Samvinnan - 01.12.1964, Qupperneq 7

ANNA - ÚFLUGT SAMVINNUSTARF
meff sé til lykta leidd löng deila,
sem á undanfarandi fundum
í Alþjóðasamvinnusambandinu
hefur valdið hörðum árekstr-
um.
Þessari ákvörðun var al-
mennt fagnað á fundinum í
Belgrad, ekki aðeins af fulltrú-
um frá ýmsum löndum Austur-
Evrópu, sem höfðu undanfarin
ár barizt fyrir því, að Pólland
fengi inngöngu í Alþjóðasam-
bandið, heldur einnig af full-
trúum vestrænna samvinnu-
sambanda, þar á meðal Sam-
vinnusambandi Bandaríkj-
anna, Bretlands og Svíþjóðar,
svo nokkur séu nefnd. í ræðum
manna kom fram gleði yfir því,
að samvinnusamtökin í Aust-
ur-Evrópulöndunum, þar sem
stjórnarfar er mjög frábrugðið
því sem gerist hjá lýðræðis-
þjóðum Vesturlanda, skuli geta
unnið að auknu verzlunar-
frelsi. Einn ræðumanna talaði
sérstaklega um það, að sam-
vinnusamtökin í Austur-
Evrópulöndunum hefðu vissu-
lega hlutverki að gegna, þar
sem væri barátta fyrir auknu
frelsi í viðskiptum, á sama hátt
og þau hafa ærnu hlutverki að
gegna á Vesturlöndum, að
stuðla að bættri verzlun og
þjónustu, og með samkeppni
að hamla gegn stóru einokun-
ar-verzlunarhringunum, sem
nú virðast færast mjög í auk-
ana, t. d. í Vestur-Evrópu.
— En eftir að Pólverjar hafa
nú fengið inngöngu í Alþjóða-
sambandið, hvað þá um Ung-
verja?
— Nú er eftir að vita, hvort
samvinnusamtökin í Ungverja-
landi starfa í þeim anda, að
þau uppfylli skilyrðin, sem Al-
þjóðasamvinnusambandið set-
ur meðlimum sínum.
— Hvað var svo annað aðal-
mál fundarins?
— Það var samvinnustarf í
þróunarlöndunum.
Með sanni má segja, að á
fundum í Alþjóðasamvinnu-
sambandinu að undanförnu,
hafi mestur tími farið í að
ræða samvinnustarfið í þróun-
arlöndunum svo nefndu.
Fyrir nokkrum árum setti Al-
þjóðasambandið upp skrifstofu
í Nýju Delhi á Indlandi, sem
vera skyldi bækistöð og mið-
stöð fyrir útbreiðslu á sam-
vinnustarfi í Austurlöndum.
Verkefni þessarar skrifstofu
hefur farið vaxandi með hverju
ári, og beiðnir berast nú
hvaðanæva að, frá nýfrjálsum
þjóðum, um hjálp til þess að
koma á samvinnustarfi í lönd-
um sínum. Sænska samvinnu-
sambandið, í samvinnu við Al-
þýðusamband Svíþjóðar, hefur
gert mjög myndarlegt átak til
eflingar samvinnustarfi í Asíu.
Á vegum þessara tveggja fé-
lagsmálahreyfinga í Svíþjóð,
hefur á undanförnum árum
farið fram fjársöfnun meðal
almennings. Safnazt hefur all-
mikið fé, sem síðan er notað til
þess að koma á fót og reka
samvinnuskóla fyrir Asíulönd.
— Eiga ekki þessar nýfrjálsu
þjóðir, sem þú nefnir, við mik-
inn vanda að stríða í efna-
hagsmálum?
— Jú, eins og kunnugt er,
mjög mikinn. Fátækt í mörgum
þessara landa er mjög mikil
og verzlun og viðskipti standa
langt að baki því sem er í
Vesturlöndum. Meðal þessara
þjóða er spákaupmennska og
brask ennþá harla algengur
hlutur. Verzlunarkjörin fara
oft eftir því, hve menn eru dug-
legir að prútta á opnum baz-
örum og mörkuðum, og víða
ríkir algjört miskunnarleysi
meðal kaupmanna og kaupa-
héðna gagnvart viðskipta-
mönnunum. Nú hefur það hlot-
ið almenna viðurkenningu og
það hjá Sameinuðu þjóðunum
t. d., að raunhæf leið til þess
að bæta lífskjör fólksins í þess-
um löndum, sé að koma á íót
öflugu samvinnustarfi.
— En er það ekki erfitt?
— Jú, það þarf mikið til.
Framh. á bls. 54
Gamli bærinn í Dúbróvnik á Adríahafsströnd Júgóslavíu, sex alda gamall og múrum girtur.
*' ' • ' ”Tr ■■'Tr ; yJ^Í , . * ; ^'igiíf SESíSI
SAMVINNAN 7