Náttúrufræðingurinn

Årgang

Náttúrufræðingurinn - 1975, Side 63

Náttúrufræðingurinn - 1975, Side 63
NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN 53 Einar H. Einarsson: Lútarsalt og uppruni móbergs í Mýrdal Fyrir urn það bil einni og hálfri cild bjó sá merki læknir og náttúrufræðingur Sveinn Pálsson í Vík í Mýrdal. Veitti hann því athygli, að saltútfelling átti sér stað í Víkurhömrum. Þessa út- fellingu nefndi hann „lútarsalt.“ Svo virðist, að Sveinn hafi aðal- lega haft það í huga, að þarna gæti verið um verðmætt jarðefni að ræða, sem ef til vill væri möguleiki á að vinna úr móberginu. Ekki er hægt að sjá, að Sveinn hafi rannsakað saltútfellinguna í því augnamiði að draga af henni neinar ályktanir um nryndunarsögu fjallanna, sem lrún finnst í, og ekki veit ég til, að lrann geti útfelling- arinnar nema í Víkurhömrum. Unr það bil hundrað og fimnrtíu árunr síðar fór ég að huga að þessari útfellingu og kanna útbreiðslu hennar í móbergsfjöllum á Mið-Suðurlandi. Hef ég nú konrið því verki það langt, að ég tel orðið tímabært að geta um helstu niðurstöður þeirrar könnunar. Nýlega hafa þeir Karl Grönvold og Níels Óskarsson sýnt mér þá velvild að efnagreina fyrir mig ljósu salthúðina, sem kenrur í berg- ið í þurru og hlýju veðri. Hafi þeir þökk fyrir það. Niðurstaða þeirrar greiningar er sú, að aðalefni salthúðarinnar sé „natrium- klorid." Sé ég því enga ástæðu að breyta nafngift Sveins. Tel rétt að enn unr sinn lraldi útfellingin ,,lútarsalts“ nafninu, enda var það til í munni gamalla Mýrdæla nokkuð fram á þessa öld. Þar senr mest er af saltútfellingunni verður bergið dökkbrúnt í vætutíð en í þurrkunr og hitum verður það gráleitt og á stöku stað með nærri hvítum flikrum, þar sem útfellingin er mest. Við nánari skoðun sást, að flikrurnar eru smákornuð salthúð er svipar mjög til svonefndrar „hnitar" er lellur út úr sólþurrkuðum saltfiski, en sé tungu brugðið á þessa salthúð, er hún beiskari á bragðið en hnit- an á fiskinum. Þó er sauðfé sólgið í að sleikja saltútfellinguna, ef hún er á þeim stöðum, sem það á auðvelt með að komast að. Að nokkru virðist útfellingin fylgja vissum lögum í móberginu, en þó eru allmikil frávik á því, sérstaklega milli staða. Þó er hún
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116

x

Náttúrufræðingurinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.