Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 1981, Blaðsíða 24

Náttúrufræðingurinn - 1981, Blaðsíða 24
ný kvika djúpt að komin. Samning bókarinnar frestaðist vegna Græn- landsleiðangursins með Koch. Svo skall á fyrsta heimsstyrjöldin, en Wegener særðist tvívegis á fyrstu mánuðum hennar og í fríí vegna þess samdi hann bókina að mestu. Svo sannfærður var Wegener um ágæti kenningar sinnar, að á gamlárs- kvöld 1911, þ. e. a. s. viku áður en hann hélt áðurnefndan fyrirlestur í Frank- furt, skrifar hann í bréfi til Köppens, sem virðist hafa verið eitthvað vantrú- aður í fyrstu, að hann hafi ekki trú á því, að gömlu skoðanirnar muni endast í einn áratug eftir þetta. Að vísu reyndist hann ekki sannspár um þetta, en kver hans um landrekið kom jrvílíku róti á hugi jarðvísindamanna, að helst er að jafna við áhrif bókar Darwins: Um uppruna tegundanna, á líffræðinga jress tíma. Kenning Wegeners eins og hún er sett fram í bók hans, er í stuttu máli sú, að meginlönd jarðar, sem gerð eru úr til- tölulega léttum efnum, aðallega kísil og alúminíum, fljóti með nokkrum hætti á undirlagi sínu og reki einnig á þessu undirlagi með svipuðum hætti og ísjaka rekur fyrir vindi. Við upphaf Miðlífsaldar, jj. e. a. s. fyrir um 225 milljónum ára að [rví nú er talið, var að áliti Wegeners allt fasta- land jarðar sameinað í eina heild, Pangæa, eða Al-land (4. mynd), en þvert yfir þetta mikla meginland lá grunnhaf, hið forna miðjarðarhaf, Thetys. Á Miðlífsöld fór jDetta megin- land að brotna í sundur í allmörg flök, er tóku að reka, einkum þó er kom fram á Nýlífsöld, sem nú er talin hefjast fyrir um 60 milljónum ára. Rök Wegeners fyrir landreki má færa til sex flokka: 1) Jardeðlisfrœdileg rök, einkum byggð á niðurstöðum af jryngdarmæling- um, sem höfðu leitt í Ijós, að undir úthöfunum er þyngra efni en í meginlandaflökunum, svo og á mælingum á jafnvægisleitni jarð- skorpunnar, t. d. risi Skandínavíu- skagans, er fargi ísaldarjökulsins létti. 2) Landfrœðileg rök. Þau eru fyrst og fremst sú staðreynd, að vestur- strendur Norður- og Suður— Ameríku falla vel að vesturströnd- um Evrópu og Afríku, ef þær eru færðar saman á hnattlíkani. Sér- staklega áberandi er þetta varðandi Suður-Ameríku og Afríku. Þetta skýrist eðlilega, ef landsvæðin hafa rifnað hvort frá öðru. 3) Jarðfrœðileg rök. Þegar meginlands- flökin eru felld saman kemur í ljós, að landsvæði sömu eða svipaðra berggerða og aldurs, lenda saman og mynda eðlilega heild, sem nú er aðskilin af úthöfum. Berggrunnur Suður-Afriku tengist þannig með eðlilegum hætti berggrunni sunnarlega í Suður-Ameríku, Kaledónísku fellingafjöllin á Skandinavíuskaga frá fyrri hluta Fornlífsaldar, leggjast að fellinga- fjöllum sama aldurs á Austur— Grænlandi, steinkolalög í Vestur— Evrópu tengjast steinkolalögum vestanhafs, o. s. frv. 4) Forndýra- og fornplöntufræðileg rök. Fjölmargt i jtróunarsögu dýra og plantna og nútíma dreifingu jjeirra um jarðarkringluna verður að dómi Wegeners auðskildara, ef gert er ráð fyrir að meginlöndin hafi í eina tíð verið samfelld heild, sem flök hafi rekið frá á mismunandi tím- 18
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104

x

Náttúrufræðingurinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.