Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 1975, Síða 63

Náttúrufræðingurinn - 1975, Síða 63
NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN 53 Einar H. Einarsson: Lútarsalt og uppruni móbergs í Mýrdal Fyrir urn það bil einni og hálfri cild bjó sá merki læknir og náttúrufræðingur Sveinn Pálsson í Vík í Mýrdal. Veitti hann því athygli, að saltútfelling átti sér stað í Víkurhömrum. Þessa út- fellingu nefndi hann „lútarsalt.“ Svo virðist, að Sveinn hafi aðal- lega haft það í huga, að þarna gæti verið um verðmætt jarðefni að ræða, sem ef til vill væri möguleiki á að vinna úr móberginu. Ekki er hægt að sjá, að Sveinn hafi rannsakað saltútfellinguna í því augnamiði að draga af henni neinar ályktanir um nryndunarsögu fjallanna, sem lrún finnst í, og ekki veit ég til, að lrann geti útfelling- arinnar nema í Víkurhömrum. Unr það bil hundrað og fimnrtíu árunr síðar fór ég að huga að þessari útfellingu og kanna útbreiðslu hennar í móbergsfjöllum á Mið-Suðurlandi. Hef ég nú konrið því verki það langt, að ég tel orðið tímabært að geta um helstu niðurstöður þeirrar könnunar. Nýlega hafa þeir Karl Grönvold og Níels Óskarsson sýnt mér þá velvild að efnagreina fyrir mig ljósu salthúðina, sem kenrur í berg- ið í þurru og hlýju veðri. Hafi þeir þökk fyrir það. Niðurstaða þeirrar greiningar er sú, að aðalefni salthúðarinnar sé „natrium- klorid." Sé ég því enga ástæðu að breyta nafngift Sveins. Tel rétt að enn unr sinn lraldi útfellingin ,,lútarsalts“ nafninu, enda var það til í munni gamalla Mýrdæla nokkuð fram á þessa öld. Þar senr mest er af saltútfellingunni verður bergið dökkbrúnt í vætutíð en í þurrkunr og hitum verður það gráleitt og á stöku stað með nærri hvítum flikrum, þar sem útfellingin er mest. Við nánari skoðun sást, að flikrurnar eru smákornuð salthúð er svipar mjög til svonefndrar „hnitar" er lellur út úr sólþurrkuðum saltfiski, en sé tungu brugðið á þessa salthúð, er hún beiskari á bragðið en hnit- an á fiskinum. Þó er sauðfé sólgið í að sleikja saltútfellinguna, ef hún er á þeim stöðum, sem það á auðvelt með að komast að. Að nokkru virðist útfellingin fylgja vissum lögum í móberginu, en þó eru allmikil frávik á því, sérstaklega milli staða. Þó er hún
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116

x

Náttúrufræðingurinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.