reykjanes peninsula. Landings took place at the northeast corner of the skeny and the drawing clearly shows how the boats were anchored at the stern to keep them from the treacherous rocks. Trips to Geirfuglasker were by no means free from danger, and his- torical records are kept of casualties. The drawing is takenfrom 18th century manuscript by Gudni Sigurdsson, kept at the lcelandic National Library. honum hnignaði að ráði. Bengtson (1984) telur stofninn hafa verið minni, aðeins fáein hundruð para, en ekki er ljóst á hverju matið er byggt. Geirfugl FYRR Á ÖLDUM Elstu heimildir eru fáorðar um geirfugl. Hann er ekki nefndur í Jónsbók frá 1281, þótt hún fjalli meðal annars um fugla- veiðar (Ólafur Halldórsson 1904) sem bendir til þess að geirfugl hafi verið lítið nytjaður á þeim tíma. í Fuglaþulu Snorra- Eddu frá 15. öld er geirfugl einungis rétt nefndur á nafn (Finnur Jónsson 1931). I riti sínu frá um 1590 telur Oddur Einarsson geirfugla vera í miklum fjölda á nokkrum eyjum við landið og er sú fullyrðing endurtekin af Gísla syni hans um fjörutíu árum síðar (Gísli Oddsson 1942). Horrebow (1966) segir geirfugl hafa verið nokkuð algengan 1752. Um sVipað leyti voru veiðiferðir til Fuglaskerja endurvaktar eftir langt hlé og var farið þangað nokkuð reglulega næstu áratugi. Aðeins um tveimur áratugum síðar álitu Eggert Ólafsson og Bjarni Pálsson (1772) geirfugl vera orðinn sjaldséðan. Annað- hvort var fyrra stofnmat ónákvæmt eða stofninn hrundi mjög snögglega. Bretar fóru mikla ránsferð til Geirfuglaskers árið 1808 og ennfremur Færeyingar árið 1813. 57
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116

x

Náttúrufræðingurinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.