Andvari - 01.04.1962, Qupperneq 114

112
TRYGGVI J. OLIiSON
ANDVARI
smátt og smátt hinum íslenzku landnem-
um Grænlands. Því að ekkert nema kyn-
blöndun getur skýrt þann harmleik —
og annað en harmleikur verður það aldrei
í okkar augum -—- að íslenzk tunga og
menning skyldu deyja út á Grænlandi,
þessi menning, sem haldizt hafði þar í
fimm hundruð ár og enn vottar fyrir í
Eskimóamenningu þeirri, sem kennd er
við Thule og svo mjög er enn órannsökuð.
Hér sem oftar er þannig sannleikurinn
allra sögulegastur. En
„þótt þú brjótir blómavasann,
her hann ennþá keim af rósum,“
og eins er um þjóðsögurnar. Þótt flett sé
ofan af þeim, æxlast þær í sífellu, og
þjóðsögur koma á þjóðsögur ofan.
Jóhann S. Hannesson þýddi.
TIL LESENDA
Árið, sem leið, komu út tvö hefti af Andvara, en árgangurinn fyrir 1962
verður stærri en venjulega, og skal lesendum þannig bætt upp heftið, sem út
undan varð í fyrra. Er í ráði, að sá háttur skuli upp tekinn að senda kaupendum
Andvara í pósti jafnóðum og heftin koma út.
Ymsir þjóðkunnir menn munu skrifa í þennan nýja árgang Andvara um
margvísleg efni, og verður lögð áherzla á að gera tímaritið sem I jölbreytilegast.
Jafnframt mun það halda þeirri sérstöðu, sem einkennt hefur Andvara undan-
farna áratugi. Er til dænris stefnt að því, að Andvari flytji minnsta kosti eina
ævisögu í hverjum árgangi.
Annað hefti Andvara fyrir 1962 kernur út snemma sumars og verður átta
arkir að stærð. Ættu þeir, sem birta vilja efni í árganginum, að koma því á
framfæri við ritstjóra tímaritsins fyrr en síðar.
H. S.