Náttúrufræðingurinn - 1968, Qupperneq 25

NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN
19
fi. mynd. Hrosshylur hjá Þjórsárholti. — Ljósm. Jón fónsson Irá Þjórsárholti.
sinni Htilln og fleira fólki, skyldi heim fara frá Skarði, hvolfdi ferju
undir þeim á ferjustaðnum að Þjórsárholti. Drukknuðu jrær mæðg-
ur ásamt tveimur öðrum manneskjum. Líkin rak að landi hinn
saxua dag, og gegnir það nokkurri furðu, því að Þjórsá er ekki vön
að skila aftur því, sem hún hefur gripið. Reiðhestur Herdísar týnd-
ist í ánni. Fáurn dögum síðar fannst hann rekinn við Vestmanna-
eyjar. Er mér tjáð, að síðan heiti ferjustaðurinn Hrosshylur.
Því má við bæta, að það eru ekki einungis naut Páls biskups,
sem skilja eftir örnefni við Þjórsá. Uppi við Hofsjökul er Naut-
hagi og Nautalda; sú nafngift er frá síðari tímum eða frá 1847, en
þá um haustið fundust þar strokunaut, sem átti Jón Guðmunds-
son, ritstjóri Þjóðólfs. Eitt vað enn var á Þjórsá, Eyjavað undan
Þrándarholti í Gnúpverjahreppi. Það grófst út fyrir æðilöngu og
er aflagt með öllu.
Vöðin á Þjórsá voru alófær langtímum saman, en það skipti
raunar sáralitlu máli, því að hún var aðallega farin á ferjum og
hross sundlögð. Flutningur var mikill, heilar sveitir, eiginlega tvö
sýslufélög, höfðu yfir hana að sækja til verstöðva og verzlunarstaða.
Neðsti og elzti ferjustaðurinn er Sandhólaferja, sem var aðalferjan
í margar aldir. Það lá vel við að fara hana þegar Bakkaskip kom.