Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 1981, Blaðsíða 35

Náttúrufræðingurinn - 1981, Blaðsíða 35
af sívaxandi sérhæfingu: Hver hópur fræðimanna ræktaði sinn garð af natni og síaukinni kunnáttu. Steingervinga- fræðingar röktu þróun tegundanna, jarðskjálftafræðingar réðu í innri gerð jarðar og eðli og orsakir jarðskjálfta; jarðsegulfræðingar mældu segulsvið jarðar, segulstorma og fornsegulmagn i bergi. Jarðfræðingar skráðu sögu jarðarinnar, þar sem lönd höfðu risið og hnigið í sæ, fellingafjöll myndast og rofist niður, höf opnast og fyllst af seti, jarðeldar brunnið og kulnað út. En jaessir hópar áttu æ minna sameiginlegt, og einangruðust sífellt meir hver í sinni sergrein, Jdví heildarmyndina vantaði, jtann ramma, sem vefurinn skyldi strengdur á. Hugarfar flestra einkenndist allt fram a 7. áratuginn af furðulegu forvitnisleysi um hin æðri rök. Svo ég rifji upp endurminningar frá námsárum minum 1 Bretlandi í upphafi þess áratugar, þá vissu menn t. d., að jafnaldra sandsteinn 1 Skotlandi, Noregi og A-Grænlandi hafði borist utan af hafi, þar sem þó var ekkert land að finna, sem slíkt berg gæti gefið af sér; og menn vissu, að í 400 milljón ára gömlum jarðlögum Silúr og Hevon tímans voru sömu steingerving- ar í Skotlandi og N-Ameriku, en allt aðrir i samtima-jarðlögum í Wales og Englandi. Það var auðvitað þetta, og margt annað þessu líkt, sem Wegener hafði leitast við að skýra með landreks- kenningu sinni, en nú litu menn á hana nánast sem hjáfræði, líkt og spíritisma eða pýramíðavisindi. Það höfðu verið jarðrð/wfræðingar fyrst og fremst, sem kváðu landrekskenning- una niður, en nú var það aftur einkum fyrir tilstilli jarðeðlisfræðilegra mælinga sem hún var endurreist i nýrri mynd. Þessar mælingar voru einkum ferns konar: I fyrsta lagi var hafsbotninn kort- lagður með bergmálsmælingum, þar sem kerfi miðhafshryggja, jarðtroga og neðansjávarfjalla kom í ljós. I öðru lagi var segulsviðið yfir hafsbotninum mælt. 1 þriðja lagi leiddu fornsegulmælingar í ljós, að landrek hafði átt sér stað, þrátt fyrir allt, og að segulsvið jarðar hafði snúist við eða umpólast margsinnis. A miðjug 6. áratugnum tókst að timasetja hinar síðustu umskautanir jarðsegul- sviðsins, aftur að þrem milljónum ára, með K/Ar aldursákvörðunum og í fjórða lagi voru upptök jarðskjálfta staðsett af mikilli nákvæmni með neti skjálfta- mæla, sem m. a. var sett upp til þess að fylgjast með kjarnorkusprengingum neðanjarðar. Ég mun nú rekja í stórum dráttum þessar rannsóknir, sem leiddu að lokum til nýrrar heimsmyndar jarðfræðinnar, en lýsa siðan helstu þáttum hennar. LANDSLAG A HAFSBOTNI Ef hægt er að kenna nýju jarðfræðina við einhvern einn mann, þá er sá Harry Hess, prófessor í jarðfræði við háskólann i Princeton. Á striðsárunum var hann aðmíráll í sjóhernum, og sigldi skipi sínu „Cape Johnson“ um Kyrrahafið i leit að kafbátum. En Hess fann sitthvað fleira en kafbáta, nefnilega neðansjávarfjöll með flötum toppi, líkust fjallinu Herðubreið, sem hann nefndi ,,guyots“. Hann taldi þessi fjöll vera útkulnuð eldfjöll, sem fyrrum hefðu verið við sjávaryfirborð, og þá rofist hinn flati toppur, en síðan heföu þau sokkið í sæ. Eldfjöllin taldi hann hafa myndast efst á hrygg, sem nú er útkulnaður, og nefndur Darwin-hryggur. Hryggur 29
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104

x

Náttúrufræðingurinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.