Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 1971, Blaðsíða 26

Náttúrufræðingurinn - 1971, Blaðsíða 26
230 NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN ofanverðan Gluggafoss. En svo hefur ekki orðið, heldur mun hafa teppzt í þau neðarlega, líkfega af stórgrýti, því að nú kemur mestur hluti árinnar út úr efsta glugganum og fellur alla leið þaðan utan á bergþilinu. Ekki eru göngin þó afveg stífluð, því að sjá má í gegnum fossinn, þegar lítið er í ánni, hvar vatnið spýtist út um neðsta gluggann. Af bergþilinu, sem áður var framan við fossinn, er aðeins efsta haftið enn yfir ánni. Það er nú allra snotrasti stein- bogi. Hann er laust neðan við blágrýtislagið í fossbrúninni og allur úr molabergi. Hefur mér virzt hann orðinn mun mjórri en fyrir Heklugosið (7. mynd). Þegar meðalvatn er í Merkjá, fer lítil sytra úr henni fram hjá steinboganum við vesturenda lians. Steinbogar i Hreppum Að lokum skal getið tveggja lítilla steinboga á svo litlum vatns- föllum, að öllu fremur mega teljast lækir en ár. En þegar þeir eru taldir, hef ég engum sleppt af þeim steinbogum, sem ég man til að hafa augum litið. Annar þessara steinboga er á Þverá, sem rennur í Stóru-Laxá skammt fyrir innan Laxárdaf í Gnúpverjahreppi. Hann er lágt og mjótt haft — ef ég man rétt, úr blágrýti — milli tveggja skessu- katla og lítið gat á, sem öll áin fer í gegnum. Efri skessuketillinn er hylur undir allháum fossi. Hægt er að ganga bogann yfir ána, en raunar jafnauðvelt að stökkva eða stikla yfir hana víðast annars staðar. Þarna sá ég steinboga fyrsta sinni á ævinni, var þá naumast af barnsaldri og þótti mikið til koma. Síðan hef ég ekki átt leið að honum. Um hinn steinbogann vissi ég ekki fyrr en ég var langt kom- inn að taka saman þessa grein, og erum við þó sveitungar að upp- runa. Hann er á Stekkatúnslæk, sem rennur í Hvítá rétt innan við Jaðar, sem er efsti bær við hana í Hrunamannahreppi. Það var Sigurjón Rist vatnamælingamaður, sem fvrstur sagði mér af þessum steinboga, en Davíð Guðnason frá Jaðri fylgdi mér á stað- inn. Við mynni Stekkatúnslækjar er Hvítá í grunnu og víðu gljúfri, og kemur lækurinn nú í h'tilli gilskoru þvert í hana. Farvegir beggja eru grafnir í fornlegt blágrýtisbrotaberg, sem er traustlega lírnt og á köflum nokkurn veginn heilleg blágrýtissteypa. Stein-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70

x

Náttúrufræðingurinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.