Náttúrufræðingurinn - 1968, Side 51

NÁTTÚ RUFRÆÐINGURINN
45
Finnur Guðmundsson:
Ný krabbategund, Paromola cuvieri (Risso),
úr Skeiðarárdjúpi
Frá Friðriki Jessyni, forstöðumanni náttúrugripasafnsins í Vest-
mannaeyjum, bárust mér f'yrir nokkru síðan ágætar ljósmyndir af
krabba, sem hafði veiðzt hinn 29. júlí 1967 á ca. 200 m clýpi í Skeið-
arárdjúpi. Krabbi Jressi var svo ólíkur þeim kröbbum, sem áður
hafa veiðzt við Islandsstrendur, að enginn vafi gat leikið á því, að
hér væri um að ræða nýja tegund fyrir ísland. En þar með var
nrálið ekki til lykta leitt, því að nú var eftir að ákvarða þessa nýju
tegund. Því rniður er því svo farið, að fjölmörg lægri dýr verða ekki
greind hér með vissu sökum skorts á ritkosti, og svo var einnig
um krabbann úr Skeiðarárdjúpi. Ég sendi því myndirnar til dr.
Isabellu Gordon við náttúrugripasafnið í Lundúnum (British Mus-
eum, Natural History), en hún hafði áður liðsinnt okkur við
greiningu sjaldgæfra krabba.
Dr. Gordon hefur tjáð mér, að krabbinn hafi verið auðþekktur
af myndunum og að hið vísindalega heiti hans sé Paromola cuvieri
(Risso). Auðvitað skortir tegund þessa íslenzkt nafn, en til bráða-
birgða mætti kalla hana langfótung á íslenzku. Þetta er stór og mjög
fótalöng krabbategund. Fótahaf getur orðið allt að einn metri eða
jafnvel meira, en lengd bakskjaldar verður Jró ekki meiri en 16—23
cm. Miðað við Jretta hefur krabbinn, sem veiddist í Skeiðarárdjúpi
verið fremur lítill, |m að samkvæmt mælingum Friðriks Jessonar
nam lengd bakskjaldarins aðeins 10.5 cm og breidd hans um 8.0 cm.
Langfótungurinn er hlýsævistegund og eru heimkynni hans eink-
um í Miðjarðarhali og í aðliggjandi hluta Atlantshafsins, frá Bojador-
höfða í NV.-Afríku og Azóreyjum til SV.-írlands. Á síðari árurn
hefur Jjó hvað eftir annað orðið vart við þessa suðrænu krabbategund