Náttúrufræðingurinn

Volume

Náttúrufræðingurinn - 1988, Page 19

Náttúrufræðingurinn - 1988, Page 19
greftrinum stóð birti skyndilega af norðaustri. í stað þess að reisa tjaldið að nýju lögðum við því af stað áleiðis að birgðastaflanum, sem nú var auð- fundinn og tjölduðum þar kl. 10 um kvöldið. Þar vorum við enn veður- tepptir heilan dag í bleytukafaldi. Við vöknuðum morguninn 17. maí við það, að tjalddúkurinn svignaði ískyggilega undan krapaþunganum, sem á tjaldið hafði sest. En fyrr en varði voru skollnar á hörku umræður um hvaða dagur væri. En það tókst að jafna deiluna með sameiginlegu átaki allra. Að því búnu héldum við enn áleið- is, en höfðum nú einungis tjaldið og léttasta farangurinn með okkur. í tveimur áföngum náðum við loks efstu birgðageymslunni, og kom þá í ljós, að hún var einungis um 200 m frá suðausturhorni Grímsvatna. Um sól- setur birti snöggvast til, svo að við fengum útsýn yfir alla Grímsvatna- dældina. Við höfðum verið 9 klukku- stundir að paufast upp síðustu brekk- una, alls um 15 km leið. Að morgni þess 18. var frost og sól- skin. Við unnum í vikurdyngjunum sem lágu ofan á 50° heitu móbergi. Aðfaranótt hins 19. maí urðum við að vaka til skiptis, til að styðja við tjaldið vegna veðurofsa, sem blés úr ýmsum áttum, sitt á hvað, líklega vegna sviftivinda, er urðu við upp- streymi úr Grímsvatnadældinni þegar loftstraumurinn mætti háum og brött- um bergveggnum rétt fyrir framan tjaldið. Þannig leið einnig dagurinn. Næstu tvo daga unnum við stöðugt niðri í Grímsvötnum en undir kvöld hins 21. boruðum við tvær holur, 7 metra djúpar, uppi á bergbrúninni með um 500 m millibili. í báðum hol- unum komum við niður á öskulag, en óvíst er hvort það var frá sjálfu Grímsvatnagosinu 1934, eða það var aska, sem síðar hafði fokið upp úr Grímsvötnum. Borholurnar voru full- nærri brúninni. Hinn 22. maí fór ég með Þórarni að upptökum skriðjökuls þess, sem geng- ur út frá Grímsvötnum vestur í jaðar Skeiðarárjökuls. Daginn eftir var stormur til kvölds, er skyndilega lygndi. Morguninn 24. maí var þoka, síðan sallarigning og loks úrhellishrakviðri. Þar sem Jóhannes hafði heitið því að koma til byggða á tilteknum degi, lögðum við af stað kl. 6 síðdegis, þótt veðrið væri vont. Snjórinn hafði sigið og þjappast saman í rigningunni, svo að sleðafærið var ekki sem verst, en skíðafærið afleitt. Um kvöldið frysti og gerði besta færi. Um miðnætti náð- um við í tjaldstaðinn við Þórðarhyrnu (Nibbustæðið), þar sem við lágum veðurtepptir nokkra illviðrisdaga á leiðinni uppeftir. Við tókum með okkur leifarnar af birgðunum, sem þar voru, enda þótt ækin þyngdust við það svo um munaði. En snjórinn hélt, og nú hallaði undan fæti. Daginn eftir var glaðasólskin og besta færi. Nú var það ráðið, að Jó- hannes og Þórarinn skyldu fara stystu leið að Hágöngum og þaðan til byggða, en við Nilaus yrðum eftir ásamt Jóni, og skyldum við kanna sker þau og tinda, sem yrðu á leið okkar til byggða. Nú skildust leiðir. Þeir tvímenningarnir héldu til byggða en við hinir stefndum í átt að Pálsfjalli og náðum þangað kl. 3 síðdegis. Um kvöldið hlánaði. Við vorum þrjá daga um kyrrt við Pálsfjall, sem er líparítgúll og fórum þaðan 29. maí. Þá var hvass norðan- stormur og hörkufrost. Um kvöldið tjölduðum við sunnan og austan í Eystri Geirvörtu. Þar vorum við tvo daga. Eg skoðaði Eystri Geirvörtu 30. maí. Hún er líparítgúll en miklu stærri 137

x

Náttúrufræðingurinn

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.