Andvari - 01.04.1962, Side 6

4
JÓHANNES ÚR KÖTLUM
ANDVARI
bylgjist um stofninn trú sem flytur fjöll,
flceði um barr og rcetur þjóðin öll,
signi þín frcekorn út um víðan völl
vorsólin rauð og hvít ó blóum feldi.
3
Sjó morgundöggina ó mjúku grasi
— þar menntagyðjurnar stíga dans
og varpa fiðrildum fyrirheita
ó framtíðarveg hins unga manns.
Þcer benda lótprúðar Ijósum fingrum
ó leiftrandi ósýnd Forsetans
sem gncefir skýjum og glöpum ofar
í guðlegum krafti hafs og lands.
Og allar biðja þcer: Vík ei, vinur,
en vel þér stað undir merki hans;
ver hugrakkur sonur þjóðar þinnar
og þjónn og stríðsmaður sannleikans.
4
Hér sitji heil ó Sökkvabekk
vor Saga tiginborin
og fagurt drjúpi feðrablóð
úr fjaðrapenna hvítum
er letrar hún í landsins bók
vort líf ó síður alda.
Hér gneisti loft af galdri Ijóðs
og gulltungunnar hljómi