Náttúrufræðingurinn - 1981, Blaðsíða 15

Og svo er það þetta sameiginlega með öllum þeim, sem skrifað hafa í Náttúru-
fræðinginn, að framlag þeirra til ritsins er sprottið af áhuga þeirra fyrir fræði-
greininni og ánægjunni af því að kynna öðrum niðurstöður sinna eigin rannsókna.
Hagnaðarvon hefur þar engin verið, því að ritlaun hafa verið smávægileg og oftast
engin.
Um tilgang félagsins. Með afhendingu náttúrugripasafnsins tii ríkisins árið 1947
hafði Hið íslenska náttúrufræðifélag, eins og áður var sagt, lokið upphaflegu aðal-
hlutverki sínu skv. 2. gr. félagslaganna. í 4. gr. félagslaganna hafði alltaf staðið:
„Félagið skal annast um, að safninu sé vel borgið og því kosta kapps um að sjá því
fyrir góðu húsnæði.“ í lögunum frá 1943 kom 3. gr. í stað 3. og 4. gr. áður, og síðan
var bætt um betur árið 1947 og 3. gr. orðuð þannig: „Þessum tilgangi leitast félagið
við að ná með því:
a. Að stuðla að vexti og viðgangi Náttúrugripasafnsins.
b. Að beita sér fyrir því, að haldnir séu fræðandi fyrirlestrar um náttúrufræðileg
efni og farnar séu ferðir til náttúruskoðunar.
c. Að gangast fyrir útgáfu náttúrufræðilegra rita.“
Hið íslenska náttúrufærðifélag verður nú að viðurkenna þá staðreynd, að það
getur engu ráðið um framtíð náttúrugripasafnsins, sem nú er í vörslu Náttúru-
fræðistofnunar Islands. Grein 3a verður því ekki tekin alvarlega, nema lagt yrði
fyrst til atlögu við Menntamálaráðuneytið og Háskóla íslands, að hætti þrýstihópa,
og krafist efnda á loforðum um byggingu safnhúss. En ekki getur það talist eftir-
sóknarvert hlutverk né virðulegt fyrir Náttúrufræðifélagið. Hér ber því að skipta
um hlutverk og taka upp önnur verkefni, sem lika eru á skrá hjá félaginu. Ber þá
fyrst og fremst að leggja áherslu á 3. gr.c í félagslögunum og hefja útgáfu náttúru-
fræðilegra rita. Að sjálfsögöu er þar líka átt við útgáfu bóka, en ekki aðeins tímarita,
enda eru sérstök ákvæði um Náttúrufræðinginn í 8. gr. félagslaganna. Slík bóka-
útgáfa mundi vekja áhuga þeirra náttúrufræðinga og annarra raunvisindamanna,
sem eru með bækur í smíöum í sinni fræðigrein og fengju þarna aðgang að völdum
hópi lesenda, sem sé félagsmönnum í Hinu íslenska náttúrufræðifélagi. Bæði nátt-
úrufræðingar og aðrir áhugamenn um náttúrufræði, sem vildu þýða erlend rit í
þeirri fræðigrein, gætu einnig náð til þessara lesenda með því að fela Náttúru-
fræðifélaginu útgáfuna.
Þá er svo komið, að Bókmenntafélagið og Náttúrufræðifélagið eru sest á sama
bekk, hvort þó á sínu sviði og með hvort sitt tímarit. Bókmenntafélagið á sviði
skáldskapar og hugvísinda, en Náttúrufélagið á sviði raunvísinda. Er þess óskandi,
að Hið íslenska náttúrufræðifélag aukist nú að styrk með stækkandi verkefnum á
sviði bókaútgáfu, með sitt fimmtuga félagsrit, Náttúrufræðinginn, í fararbroddi.
9