Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 1945, Blaðsíða 33

Náttúrufræðingurinn - 1945, Blaðsíða 33
NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN 175 Þorbjörn Sigurgeirsson: Kísileíni (Silikon) Amerískir efnafræðingar eru nú í þann veginn að koma frarn á sjónarsviðið með nýjan flokk gerfiefna, sem er liliðstæður hinum fjölþætta flokki kolefnasambandgnna, sem iðnaður nútímans notar sér í stærri og stærri stíl. Hér nægir að minna á efni, sem allir þekkja, eins og gerfisilki og tilbúið gúm, sem l'ramleitt hefur verið í stórum stíl nú á stríðsárunum. í þessum nýja flokki gerfiefna, sem hér verða nefnd silikon, hefur kísill komið í stað kolefnis, sem bindandi liður í hinum löngu mólekúlkeðjum. Þetta gerir að verkum, að silikonin fá ýmsa dýrmæta eiginleika, sem kolefnasamböndin ekki hafa, t. d. þola þau vel hita og geta ekki brunnið. Efnafræðingarnir liafa lengi vitað, að kísill og kolefni hafa að ýmsu leyti svipaða kemiska eiginleika, og hafa Iiaft augun opin fyrir möguleikum þeim, sem þetta gefur. — Það er þó fyrst síðustu tíu árin, að rannsóknir í þessu skyni hafa verið reknar af fullu kappi og alvöru. En nú síðustu árin hafa draumar efnafræðinganna tekið að rætast, og það í svo fullum mæli, að það yfirstígur jafnvel djörf- ustu vonir þeirra. Oll silikon eru gerð úr sömu hráefnum — olíum, salti og sandi —, en ]ró eru efni þessi mjög fjölbreytt að útliti og eiginleikum. Sum eru loftkennd, önnur grjóthörð, sum þunnfljótandi, vatnstærir vökv- ar, önnur þykk eins og olía og ennþá önnur föst, en þó beygjanleg og teygjanleg eins og gúm. En í hvaða formi sem þau birtast, þá sýna þau slíka ómetanlega eiginleika, að fullyrða má, að þau muni skapa byltingu innan iðnaðarins á ýmsum sviðum. Einn af eiginleikum þessara silikon-efna er fráhrindingarafl það, sem þau liafa á alla vætu. Ef þerripappír er lialdið örstutta stund í silikon-gufu, fær Jiver þráður í pappírnum á sig silikon-lnið, sem er svo þunn, að hún sést ekki í smásjá, en þó nægir liún til þess að hindra það, að nokkur vatnsdropi konrist inn í pappírinn. Áður saug pappírinn vatnið í sig eins og svampur, en nú lirynja droparnir af, án þess að skilja eftir minnsta vott af vætu. Þrátt fyrir það, hve þunn silikon-húðin er, þá er liún þó svo lialdgóð, að pappír, sem var með- höndlaður á þennan hátt fyrir þrem árum síðan, lieldur ennþá full-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Náttúrufræðingurinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.