Tímarit kaupfjelaga og samvinnufjelaga - 01.04.1909, Qupperneq 15

83
þessari aðferð er komið í veg fyrir óeðlilega og skaðlegá
samkeppni milli kaupmanna og fjelaganna og með þessu
móti verða freistingarnar minni til ýmislegra verzlunar-
bragða og undirferlis í viðskiptunum.
Þá er kaupfjelögunum nauðsynlegt að vanda sem allra
bezt til innkaupa á vörunum, ekki að eins hvað snertir
verðlag þeirra, heldur engu síður hvað gœði þeirra á-
hrærir, og að þær svari sem bezt til almennra þarfa.
í dómum manna og samanburði á fjelagsvörum og kaup-
mannavarningi er það einatt þetta atriði, sem ekki er
nógsamlega tekið til greina.
Það eru mikilsverð meðmæli með hverju kaupfjelagi
sem er, ef það hefir aðeins góðar vörur á boðstólum
og óskemdar. Fjelögin þurfa einnig jafnan að vera
birg af þeim vörutegundum sem vanalega er mikil eptir-
spurn eptir af fjelagsmönnum. Prjóti vörur innan fje-
laganna á óhentugum tíma, þá hnekkir það þeim tilfinn-
anlega. það gerir bæði að auka fjelagsmönnum óþægindi
og skaða og heptir viðskiptin og rírir þau. Fjelagsmenn
verða þá opt neyddir til þess að fara til kaupmanna og
kaupa hjá þeim nauðsynjavörur með hærra verði en ella
hefði verið. Þetta gerir menn óánægða með fjelagsskap-
inn og dregur frá fjelögunum. En þó er það einna verst,
ef þetta kemur optlega fyrir, að fjelagið getur þá eigi
sýnt það, að það hafi krapt til að vera sjálfstætt og fje-
lagsmönnum fullnægjandi í verzlunar efnum, sem hvert
vel stofnað fjelag, með góðri forstöðu, á að vera og
getur einnig verið.
Komið hefir það í Ijós með einstök kaupfjelög, að þau
hafa byrjað á því, að keppa hvert við annað með verðið
á útlendu vörunni. Petta verð eg að telja óeðlilegt og ó-
heppilegt. Bezt færi á því, að fjelögin hefðu samband
sín á milli, að því er verðlagið snertir. Pannig lagað
samband er að minnsta kosti nauðsynlegt meðal ná-
grannafjelaga, hvar sem er á landinu, til þess að útiloka
óeðlilega og hættulega samkeppni milli þeirra innbyrðis.