Náttúrufræðingurinn

Ukioqatigiit

Náttúrufræðingurinn - 1939, Qupperneq 29

Náttúrufræðingurinn - 1939, Qupperneq 29
NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN 23 þeim þegar þær ganga svo að segja hlið við hlið á riðin til þess að hrygna. Ungbleikjurnar hafa því miður ekki verið rannsakaðar. U. Lögunin. Eigi höfum við gert mælingar á líkamshlutum murtu og bleikju, til þess að komast fyrir um það, hvort hin ytri lögun sé sú sama. Til þess yrði að athuga þó nokkuð af bleikju og ekki síður af murtu, þar sem hún virðist vera allbreytileg (sbr. hr. liðina)'. Og þó að þeir murtu-einstaklingar, sem greinilegast bera einkenni hins nýia afbrifrðis. séu undir öllum kringumstæðum auðbekktar frá ung-bleikju, þá er breytileikinn svo mikill, að til eru einnig þeir, sem nálgast bleikjuna svo að utliti. að vart er hæe-t að gera mun á. Taki maður á hinn bóginn murtuna sem heild, þá má segja, að hún sé öllu grannvaxnari en bleikjan, höfuðið rennilegra, og það, sem einkum er eftirtektarvert: neöri skoltur- inn er drepinn lenpra fram á murtunni en á bleikjunni. Það er engu líkara en að murtan sé sniðin fvrir aðra lifnaðarhætti heldur en bleikjan. Hún er gerð til bess að ferðast uppi í „sjó“ meðan bleikjan heldur sig meira við botninn (murtan grannvaxnari), og hún er betur löguð til þess að taka sviffæðu (sbr. neðri skoltinn) heldur en bleikjan. Eg pet því ekki betur seð, en að sd munur á murtu oa bleikju, sem kom fra,m í mataræðinu, endursvealist i líkams- skapnaðinum. Það getur líka verið, að hryggjarliðsbriðjungurinn, sem murtan hefir fram yfir bleikjuna, standi í sambandi við það, að murtan er hlutfallsleaa lengri og grennri en bleikjan. 5. Lifnaðarhættir. Eins og öllum er kunnugt, þá skilur það lifnaðarhætti murtu annars vegar og bleikju hins vegar, að murt- an er miklu minni; hún nær kynþroska þegar bleikjan er aðeins hálfvaxin, eða varla það. Þennan mismun í lifnaðarháttum hjá murtu og bleikju er ef til vill bezt að orða þannig, að bleikjan hafi um það bil helmingi lengra vaxtarskeið heldur en murtan. Annar munur er fólginn í mismunandi fæðu, eins og þegar hefir verið greint, en af því leiðir aftur mismunandi lögun, að svo miklu leyti sem enn er komið þróun murtunnar út frá gamla bleikjustofninum. VI. SVART-MURTAN. Þegar við byrjuðum rannsóknir á murtu í Vatnskoti í sept. 1937, varð það ljóst, að rannsóknin þyrfti að ná til allra silungs- „tegunda“, sem í yrði náð, ef vel ætti að vera, til þess að þær yrðu bornar saman við murtuna. Eg hefi áður getið þess, að deplu

x

Náttúrufræðingurinn

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.