Náttúrufræðingurinn

Volume

Náttúrufræðingurinn - 1995, Page 95

Náttúrufræðingurinn - 1995, Page 95
T 2 4 9 tegundirnar í hópi A/B voru krækilyng, fjalldrapi og beiti- lyng, en bláberjalyng, sauða- mergur, aðalbláberjalyng, rjúpnalauf og grasvíðir voru líka alláberandi (10. og 11. mynd). Algengustu runnar og lyngtegundir í hópi C/D voru fjalldrapi og krækilyng (10. mynd). Runnar eins og einir, grávíðir, loðvíðir og gulvíðir, sem fundust varla í hópi A/B, voru í hópi C/D og sérstaklega var gulvíðir algengur. FjÖLDI RJÚPNA OC GRÓÐURFAR Ef rjúpnafjöldi á talningastöð er skoðaður með tilliti til DECORANA-hnitunarinnar fyrir ás 1 og 2 sést að mest er um rjúpur á talningastöðvum neð- arlega til vinstri á lmuritinu en þeim fækkar upp eftir báðum ásum (6. mynd). Til að skoða nánar áhrif gróðurhallandans á þéttleika rjúpna var tekinn meðalfjöldi karra og meðalhnit fyrir þrjár neðstu talninga- stöðvarnar á ási 1 og síðan koll af kolli fyrir allar 36 stöðv- arnar, og þannig fengust 12 samanburðargildi. Sama var gert fyrir ás 2. Fjöldi rjúpna sýndi neikvæða fylgni við hnit á ási 1. Þær stöðvar sem höfðu lægstu hnitin á ási 1 voru að meðaltali með 4,7-6,0 karra en þær ystu 0,7-2,0 (12. mynd a). Svipuð mynd fékkst fyrir ás 2, þ.e. neikvæð fylgni meðalfjölda rjúpna og meðalhnita á ási 2; karratalan fór úr rúmlega 6 í 1 (12. mynd b). Samkvæmt hnituninni voru það jurtir eins og sauðamergur, beililyng, grasvíðir, aðalbláberjalyng, lambagras og holtasóley sem höfðu sína meginútbreiðslu í móum þar sem þéttleiki rjúpna var hár, en í lélegri rjúpnamóum ríktu jurtir eins og gulvíðir, möðrur, vallhumall, einir og eski (7. mynd). Ef fjöldi rjúpna er skoðaður með tilliti til TWINSPAN-flokkunar kemur í 36 punktar L 1 3 5 6 M 1 10 H 2 3 4 M 2 3 4 5 6 7 8 9 11 12 8. mynd. Niðurstöður TWINSPAN-flokkunar gróðurfars- gagna frá talningastöðvum í Suður-Þingeyjarsýslu 1993. Skipt var þrisvar sinnum ogfjórir hópar talninga- stöðva fengust. Einkennistegundir fyrir hverja skipt- ingu eru sýndar. - Results of TWINSPAN analysis of veg- etation data, expressed as a dendrogram, showing classification of plots into four groups after three divi- sions. Indicator species are shown for each division. Ijós að meðalgildin eru hin sömu fyrir hópa A og B, eða 4,8 karrar/talningastöð. Langminnst er af körrum í hópi C, eða 0,4 karrar/talningastöð, og hópur D er nokkru hærri, með um 1,2 karra að meðaltali (4. tafla). ■ UMFJÖLLUN Ég valdi þann kost að nota tölu rjúpna á talningastöðvum beint en ekki að reikna þéttleika eins og hægt er að gera fyrir slíkar talningar (sbr. Buckland 1987). Ástæðan var meðal annars hversu fáar rjúpur sáust. Einnig má nefna að þétt- 93
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116

x

Náttúrufræðingurinn

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.