Náttúrufræðingurinn - 1943, Blaðsíða 53

NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN
45
og Borgarnes Au. BakkagerSi og Njarðvík 1940. Ing. Dav.
Ný fyrir Au.
141. Eriegron uniflorus L. Fjallakobbi. S. LoÖmundur á Land-
mannaafrétti ’31, Arnarfell, Kjálkaver við Þjórsá ’40, Kerl-
ingarfjöll, Þjófadalir *39 Sld. Ný á S. N. Brekkukotsfjall Lýt-
ingsthr. Skagaf. Hermann Steíansson, Víða í fjöllum við
Svarfaðard. I. Ó. Krossafjall Eyf. Dav. Sig. Við Geldingsá og
Laugafell inn aí Evjafirði ’35 Sld. Au. Fagridalur og Sauðár-
dalur á Brúaröræfum ’33, bingað og þangað á öræfunum
upp af Fljótsdal ’35 Std. Ný á Au. Afbrigðin var unala-
schensis (DC) Vierli. og var erioceplialus J. Vabl, sem af
mörgum eru taldar sjálfslæðar tegundir, eru einnig fundin,
bæði ný á ísl. E. unalaschensis. Eyjabakkar Au. ’35 Std. og i
Svarfaðardal I. Ó. Var, eriocephalus, Eyjabakkar ’35 Std.
142. Senecio vulgaris L. Krossgras. S. Alg. í leirflögum og aur-
skriðum um ofanverðan Eystri Iirepp Árn. Gísli Gestsson og
Std. Meðfram Litlu Laxá, Hvammur 5'lri brej>p F. G., G. G.
Vík í Mýrdal F. G., G.G.
143. Aracium j)aludosum (I,.) Monn. Hjartafífill N. Karlsá
Svarfd., Þorgeirsfjörður og Ilvalvatnsfjörður ’26 I. Ó.
Óllum nýjum fundarstöðum fífla (Taraxacum) og undafifla
(Hieracium) er slejíjjt, enda hefir fátt um þá birzt annars staðai-
en í Flóru Ostenfelds og Gröntveds. Þá er einnig slej)j)t í lista þess-
um slæðingum öllum að kalla má, en binsvegar væri nauðsynlegt
að gera þeim skil í einu lagi. Einnig befi ég slej)j)t hér smátegund-
unum af augnafró (Euphrasia latifolia), sem taldar eru í Flóru 0.
& G. Annars bvgg ég að þarna sé meðtalið flest það, sem ég befi
komist yfir um nýja fundarstaði hinna sjaldgæfari tegundá, þótt
vera kunni, að mér bafi sézt vfir eittbvað af fundarstöðum.1)
Skammslafanir í skrá þessari eru þessar helztar:
Landshlutarnir eru taldir eins og í Flóru íslands.
Au. Austurland fná Langanesi að Eystra Horni. Aí' vangá eru
þó fjalllendin upp al' Lóni talin lil Austurlandsins.
N. Norðurland frá Hrútafjarðará að Langanésfjöllum.
NV. Vestfirðir frá Hrútafjarðará að Gilsfjarðarbotni.
1) Síðan J)essi ritgerð var skrifuð hafa að minnsta kosti tvö héruð
verið rannsökuð gróðurfræðilega lil viðbótar því, sem hér er talið: Seyð-
isfjörður (sbr. Nfr. 1942, h. 1.) og Suðureyjar á Breiðafirði, 1942, óp.
Tng. Dav. Þar hefir fundizl ný íslenzk jurtategund, flæðarbúi (sperg-
ularia salina Presl). Er hennar getið í Nfr. 1942, h. 5.