Náttúrufræðingurinn - 1995, Síða 86

1. tafla. Gróðurbreytur sem notaðar voru til að flokka
varpkjörlendi rjúpunnar í Suður-Þingeyjarsýslu sum-
arið 1993. - Vegetation variables recorded at each
sample point and used in the DECORANA and TWINSPAN
analyses.
notað til að reikna þéttleika og
öryggismörk fyrir sniðtalning-
ar. Sniðtalningarnar voru not-
aðar sem óháð mat á niður-
stöður talninga á stöðvum.
Meðaltal Average Spönn Range
Þekjumælingar (%) Cover Bet nan Fjalldrapi 29,17 5,40-68,67
Emp nig Krækilyng 27,77 14,53-51,80
Cal vul Beitilyng 6,36 0,00-20,20
Vac uli Bláberjalyng 3,80 0,00^19,87
Sal phy Gulvíðir 3,11 0,00-16,67
Loi pro Sauðamergur 2,66 0,00-9,87
Arc uva Sortulyng 1,32 0,00-10,27
Vac myr Aðalbláberjalyng 0,34 0,00-18,27
Jun com Einir 0,13 0,00-4,20
Sal cal Grávíðir 0,07 0,00-3,40
Sal lan Loðvíðir 0,01 0,00-1,07
Tíðnimælingar (%) Frequency
Tha alp Brjóstagras 24,38 7,11-56,44
Bis viv Kornsúra 18,95 7,33-52,67
Dry oct Holtasóley 5,84 0,00-32,22
Thy pra Blóðberg 4,77 0,00-22,67
Bar alp Smjörgras 3,30 0,67-10,22
Sal her Grasvíðir 3,13 0,00-26,00
Galium Maðra 2,79 0,00-10,89
Equ var Beitieski 2,15 0,00-14,00
Sil aca Lambagras 0,63 0,00-6,67
Arm mar Geldingahnappur 0,43 0,00-4,67
Equise Elfting 0,35 0,00-7,33
Lycops Jafni 0,28 0,00-2,44
Taraxa Fífill 0,17 0,00-5,33
Ach mil Vallhumall 0,10 0,00^1,67
Rumex Súra 0,05 0,00-1,11
Hierac Undafífill 0,01 0,00-0,44
mælt með áttavita. Fjarlægð rjúpu hornrétt
frá sniðlínu (y.) var reiknuð samkvæmt
jöfnunni:
y. = r. x sin q
Lengd sniðlínu var mæld á korti. í úr-
vinnslu voru allir karrar innan 500 m fjar-
lægðar hornrétt frá sniðlínu teknir með.
Forritið DISTANCE (Laake o.fl. 1991) var
Cróðurmælingar
Sex gróðursnið voru valin inn-
an 500 m radíuss frá hverri
talningastöð. Meðaltöl fyrir
þessi sex snið voru notuð til að
gefa vísbendingar um gróður-
far umhverfis talningastöðina.
Gróðurmælingarnar voru gerð-
ar 24. júní til 4. júlí og 11. til
13. ágúst. Sniðin voru staðsett
með því að búa til hnitakerfi í
tölvu og nota tilviljanafall til
að ákvarða legu upphafspunkta
sniðanna. Talningastöðin var
hugsuð í miðju hnitakerfinu.
Nýtt hnitakerfi var búið lil fyrir
hverja talningastöð. Hnitakerf-
ið var prentað út og notað á
vettvangi til að finna stefnu og
fjarlægð milli gróðursniða.
Tveir menn unnu við gróður-
mælingarnar. Til að finna upp-
hafspunkt fyrir fyrsta sniðið
var byrjað við flaggið sem
markaði talningastöðina, annar
athuganamaðurinn varð þar
eftir og með hjálp áttavita og
fjarlægðarmælis beindi hann
félaga sínum á réttan stað og
þannig voru sniðin tekin koll af
kolli.
Þegar upphafspunktur á sniði
var fundinn var dregið út 25 m
málband og látið vísa í átt-
ina að rjúpnatalningastöðinni.
Þrennskonar mælingar voru gerðar á
hverju gróðursniði. I fyrsta lagi var mæld
undir málbandinu þekja eftirtalinna runna
og lyngtegunda í sentímetrum: einis, grá-
víðis, loðvíðis, gulvíðis, fjalldrapa, blá-
berjalyngs, aðalbláberjalyngs, krækilyngs,
sauðamergs, sortulyngs og beitilyngs.
Reiknuð var hlutfallsleg meðalþekja fyrir
hverja tegund á sniði (100% = 25 m) og
84