Náttúrufræðingurinn

Årgang

Náttúrufræðingurinn - 1966, Side 29

Náttúrufræðingurinn - 1966, Side 29
NÁTTÚRUFRÆÐINGURIN N 23 fyrirbæri og þegar er frá sagt. En það var helzt til nýjunga, að á skipinu varð vart eins konar öskufalls. Askan var gróf og ákoma hennar líkust haglhreytingi. Ekki gat hún átt sér annan uppruna en gervigosin við ströndina. Hinn 10. des. 1964 horfði ég á glóandi foss í fremur litlum hraunlæk, sem féil í sjóinn fram af bergi á suðausturströnd Surts- eyjar. Eftir langa bið aðeins um 10—15 m frá hraunfossinum sá ég nokkrum sinnum smásteina kastast upp úr sjónum fast neðan við fossinn. Þeir fóru í mesta lagi 5—10 m í loft upp. Enginn þeirra glóði, enda var bjartur dagur, en einn, sem var á stærð við sauðar- völu og féll niður í fjöruna rétt við fætur mér, reyndist brenn- heitur, og sauð snöggvast upp af honum, er ég sparkaði honum í poll. Sprengingar í hrauninu hljóta að hafa valdið þessu grjót- kasti, en ekki gat ég greint, að þeim fylgdu neinir vatnsstrókar. Ef til vill voru slíkir strókar ógreinilegir vegna þess, að þetta fór fram í allmiklu brimi. Gos í jökli og gos í sjó. Raunar fæst engin vissa um berggerð Surtseyjar undir sjávar- máli af athugunum eins og þeim, sem hér var frá sagt. En þó eru þær nokkur vísbending um, að það hraun, sem fossaði eða hrundi ofan hina bröttu brekku neðansjávar og tættist auk þess sundur af sprengingum í fallinu, hafi tekið á sig nokkura aðra mynd en hitt, sem storknaði í dyngju ofan sjávarmáls. Ef nánar skal leiða getum að berggerðinni í undirstöðu Surtseyjar, þá er ekki úr vegi að huga að samsvarandi hluta hinna öldnu „hálfsystkina" hennar, þ. e. mó- bergsfjallanna: stapa og hryggja. Það er að vísu ölugur aktúalismi að leita í gömlum myndunum skýringa á nýorðnum, en þar er nú helzt að að búa, unz undirlag hraundyngjunnar í Surtsey og sjávar- botninn fram undan hefur verið kannaður með borun, köfun og töku margra og stórra sýnishorna. Hm gerð móbergsljalla er mér bezt kunnugt á Landmannaafrétti og Tungnáröræfum. Ebn mestan hluta þess svæðis eru öll fjöll hrygg- ir, en stapa vantar, og þau eru að kalla eingöngu úr móbergi og bólstrabergi. Sum eru aðeins úr annarri tegundinni. En þar sem báðar fara saman í einu fjalli, er afstaðan undantekningarlítið sú, að það skiptist í tvær hæðir eftir bergtegundum: bólstraberg undir,
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104

x

Náttúrufræðingurinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.