Samvinnan - 01.02.1970, Síða 9

ierðashrifstoía bankastræti 7 simar 16400 12070
M Almenn
ferðaþjónusta
Ferðaþjónusta Sunnu um allan heim fyrir hÓRa, fyrirtæki og einstaklinga er
viðurkennd af þeim fjölmörgu er reynt hafa. Reynið Telex ferðaþjónustu
okkar. AlOrei dýrari en oft ódýrari en annars staðar.
—IHŒE0I
ferðirnar sem fólkið velnr
í munn, sem einn greindur bóndi
gerði (að óathuguðu máli), þegar
ég ræddi fyrir nokkru um þessi
mál við hann.
En það er svo annað mál, að
kvikfjárræktin hefur verið nauð-
synleg og verður það þó sérstak-
lega í grasræktarlandi sem ís-
land er, þangað til þekking og
tækni koma til með að vinna
næringargildi grasanna, sem hér
vaxa vel í dýrð íslenzkrar sumar-
birtu, í holla og ljúffenga fæðu
fyrir mannfólkið. Það er mikið
líklegt, að ekki verði langt þar
til farið verður að fást við þannig
framleiðslu hér á landi, sem til-
raunir fyrst, en svo kemur hitt
allt á eftir.
Það mætti til samanburðar
nefna lýsiskoluna og svo olíuljós-
in; það var hvorttveggja nauð-
synlegt á sínum tíma, áður en
rafmagnið kom, en hver vildi nú
hverfa þar til fortíðarinnar? Auð-
vitað enginn. Þannig er þróunin.
Og þegar svo er komið, þá verður
landbúnaðurinn skemmtilegur og
blómstrar; þá léttir því mikla
vinnuergi og áhyggjum af fólk-
virðist benda í þá átt; af þvi
megum við læra. Líklega eru þeir
tímar framundan, að reistar verði
vinnslustöðvar, verksmiðjur, sem
vinna næringuna úr jarðargróðr-
inum í holla og ljúffenga fæðu
fyrir mannfólkið. Og þegar sá
matvælaiðnaður er kominn á það
stig, að fólkinu falli vel slík fæða
og hún reynist því heilsusamleg,
þá hverfur kvikfjárræktin smám
saman og þar með sú leiðinlega
dýraslátrun, sem óumflýjanlega
fylgir kvikfjárræktinni. Þá ætti
gróðureyðing landsins að verða
viðráðanlegri en nú er, svo mikið
alvörumál sem það útaf fyrir sig
er. Landbúnaðurinn verður alltaf
í sjálfu sér jafnþýðingarmikill
öllum þjóðum. Það verður hans
aðal, ræktun jarðarinnar og alls
þess sem ræktað verður, uppskera
þess og hirðing öll, ásamt hag-
ræðingu, flutningum og í mörg-
um tilfellum vinnslu jarðargróð-
ans til manneldis, því ennþá lifa
98% jarðarbúa á því sem gróður
jarðarinnar leggur til á matboi-ð-
ið. Allt þetta er mikið starf og
öllum þjóðfélögum lífsnauðsyn,
meðan við jarðarbúar erum eins-
og nú er haldnir þeirri áráttu að
þurfa að vera alltaf sí og æ ét-
andi, og ekkert líklegra en við
höldum okkur við það næstu ald-
irnar eða árþúsundirnar. Það er
því fjarstæða að álíta, að land-
búnaðurinn væri búinn að vera,
ef kvikfjárræktin aflegðist; slíkt
er aðeins skammsýni að bera sér
^iiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiii^
^iim idbunniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiin^
5