Náttúrufræðingurinn

Årgang

Náttúrufræðingurinn - 1995, Side 95

Náttúrufræðingurinn - 1995, Side 95
T 2 4 9 tegundirnar í hópi A/B voru krækilyng, fjalldrapi og beiti- lyng, en bláberjalyng, sauða- mergur, aðalbláberjalyng, rjúpnalauf og grasvíðir voru líka alláberandi (10. og 11. mynd). Algengustu runnar og lyngtegundir í hópi C/D voru fjalldrapi og krækilyng (10. mynd). Runnar eins og einir, grávíðir, loðvíðir og gulvíðir, sem fundust varla í hópi A/B, voru í hópi C/D og sérstaklega var gulvíðir algengur. FjÖLDI RJÚPNA OC GRÓÐURFAR Ef rjúpnafjöldi á talningastöð er skoðaður með tilliti til DECORANA-hnitunarinnar fyrir ás 1 og 2 sést að mest er um rjúpur á talningastöðvum neð- arlega til vinstri á lmuritinu en þeim fækkar upp eftir báðum ásum (6. mynd). Til að skoða nánar áhrif gróðurhallandans á þéttleika rjúpna var tekinn meðalfjöldi karra og meðalhnit fyrir þrjár neðstu talninga- stöðvarnar á ási 1 og síðan koll af kolli fyrir allar 36 stöðv- arnar, og þannig fengust 12 samanburðargildi. Sama var gert fyrir ás 2. Fjöldi rjúpna sýndi neikvæða fylgni við hnit á ási 1. Þær stöðvar sem höfðu lægstu hnitin á ási 1 voru að meðaltali með 4,7-6,0 karra en þær ystu 0,7-2,0 (12. mynd a). Svipuð mynd fékkst fyrir ás 2, þ.e. neikvæð fylgni meðalfjölda rjúpna og meðalhnita á ási 2; karratalan fór úr rúmlega 6 í 1 (12. mynd b). Samkvæmt hnituninni voru það jurtir eins og sauðamergur, beililyng, grasvíðir, aðalbláberjalyng, lambagras og holtasóley sem höfðu sína meginútbreiðslu í móum þar sem þéttleiki rjúpna var hár, en í lélegri rjúpnamóum ríktu jurtir eins og gulvíðir, möðrur, vallhumall, einir og eski (7. mynd). Ef fjöldi rjúpna er skoðaður með tilliti til TWINSPAN-flokkunar kemur í 36 punktar L 1 3 5 6 M 1 10 H 2 3 4 M 2 3 4 5 6 7 8 9 11 12 8. mynd. Niðurstöður TWINSPAN-flokkunar gróðurfars- gagna frá talningastöðvum í Suður-Þingeyjarsýslu 1993. Skipt var þrisvar sinnum ogfjórir hópar talninga- stöðva fengust. Einkennistegundir fyrir hverja skipt- ingu eru sýndar. - Results of TWINSPAN analysis of veg- etation data, expressed as a dendrogram, showing classification of plots into four groups after three divi- sions. Indicator species are shown for each division. Ijós að meðalgildin eru hin sömu fyrir hópa A og B, eða 4,8 karrar/talningastöð. Langminnst er af körrum í hópi C, eða 0,4 karrar/talningastöð, og hópur D er nokkru hærri, með um 1,2 karra að meðaltali (4. tafla). ■ UMFJÖLLUN Ég valdi þann kost að nota tölu rjúpna á talningastöðvum beint en ekki að reikna þéttleika eins og hægt er að gera fyrir slíkar talningar (sbr. Buckland 1987). Ástæðan var meðal annars hversu fáar rjúpur sáust. Einnig má nefna að þétt- 93
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116

x

Náttúrufræðingurinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.