Náttúrufræðingurinn - 1949, Blaðsíða 8

54
NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN
um 4, og í Sargassoliafinu 1000 r 1 cm3 og stundum meira. Þegar
komið væri 4 km út frá ströndinni, taldi Fischer, að áhrifa landsins
á gerlagróðurinn gætti ekki lengur. Á straumamótunr var gerla-
gróðurinn mun meiri en annars staðar. I 400 m dýpi fannst eins
mikill gróður af gerlunr og við yfirbörðið, og á 1100 nr dýpi fundust
einnig gerlar.
í sjónunr við Spitsbergen finnur Levin (1899) mjög lítið af gerl-
um. Fyrir ofan 25 m dýpi aðeins 1 í 11 cm3, á 25 m dýpi 1 í 4 cm3
og á 2700 nr dýpi 1 í lrverjunr 1,3 cm3. Gerlafjöldinn fór þannig
vaxandi, þegar neðar dró. í þörmunr sjávardýra á þessunr slóðunr
fann Levin enga gerla. í Oslófirðinum taldi Sclrnridt-Nielson (1901)
26 gerla í 1 cnr3 við yfirborðið en á 25 m dýpi 420.
Árið 1912 gerðr Gazert gerlarannsóknir í Atlantshafinu á leið-
inni frá Kiel til Höfðaborgar. Taldi lrann, að gerlagróðurinn væri
þar yfirleitt lítill, við yfirborðið 1 í 4—6 cm3, og færi svo nrinnk-
andi, þegar neðar kæmi. I þörmum sjávardýra fann hann jafnan
gerla.
Hesse (1914) rannsakaði hafið við Spitsbergen, ísland og Skot-
land. Gerlafjöldinn reyndist mjög breytilegur, 45—10.000 í 1 cm3.
Virtist hann lítt- lráður breiddargráðunr, heldur miklu fremur
straunrum. Á straunramótum var hann alltaf lanonrestur.
o
Margir liafa álitið, að sólargeislarnir hefðu skaðleg áhrif á gerla-
gróðurinn í yfirborði sjávarins, og væri það skýringin á því, að
gerlagróður er þar oft minni en t. d. á 25 nr dýpi. Lloyd (1929—1930)
gat þó ekki fundið nein nrerki slíkra verkana.
ZoBell (1934) hefur gert allvíðtækar rannsóknir á sjónunr við
strendur Kaliforníu. Á stað þeim (við La Jolla), sem nrest var rann-
sakaður, var ekkert afrennsli út í sjóinn á stóru svæði, enda reyndist
gerlafjöldinn mjög svipaður við ströndina og í 3, 5, 7 og 10 nrílna
fjarlægð frá lrenni. Oftast milli 150 og 400 í 1 cm3. Inn á fjörðunr,
eins og Mission Bay og San Diego Bay, var gerlafjöldinn nriklu
meiri eða allt frá nokkrum hundruðum upp í 480.000 í 1 cnr3.
Yfirleitt er talið, að mestur gerlagróður sé í sjónum í efstu 100
nretrunum, en þar fyrir neðan sé lítill gróður, þar til fer að gæta
áhrifa frá botnleðjunni, sem er mjög gerlarík. ZoBell gerði gerla-
talningar á mismunandi dýpi 10 mílur frá ströndinni, og eru niður-
stöðurnar sýndar í töflu II. Samkvænrt þeim hefur gróðurinn verið
nrjög lítill fyrir neðan 100 m. Enda þótt engir gerlar lrafi fundizt í
sumum neðstu sýnislrornunum, þá er ekki hægt að líta svo á, að